همان‌طور که می‌دانید یکی از بزرگ‌ترین معضلات کشور ما، مشکل بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی است که شاید عمده‌ترین دلیل آن عدم ارتباط مؤثر بین دانشگاه و صنعت باشد.

اما چند سالی است که شرکت‌های دانش‌بنیان به امید اینکه بتوانند ذره‌ای از این مشکل را حل کنند وارد میدان شده‌اند. اگرچه ایران در زمینه دانش پیشرفت‌های چشمگیری داشته است اما در زمینه تجاری‌سازی محصولاتش با مشکلات جدی رو به رو است و البته این تنها مشکل شرکت‌های دانش‌بنیان نیست. اما واقعاً این نوع شرکت‌ها با چه مشکلاتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. راه‌حل این مشکلات چیست؟

سرمایه‌گذاران علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در شرکت‌های دانش‌بنیان ندارند. شاید این مسئله دقیقاً همان نقطه اصلی درد باشد. کشور ما متأسفانه کشوری تولیدی نیست و سود حاصل از واردات کالاها بسیار بیشتر از سرمایه‌گذاری در یک شرکت دانش‌بنیان است. به همین دلیل بیشتر سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند سرمایه خود را صرف راه‌های پردرآمدتری کنند. این مسئله ریشه‌ای، تنها با تغییر رویه کشور و رو آوردن به سمت تولیدی شدن بهبود می‌یابد. البته قوانین مناقصات کشور هم که هم اکنون در حال اجراست در این زمینه بسیار مؤثرعمل کرده است. طبق این قوانین شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی نسبت به شرکت‌های خارجی در اولویت بالاتری قرار دارند.

و اما مسئله تامین بودجه برای راه اندازی شرکت مشکل بعدی است. اگرچه برای راه‌اندازی شرکت‌های دانش‌بنیان، دولت حمایت‌های مالی را به صورت وام در نظر گرفته است اما مشکل اینجاست که زمان بازپرداخت این وام‌ها دقیقاً از یک سال پس از دریافت وام آغاز می‌شود. مسلماً هیچ شرکت نوپایی طی یک سال به سودآوری نرسیده است که بتواند وام‌های دریافتی را بازگرداند.

بعلاوه از آنجایی که روال ساخت محصولات تولیدی شرکت‌های دانش‌بنیان با محصولات سنتی متفاوت است، به همین دلیل نیازمند وجود قوانین جدیدی در این زمینه هستیم که متأسفانه شرکت‌های دانش‌بنیان از کمبود این سری قوانین رنج می‌برند. البته طبق سخنان معاون نوآوری و تجاری‌سازی فناوری، به تازگی استانداردهای جدیدی آماده شده است که بعد از روز جهانی استاندارد سازمان ملی استاندارد این مصوبه ابلاغ و اجرایی می‌شود.

یکی دیگر از عمده مشکلات این شرکت‌های نوظهور ایرانی، دریافت مجوز و روال اداری طولانی مدت آن برای برپایی شرکت و یا دریافت مجوز برای تولید محصول جدید است. ادارات دولتی دلیل این روند طولانی را کمبود پرسنل اعلام کرده‌اند اما با وجود شرایط بیکاری که در کشور حاکم است و تحصیل‌کردگان زیادی که متقاضی کار هستند، مسلماً کمبود پرسنل نمی‌تواند دلیلی موجه برای این مسئله باشد.

با همه‌ی این اوصاف اگر همه‌ی مشکلات بالا هم حل شده و شرکت‌های دانش‌بنیان به تولیدی موفق و در زمان مناسب دست بیابند، هنوز مسئله فروش محصولات تولیدی باقی است که البته اصل ماجرا هم همین‌جاست. متأسفانه در کشور ما عمده مردم بر این باورند که محصولات خارجی نسبت به محصولات داخلی فوق‌العاده بهتر هستند شاید دلیل این مسئله وجود کالای تقلبی و قاچاق و عرضه آن‌ها به عنوان جنس ایرانی باشد. در چنین شرایطی مطمئناً شرکت‌های دانش‌بنیان فرصت معرفی محصولات خود را هم به دست نمی‌آورند، فروش محصولات که جای خود را دارد! و برخی شرکت‌ها معتقدند که برای بهبود مشکل بازاریابی در شرکت‌های دانش‌بنیان، از طرف ارگان‌های دولتی هم حمایتی صورت نگرفته است.

دکتر محمود شیخ زین الدین، معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری، عمده مشکل شرکت‌های دانش‌بنیان را معرفی و ورود محصولات به بازار اعلام کرده است. وی افزود برای حل این مشکل، مراکز نوآوری در سطح دانشگاه‌ها تأسیس شده‌اند که هدف این مراکز مشاوره به شرکت‌های دانش‌بنیان و نظارت بر فعالیت‌های بازاریابی این شرکت‌ها است. در واقع مراکز نوآوری به صاحبان شرکت‌های دانش‌بنیان آموزش می‌دهند که چگونه به صورت مؤثری وارد بازار شده و محصول خود را به فروش برسانند.

نظر شما درباره این موضوع چیست؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

برای اینکه از تمامی اخبار در اولین فرصت مطلع شوید با کانال تلگرام ما با آی دی faceitmag@ همراه باشید.