محققانی همچون استفان لودویگ، تام ون لأر، کو د رویتر، و مایک فریدمن مطالعه جدیدی در مورد تشخیص خودکار "فریب" توسط کامپیوتر انجام داده‌اند. این چهار محقق الگوریتمی را طراحی کرده‌اند که به تجزیه و تحلیل ایمیل ها و پیش بینی این‌که آن‌ها شامل دروغ هستند یا نه، می‌پردازد.

لودویگ، مدرس ارشد گروه بازاریابی و استراتژی کسب و کار در دانشکده کسب و کار وست مینستر گفت: "کار این الگوریتم پیچیده تر از یک متن کاوی معمولی است. شما فقط دنبال کلمات کلیدی بخصوص نیستید. بلکه دنبال این هستید که بفهمید مردم وقتی دارند دروغ می‌گویند چطور می‌نویسند".

این الگوریتم بر اساس قوانینی است که از کار دانشگاهی روی انواع زبان‌های مورد استفاده مردم هنگام دروغگویی ایجاد شده است. به عنوان مثال، الگوریتم با این فرض کار می‌کند که افراد دروغگو از ضمایر استفاده نمی‌کنند: مانند "I"، "you"، "he" و یا "she"، و ضمایر دوم شخص: مانند " you " و " your".به جای آنها بیشتر از صفت ها استفاده می‌کنند، مانند" brilliant "و عبارات نشان‌دهنده دستیابی مانند" earn "و" win ". علاوه بر این، دروغگوها تمایل دارند که دلیل آوری و توجیه کنند و بیش از حد توضیح دهند: با استفاده از کلمات " فرایند شناختی " نسبت به افرادی که حقیقت را می‌گویند.

لودویگ ادامه داد: "استفاده از این تکنولوژی  مانند Google Translate  و یا spell check است. می توان تصور کرد که این فن آوری به‌صورت پلاگینی برای سیستم ایمیلتان است و هنگامی که احتمال میدهد یک ایمیل حاوی دروغ است به شما هشدار می‌دهد. همچنین شما می توانید این پلاگین را به اظهارات سیاسی، وب سایت دوستیابی، مطالبات بیمه، و یا بررسی‌های آنلاین اعمال کنید. "

اما هنوز کارهای زیادی مانده تا برای این الگوریتم انجام شود. در این مطالعه، الگوریتم از 70 درصد زمان برای بررسی ایمیل‌های حاوی دروغ استفاده کرد. در صورتی که اگر یک انسان مسئول پیش بینی دروغ ها در ایمیل‌ها بود از 54 درصد زمان استفاده می‌کرد.