کری گالاگرعلاوه بر نقش تمام وقت خود به عنوان متخصص آموزش دیجیتال در دبستان سنت جان در دنورس ماساچوست، مدیر آموزش  ارتباطات ایمن نیز می‌باشد. او در رابطه با نقش فناوری‌های آموزشی که امروزه در مدارس استفاده می‌شود، میزان آگاهی خانواده‌ها در مورد آنها و نحوه رفتار والدین با فرزندان در مورد استفاده سالم از تکنولوژی مطالعه‌ای انجام داده که به شرح زیر است:

بیشترین نگرانی که امروزه ذهن خانواده‌ها را به خود درگیر کرده در ارتباط با این موضوع است که فرزندانشان بیشتر از آنها در مورد فناوری‌ها و تجهیزاتی که در مدارس استفاده می‌شود، آگاهی دارند. حتی والدینی که در شغل‌های مرتبط با فناوری‌های به روز کار می‌کنند نیز با این فناوری های آموزشی و تجهیزات آنها آشنا نیستند. 
همچنین نظارت مداوم بچه‌ها در مورد استفاده درست از فناوری‌های به روز، کاری سخت و بیهوده است. بعضی اوقات تا زمانی که بچه‌ها سرگرم یک بازی کامپیوتری  نشده باشند یا وقت خود را در شبکه‌های اجتماعی نگذرانند، والدین نمی‌توانند گفتگویی سازنده در مورد استفاده سالم از تکنولوژی را با آنها داشته باشند.
برای حل اینگونه مسائل، برخی از والدین به مدارس مراجعه کرده تا با تیم فناوری مدرسه در مورد برنامه‌ها و نرم‌افزارهای نظارتی، نحوه کنترل والدین و سایر موارد که می‌توان استفاده کرد، مشورت کنند. جوابی که به این خانواده‌ها می‌توان داد به این صورت است:

• هر دو ماه یکبار با فرزندانتان گفتگویی موثر و فعال داشته باشید. 
• این گفتگو را با پرسیدن "می‌توانی طرز کار و نحوه استفاده از کروم‌بوک، آی‌پد، لپ‌تاپ و موبایل برای انجام کارهای مدرسه را به من یاد دهی؟؟"
• با سوال‌های دیگری نیز می‌توانید موضوع را پیگیری کنید. مثلا "چی درست کردی؟" یا "چگونه از همه‌چیز دستگاه خود آگاهی داری؟" و "وقتی که داری با دستگاهت کار می‌کنی توسط پیغامی یا یک بازی یا شبکه‌های اجتماعی گیج شده‌ای؟"

بیشتر والدین گفتگوهایی را با فرزندان خود در مورد تغذیه سالم، پوشیدن لباس مناسب و نحوه رفتار با دیگران برقرار کرده‌اند. علاوه بر این‌ها والدین باید در مورد استفاده سالم از تکنولوژی نیز با فرزندان خود صحبت کنند. اما باید به این نکته توجه کرد که درصورتیکه بطور مثال یکی از فرزندان با استفاده سالم از تکنولوژی مشکل داشته باشد و والدین در مورد نحوه استفاده از تکنولوژی برای انجام کارهای مدرسه صحبت مفید و مثبتی کرده‌اند، بهتر است که گفتگو درباره اینگونه مسائل را به بعد موکول کنند.
یکی از والدین که اخیرا با فرزند خود چنین گفتگویی را داشته نتیجه گفتگوی خود را به شرح زیرعنوان کرده است:
"با کمک‌گرفتن از متخصصین آموزش دیجیتال، شب گذشته با دو پسر خود نشسته و در مورد دستگاه آی‌پدشان به صحبت پرداختیم. خیلی جالب بود وقتی فرزندانم در مورد آن شروع به صحبت کردند. پسر بزرگترم در مورد ویژگی‌های برنامه‌هایی که به آنها علاقه داشت گفت و پسر کوچترم وارد بحث شده و سوالاتی نظیر "چگونه این کار را انجام دادی؟" یا "واقعا می‌توانی این کار را انجام دهی؟" را از او پرسید. پسر بزرگترم در مورد اهمیت همکاری با همکلاسی‌های خود در ارتباط با راه‌اندازی یک چت گروهی برای اطلاع از هر کلاس، استفاده از یادگیری آنلاین Quizlet و تنظیم جلسات مطالعه قبل و بعد از مدرسه گفت. "
توجه به نکات زیر بعنوان نتیجه‌ای که می‌توان از این مطالعه بدست آورد ضروری بنظر می‌رسد:

• برنامه‌ها و نرم‌افزارهای نظارتی و کنترلی به اندازۀ گفتگوهای والدین با فرزندان اثربخش نبوده و نمی‌توان انتظار داشت که همان نتیجه‌ای را بدهند که از گفتگوها می‌توان بدست آورد.
• نوجوانان  قدر فرصت پیش‌آمده برای یاد دادن فناوری‌های جدید به والدینشان را می‌دانند و تمایل بیشتری پیدا خواهند کرد تا کارهایی را که در مدرسه انجام می‌دهند را با آنها به اشتراک بگذارند. 
• بعنوان یک مربی باید دانش‌آموزان را تشویق کرد تا کارهایی که در مدرسه انجام می‌دهند را با والدینشان به اشتراک بگذارند و می‌توان به والدین نحوه شروع مکالمه با فرزندان را یاد داد تا بهتر بتوانند گفتگوی خود را آغاز کنند.
• بعنوان والدین بهتر است بدانید که چگونه فرزندانتان را نصیحت کنید و موفقیت‌ها و سختی‌های آن را با سایر والدین به اشتراک بگذارید. خانواده‌ها، فرزندان و مربیان می‌توانند باهم کار کنند تا فعال و مثبت بوده و پیشرفت موثری داشته باشند.