برای مثال، می توانید صفحات وب را در Basic کدگزاری کنید، اما نتایج فقط در IE بدست می آید، چراکه IE تنها مرورگری است که از VBScript پشتیبانی می کند. اگر بخواهید از دانسته هایتان در Com یا Visual Basic برای ساخت افزونه های مرورگر Active X استفاده کنید، می توانید، اما این نیز فقط با IE انجام می شود. با گسترش وب فراتر از استانداردهای موجود، مایکروسافت مرزها را گسترش داد و پلت فرمش را از حمله دیگر مرورگرها مصون نگه داشت.
البته امروزه مایکروسافت از پشتیبانی تکنولوژی های قدیمی چندان سودی نمی برد. در همان زمانی که Visual Basic 6 را حذف کرد، به فعالیت VBScript  هم پایان داد، اما همه آنها را فعال نگه داشته چون IE از آنها پشتیبانی می کند. Active X هم از نخستین روزهایی که NET. آن را از کار برکنار کرد، با مایکروسافت مرتبط نیست.

از آن زمان، هر نسخه IE علاوه بر پشتیبانی از استانداردهای جدید، باید از همه تکنولوژی های وابسته به مایکروسافت و فرمان های تغییر در همه نسخه های اولیه IE پشتیبانی کند. بنابراین ایده شروعی دوباره با Edge (که قبلاً به اسم Spartan نام گزاری شده بود) برای مایکروسافت ایده خوبی به نظر می رسید. همچنین برای آینده هم نویدبخش است، چون همه فرمان ها و تکنولوژی های عجیب و غریبی که IE11 باید پشتیبانی کند، با مرورگرهای دیگر پشتیبانی نخواهند شد.
این مسأله کاملاً منطقی به نظر می رسد اما شاید آنچه متعجبتان کند، هزینه پشتیبانی از همه این تکنولوژی ها باشد. مایکروسافت ادعا می کند که 220,000 خط رمزی، 6 فرمان اسنادی و 300+ API دارد که تعداد بالایی برای خلاص شدن در یک مرحله است. جنبه منفی جریان این است که این تعداد زیاد ممکن است نتایج ناخواسته ای به دنبال داشته باشد. وقتی درمی یابید که مایکروسافت 300,000 خط رمزی اضافه کرده تا 49 ویژگی جدید مهم و ثابت اضافه کند و ... دیگر آنچنان چشمگیر به نظر نمی رسد.
تکنولوژی های بزرگی که از Edge کنار گذاشته شدند، ActiveX و VBScript هستند. اگر از یکی از اینها استفاده می کنید، وقتش است که کد را دوباره مهندسی کنید یا مطمئن شوید با IE می مانید. در خیلی از موارد، به نظر می رسد که ماندن با IE تنها راهکار باشد. برای مثال، بیشتر دوربین های IP از ActiveX برای نمایش ویدئو زنده استفاده می کنند و تنها جایگزینی که مایکروسافت ارائه داده Java applet است که تکنولوژی نافرجام دیگری است.
Browser Helper Objects (BHOs) که از تکنولوژی COM که مرتبط است اما مصرف کمتری دارد نیز حذف شده و این به معنای این است که نوار ابزار IE روی Edge کار نمی کند.
این یعنی هیچ پلاگینی، هیچ سیلورلایتی، هیچ جاوا و نوار ابزاری در کار نیست. هرچند، از Flash و PDF پشتیبانی خواهد شد.
گمان نمی کنم که افراد زیادی از نبودن VBScript در صفحه وب مشکل پیدا کنند، اما این نشانه این است که عمرش در سیستم های گسترده تر هم تهدید می شود.
تکنولوژی های دیگری که حذف می شوند شامل رویکرد خاص مایکروسافت به ضمیمه کردن رویدادها و کامنت های شرطی است، همچنین این حذف شامل Vector Markup Language (VML) و DirectX Filter و Transitios هم می شود.
البته، تمام ویژگی های فرمان های تغییر صفحه آرایی هم حذف می شوند. در حال حاضر، فقط متن HTML 5 استاندارد است. همچنین تمام پیشوند های MS در رابطهای برنامه های کاربردی با استانداردها جایگزین شده اند. اگرچه، Edge هنوز هم از پیشوندهای ارائه شده ای، مثل webkit-border-radius که معمولاً استفاده می شوند، پشتیبانی می کند. این حقیقت که بعضی از پیشوندهای ارائه شده در جای خود استاندارد شده اند ثابت می کند که ایده بدی هستند و تیم  Edge قصد دارد به عنوان جایگزین، از مجموعه پرچم های ویژه ای برای کاربران استفاده کند.
به نظر می رسد که مایکروسافت رو به پیشرفت است و بیشتر کدهایی که حذف شده اند با کدهایی با ویژگی های جدید، جایگزین شده اند. بخصوص، موتور جاوا اسکریپت چاکرا، که به طور آزمایشی از asm.js پشتیبانی می کند و آن را حدود 50% سریع تر از IE11 می کند.
همه این تغییرها، Edge را به مرورگر پشتیبان و استانداردی تبدیل می کند.