به گزارش واحد فناوری اطلاعات سایبربان؛ تلفن‌های هوشمند و ابزارهای پوشیدنی روزبه‌روز در حال پیشرفته‌تر شدن هستند تا برنامه‌ی روزانه‌ی کاربر و قرار ملاقات‌های وی را به خاطر سپرده و به وی یادآوری کنند؛ اما برای ساخت این‌گونه ابزارها مشکلات بسیاری وجود دارد. اولین مشکل، تأمین باتری موردنیاز برای شنیدن و ضبط کردن صدای محیط و مکالمه‌ی کاربر توسط ابزارهای هوشمند است. دومین مشکل نیز مربوط به هوش مصنوعی آن‌ها است. ابزارها باید بتوانند تشخیص دهند چه نکته‌ای برای ذخیره‌سازی مهم و چه موضوعی بی‌اهمیت است. به‌تازگی محققان دانشگاه رایس آمریکا (Rice University)، موفق شده‌اند هر دو مشکل یاد شده را مرتفع کنند. آن‌ها یک قطعه‌ی نرم‌افزاری به نام ردآی (RedEye)، ایجاد کردند که می‌تواند همه‌چیز را ببیند؛ اما تنها نکات مهم را به خاطر بسپارد. لین ژانگ (Lin Zhong)، مدیر این گروه تحقیقاتی گفت: «ردآی به رایانه‌های ما اجازه می‌دهد تا با توجه به آن چیزی که در تمام طول روز دیده‌ایم به ما کمک کند. عملکرد آن مانند یک دستیار شخصی است که می‌تواند همه‌ی افرادی که ملاقات کرده‌ایم، مکان آن و موضوع صحبت را به خاطر بسپارد» مرحله‌ی اول ایجاد فرآیندهای کارآمد برای فعالیت‌های مستمر است. این گام با استفاده از نرم‌افزاری که مصرف انرژی حسگرهای تصویربرداری را تا به یک‌دهم حالت عادی می‌رساند، امکان‌پذیر خواهد شد. محققان این پروژه گفتند: «سیگنال‌های دنیای واقعی آنالوگ هستند و تبدیل آن‌ها به سیگنال‌های دیجیتال به انرژی و هزینه‌ی زیادی نیاز دارد. از طرفی محدودیت‌های فیزیکی برای میزان انرژی قابل ذخیره‌ی موردنیاز این تبدیل، وجود دارد. ما تصمیم گرفتیم به‌جای تبدیل سیگنال آنالوگ، به تجزیه‌وتحلیل آن در همان وضعیت بپردازیم.» گروه تحقیقاتی دانشگاه رایس برای بخش به خاطر سپردن نکات مهم، اقدام به ترکیب فناوری‌های یادگیری ماشینی، معماری سیستم و طراحی مدار کردند. نتیجه‌ی ترکیب این فناوری‌ها، به وجود آمدن یک شبکه‌ی عصبی، با توانی دید ماشینی و پردازش همه‌ی آن چیزی است که کاربر مشاهده می‌کند. محققان افزودند: «نتیجه‌ی فناوری‌های استفاده شده به رسمیت شناخته شدن بسیاری از اشیا و موجودات، مانند گربه، سگ، تلفن، رایانه و صورت افراد، بدون نگاه کردن به تصویر آن‌ها هست. ما تنها از خروجی سیگنال‌های آنالوگ، از طریق حسگر بینایی استفاده می‌کنیم. ما می‌توانیم موضوعات را بدون نگاه کردن به تصویر واقعی آن‌ها متوجه شویم.» آن‌ها ادامه دادند: «ما می‌توانیم مجموعه‌ای از قوانین را ایجاد کنیم تا سیستم بعد از پایان پردازش‌های خود از روی عکس‌های خام، آن‌ها را از بین ببرد. تصاویر به هیچ عنوان قابل بازیابی نیستند، بنابراین اگر کاربر نمی‌خواهد یک زمان، مکان یا شخص خاصی به خاطر سپرده شود، ما مطمئن خواهیم بود که از ابتدا تولید نخواهد شد.» فناوری مذکور هنوز در حال توسعه و آزمایش است و تاریخ عرضه و استفاده‌ی آن در ابزارهای پوشیدنی مشخص نیست؛ اما در صورت موفقیت محققان، انتظار به وجود آمدن نسل جدید ابزارهای هوشمند که دنیای ما را کاملاً می‌شناسند، منطقی خواهد بود.