اگر به دنبال یک محیط دسکتاپ لینوکس سبک برای بالاتر بردن سرعت کامپیوتر هستید LXQt یک گزینه‎ی بسیار مناسب برای شماست. LXQt یک رابط کاربری است که از منابع بسیار کمی استفاده کرده و می‌تواند به رزبری‎پای سرعت یک کامپیوتر شخصی را بدهد. اما LXQt دقیقاً چیست و چه چیزی آن را متفاوت می‎کند؟ با فیسیت همراه باشید.

LXQt چیست؟ یک محیط دسکتاپ لینوکس 

محیط دسکتاپ چیزی است که شما روی صفحه نمایش خود می‎بینید. چیزی است که اپلیکیشن‎ها را به پنجره تبدیل کرده و به شما امکان گشت و گذار در سیستم عامل را می‎دهد. ویندوز و مک‎او‎اس هردو محیط دسکتاپ خود را دارند. روی لینوکس محیط‎های بسیار زیادی موجود است.شما می‎توانید از یک سری اپلیکیشن خاص، کتابخانه پیش‎زمینه و حتی کرنل لینوکس استفاده کنید اما حس و حال آن را به طور کامل تغییر دهید. 

بیشتر سیستم عامل‎های لینوکس از یک محیط دسکتاپ برای استفاده به صورت پیش‎فرض استفاده می‎کنند. نمونه‎ای از اوبونتو، محبوب‎ترین لینوکس دسکتاپ به نام لوبونتو وجود دارد که  LXQt را ارائه می‎دهد. یک نسخه‎ی LXQt از فدورا نیز موجود است. اگر از یک سیستم عامل مبتنی بر لینوکس دیگر استفاده می‎کنید باید LXQt را خودتان نصب کنید. 

تاریخچه‎ی LXQt

برای درک بهتر تفاوت بین LXDE و LXQt ما باید در ابتدا درمورد تولکیت‎ها (ToolKit) حرف بزنیم. تولکیت امکان اجرای رابط کاربری اپلیکیشن را به صورت با ثبات فراهم می‎کند. بدون تولکیت توسعه دهندگان ناچارند دکمه‎های نوار ابزار و منوها را برای هر اپلیکیشن از ابتدا طراحی کنند و بسازند. در لینوکس دو تولکیت حرف اول را می‎زنند: GTK+ و Qt. 

LXDE از GTK+ 2 استفاده می‎کند که بسیار قدیمی است. GTK+ 3 از سال 2011 موجود بوده است. سازنده‏ی LXDE، هونگ ژن یی تغییراتی در GTK+ 3 ایجاد کرده و درگاهی مبتنی بر Qt در سال 2013 منتشر کرد. کمی بعد نسخه‎ی Qt از LXDE و یک رابط کاربری دسکتاپ جدا به نام  Razor-qt با هم LXQt را تشکیل دادند. پس از آن LXQt یک پروژه‎ی جدا شد. 

LXQt چطور کار می‎کند؟ 

LXQt برای هرکسی که از ویندوز استفاده می‎کند ظاهری آشنا دارد اما شما می‎توانید رابط کاربری را تغییر دهید. شما می‎توانید تم دسکتاپ، اپلیکیشن و آیکون را تغییر دهید. پانل به هر طرف صفحه نمی‎رود و شما می‎توانید المان‎ها را هرطور دوست دارید تغییر دهید. اگر از محیط ویندوز لذت نمی‏برید می‏توانید محیط را هرطور که دوست دارید تغیری دهید. هر جزء از پانل در LXQt ویجت نام دارد. ویجت‎های پیش‎فرض امکان ذخیره‎ی اپلیکیشن‎ها، تغییر پنجره و کارهای دیگر را به پانل می‎دهد. 

یکی از خوبی‎های LXQt مستقل بودن ( عدم نیاز به سرویس‎های پیش زمینه که باید برای اجرای یک برنامه نصب شوند) و دیگری استفاده از اجزای قابل تعویض است. برای مثال LXQt از ویندوز منیجر اوپن‎باکس استفاده می‎کند. شما می‎توانید از هر تم سازگار با اوپن‎باکس برای تغییر ظاهر نوار عنوان پنجره استفاده کنید. LXQt دقیقاً یک محیط است که دسکتاپ را مدیریت می‎کند و سعی نمی‎کند که همه چیز را از روشن کردن تا خاموش کردن کامپیوتر کنترل کند. 

نقاط ضعف LXQt

LXQt بعضی از قابلیت‎های یک دسکتاپ مدرن را ندارد. LXQt نمی‎تواند دور پنجره‎ها سایه بیندازد و هیچ انیمیشنی برای باز کردن یا بزرگ کردن پنجره‎ها وجود ندارد. یک انیمیشن برای کوچک کردن پنجره موجود است اما ظاهر خیلی زیبایی ندارد. شما می‎توانید با نصب یک کمپوزیتور جدا این قابلیت را به آن اضافه کنید. 

نوار جست‎وجو در لانچر اپلیکیشن نیز بسیار ساده است. شما باید نام دقیق اپلیکیشن را جست‎وجو کنید. برای یافتن پوشه و فایل نیز باید نرم‎افزار اضافی دانلود کنید زیرا این قابلیت نیز که سرعت دسکتاپ را کاهش می‎دهد در آن قرار داده نشده است. LXQt کمک زیادی به شما نمی‎کند و خودتان باید نام اپلیکیشن‎ها و کاربرد آن‎ها را بلد باشید. 

البته نمی‎گوییم استفاده از LXQt سخت است اما باید با دسکتاپ‎های لینوکس آشنا باشید تا بتوانید از آن استفاده کنید. اگر Xfce یا MATE را بلد باشید، LXQt را می‎توانید خیلی سریع یاد بگیرید. 

چه کسانی باید از LXQt استفاده کنند؟ 

به چند دلیل استفاده از LXQt خوب است:

• LXQt سبک است. اگر به دنبال یک رابط کاربری دسکتاپ ساده هستید که از منابع سیستم کمی استفاده کند LXQt را درنظر بگیرید. 
• • LXQt مبتنی بر Qt است. محیط‎های دسکتاپ مبتنی بر Qt زیادی وجود ندارد. اگر از اپلیکیشن‎های Qt لذت می‎برید اما طرفدار KDE Plasma Desktop نیستید، LXQt یک گزینه‎ی مناسب برای شماست. 
• LXQt مدولار است. اگر یک محیط دسکتاپ نمی‎خواهید که خودش همه‎ی کارها را انجام دهد LXQt گزینه‎ی مناسبی است. 

بیشتر بخوانید:

تفاوت بین اوبونتو و توزیع‎های مبتنی بر اوبونتو چیست؟