تصور کنید که در آینده یک هواپیما در فرودگاهی که به صورت دو ریل راه آهن است، فرود می آید. یکی از سه قسمتی که به هواپیما متصل شده، کابین است که می‌تواند جدا شود و به قطار مجاور انتقال یابد و سپس به سفر خود به سمت مرکز شهر ادامه دهد.

اگر قبلأ در سفرتان از خانه به هتل، مجبور بودید چندین بار صندلی خود را عوض کنید و از تاکسی، مترو و قطار هوایی استفاده کنید،  ناگهان می‌بینید که نیازی به تعویض وسیله حمل و نقلتان نیست و فقط با نشستن روی یک صندلی بدون هیچ زحمتی به مقصد می‌رسید. 

این تفاسیر از آینده، هدف کنسرسیوم محققان سوئیس با مفهوم Clip-Air است که ترکیبی از هواپیما و قطار هیبریدی است و با وجود احتمالات بالای ذهنی، شاید هرگز ساخته نشود.

در اصل، کلیپ-ایر یک هواپیمای مدولار چهار قسمتی است. سه کابین یا کپسول دارد، که می توانند مسافران را حمل کنند، حمل و نقل کنند، و یا سوخت جابجا کنند. یک هواپیما با کابین خلبان و چند موتور دارد که شبیه یک بمب افکن است.

کپسول‌ها می توانند از هواپیما جدا شوند و سفر را از طریق جاده یا راه آهن، ادامه دهند. این کار باعث می‌شود که چرخش سریعی روی زمین انجام دهد و اپراتورها حداکثر استفاده را از بدنه که گران ترین جزء آن است، بکنند.

طول بال های هواپیما 200 فوت و طول بدنه حدودأ نصف آن است. هر کپسول می تواند حداکثر وزن 30 تن محموله و یا 450 مسافر را تحمل کند.کنسرسیوم کلیپ-ایر توسط موسسه تکنولوژی فدرال سوئیس در لوزان اداره می‌شود.

و محققان اذعان کرده اند که خط تولید کلیپ-ایر به این زودی راه اندازی نمی‌شود. 40 تا 50 سال طول می‌کشد تا کلیپ-ایر 3 کپسوله به واقعیت تبدیل شود. در واقع کلیپ-ایر، پروژه ای اکتشافی است که به دنبال راه های جدیدی برای حمل و نقل هوایی، تجاری و استفاده از فناوری های موجود به منظور تجدید نظر در حمل و نقل است.

این کنسرسیوم می خواهد نمونه اولیه‌ای از این هواپیمای خصوصی را در 5 تا 10 سال آینده تولید کند، و یک نمونه اولیه دیگر را در 10 تا 15 سال آینده تولید کند که می تواند 150 مسافر را حمل کند. نسخه سه کپسوله 50 سال طول می کشد تا تولید شود..