بیست و چهار سلول سوخت میکروبی را به همراه لوله در جورابی قرار دادند؛ لوله‌هایی که ادرار را به داخل می‌برند و مایع مصرف‌شده را خارج می‌کنند. این سلول‌ها کاملاً انعطاف‌پذیر بودند. نکته‌ی مثبت در این زمینه این است که این سلول‌های سوخت میکروبی و لوله‌ها به گونه‌ای تعبیه شده‌اند که از نفوذ ادرار به داخل جوراب جلوگیری شود.  
سلول‌های سوختی بر روی الکترون‌ها تکیه دارند که توسط میکروب‌ها تولید می‌شوند همان طور که روی مواد غذایی در محیط بدون اکسیژن فعالیت می‌کنند. هر نوع پس‌ماند غذایی می‌تواند به عنوان منبعی برای تغذیه‌ی این میکروب‌ها محسوب شود، به این ترتیب گزینه‌های دیگری هم به جای استفاده از ادرار می‌تواند در این زمینه مطرح باشد که نسبت به ادرار کمتر ناخوشایند است. پس مزیت استفاده از ادرار چیست؟ ادرار در دسترس است و جریان آن در لوله‌ها راحت است. به همراه این سیستم یک کانتینر تعبیه شده است که گنجایش 648 میلی‌لیتر مایع را دارد.
انرژی راه رفتن ادرار را از کانتینر پمپ می‌کند. به این ترتیب نیتروژن و فسفور مورد نیاز میکروب‌ها تامین می‌شود و نهایتاً مایع مصرف شده خارج می‌شود. این سیستم بر پایه‌ی سیستم قلب و عروق ماهی پیاده‌سازی شده است؛ ساده‌ترین سیستم‌ گردش خون در طبیعت! انرژی الکتریکی تولید شده برای توان یک فرستنده بی‌سیم کافی است که در هر دو دقیقه یک پیام به گیرنده ارسال می‌کند.
در حال حاضر برای تلفن همراه این فن‌آوری و سلول‌های سوخت میکروبی به کار برده شده است؛ این در حالی است که در ابتدا توسعه‌دهندگان تنها در نظر داشتند که از سلول‌های سوخت میکروبی تنها در فن‌آوری پوشیدنی استفاده شود. از ویژگی‌های فن‌آوری سلول‌های سوخت میکروبی می‌توان به خودکفایی اشاره کرد و این که این سیستم تنها به کمک اختیار و اراده و توان انسان فعال می‌شود.
به عنوان متدی برای تبدیل انرژی مکانیکی به انرژی الکتریکی، روش سلول‌های سوخت میکروبی روش کارایی نیست. اما در مورد این پروژه آنچه حائز اهمیت است به نمایش گذاشتن امکان استفاده از مواد بی‌مصرف در تولید انرژی الکتریکی است. بررسی‌های اخیر نشان داده است که می‌توان از سلول‌های سوخت میکروبی استفاده کرد تا در مواقع اورژانسی اطلاعات یک فرد را ارسال کرد. علاوه بر این‌ها این سیستم می‌تواند به عنوان نشانی از زنده‌بودن فرد به کار رود؛ به این ترتیب که تا زمانی که فرد زنده است می‌تواند توان مکانیکی لازم برای کارکردن این سیستم را فراهم کند.
به گفته‌ی متخصصین بیشترین توان قابل تولید، صد و ده میکرووات است. در مقایسه‌ی این سلول‌ها با سلول‌های خورشیدی می‌توان چنین گفت که توان تولیدی سلول‌ها سوخت میکروبی تنها بخش کوچکی از توان قابل تولید سلول‌های خورشیدی است اما در مورد سلول‌های سوخت میکروبی باید اشاره کرد که در شب و شرایط آب و هوایی نامناسب هم ‌می‌توانند کار کنند. این نکته حائز اهمیت است که در آینده می‌توان به توان بیشتری در مورد این سلول‌ها دست یافت.
به عنوان نکته‌ی آخر باید اشاره کرد که برخی از افراد ترجیح می‌دهند که سلول‌های سوخت میکروبی استفاده نکنند و از سلول‌های خورشیدی یا باتری اضافه کمک بگیرند. اما سلول‌های سوختی میکروبی شروع ظهور تکنولوژی استفاده از ضایعات انسانی برای تولید انرژی الکتریکی است.