تعداد زیادی از برنامه های کامپیوتری که ما از آن ها استفاده می کنیم- از برنامه آفیس گرفته تا مرورگر های وب، یا حتی بازی های کامپیوتری- از طریق یک سیستم از طریق رابط های کاربری منو پیکر بندی شده اند. این راه تقریبا به روش پیش فرضی که ما از دستگاهمان استفاده می کنیم تبدیل شده است. اما بعضی از برنامه ها نیازمند این هستند که قدمی اضافه تر بروید و شما ناچارید که یک فایل متنی را ویرایش کنید تا اجرا شوند. 
این فایل های متنی " config files" یا "پرونده های پیکربندی" نام دارند. اگر می خواهید از "کاربر عادی" به " کاربر حرفه ای" تبدیل شود، باید بدانید که چگونه از آن ها استفاده کنید. 

پرونده های پیکربندی چیستند؟
پرونده های پیکربندی اساسا پرونده هایی هستند که شامل اطلاعات لازم برای بهره برداری از یک برنامه می باشند، که به روشی خاص ساخته شده اند. علاوه بر سخت کد بودن در برنامه، آن ها قابل برنامه ریزی توسط کاربر نیز هستند، و معمولا در یک پرونده متن آشکار ذخیره شده اند. 
البته هیچ استانداردی در مورد این که پرونده های پیکربندی چگونه باید کار کنند و یا ظاهرشان چگونه باشد وجود ندارد و کاملا به توسعه دهنده برنامه بستگی دارد. 
بعضی از پرونده های پیکربندی با طراحی خود توسعه دهنده ساخته شده اند. بقیه از استانداردهای شناخته شده مخصوص داده های ساختاری، مانند فرمت JSON (شانه‌گذاری شئ جاوااسکریپت)، YAML ( زبان نشانه گذاری توسعه پذیر نیست) یا  XML ( زبان نشانه گذاری توسعه پذیر) استفاده می کنند. بعضی از برنامه ها اطلاعات ذخیره شده در پرونده های پیکربندی خود را وقتی که آن ها را روشن می کنیم بارگذاری می کنند، در حالی که بقیه به صورت دوره ای تغییرات را چک می کنند. 

اگر یک کاربر لینوکس هستید احتمالا از آنجایی که بسیاری از کارهای معمولی نیازمند ویرایش پرونده های پیکربندی هستند با آن ها آشنایی دارید. اگر می خواهید یک سرور وب نصب کنید و یا برای بوت دوگانه سیستم خود با GRUB سر و کار داشته باشید، به آن ها نیاز پیدا می کنید. 
گرچه این مورد مخصوص لینوکس نیست، با توجه به کاری که می کنید، شاید نیاز باشد که آن ها را روی ویندوز یا مک OS X نیز ویرایش کنید. 

پرونده های پیکربندی چه شکلی هستند؟ 
حال، نگاهی به برخی از فایل های پیکربندی واقعی می اندازیم. همانطور که زودتر اشاره کردیم، در انواع قیافه ها و اندازه های مختلف هستند. یکی از پرونده های پیکربندی که احتمالا با آن ها آشنایی دارید پرونده میزبان است، که روی ویندوز، مک و لینوکس برای یافتن آدرس IP  به صورت داستی تا نام های میزبانی استفاده می شود. 

روی ویندوز، می توانید آن را با نام c:\windows\system32\drivers\etc\hosts و روی مک و لینوکس با نام  /etc/hosts. بیابید. 
همانطور که می بینید، پرونده های میزبان از فضای سفید برای جداسازی عناصر، با این شرط که هر نام میزبان خط خود را دارد استفاده می کند. علاوه بر آن، پرونده میزبان به کاربر اجازه می دهد تا حاشیه نویسی و نظر اضافه کنند، که همه با یک هشتگ شروع می شوند. 

روی لینوکس و مک  OS X بعضی از برنامه ها نیازمند این هستند که کاربر پرونده پیکربندی را در دایرکتوری خانگی با یک دوره در شروع نام فایل ذخیره کند. این پرونده های پیکربندی گاهی اوقات افزونه پرونده rc. می باشند که به صورت محاوره به آن "  dotfiles" می گویند. 
یک برنامه که از این قرارداد خاص پیروی می کند ویرایشگر متن Vim است. 
پرونده های پیکربندی حتی توسط بازی های کامپیوتری نیز استفاده می شوند تا بعضی از رفتارها مثل کی مپینگ را کنترل و تعریف کنند. پرونده پیکربندی از Black Mesa گرفته شده است. 

در Deus Ex اصلی که در سال 2000 منتشر شد، کاربر در واقع برای فعال سازی تقلب ها ناچار بود پرونده های پیکربندی را ویرایش کند!

پرونده های پیکربندی را چگونه ویرایش کنیم؟ 
برای این کار به یک ویرایشگر متن نیاز دارید. از پردازنده واژه استفاده نکنید، چرا که می توانند قلب بندی به فایل هایی اضافه کنند که باعث می شود توسط برنامه خوانده نشوند. 
کاربران ویندوز به صورت پیش فرض یک ویرایشگر متن دارند. که همان نوت پد است. البته تعداد ویرایشگرهای متن شخص ثالثی که برای ویندوز وجود دارند، از جمله نوت پد++، اتوم و سوبلیم تکست ادیتور زیاد می باشند. 
روی لینوکس نزدیک ترین آنالوگ به نوت پد جی ادیت (Gedit) است. همچنین می توانید از یک ویرایشگر متن فرمان-خط مانند نانو یا ویم استفاده کنید. البته ویرایشگر متن ویم بیشتر توصیه می شود. 

روی مک OS X تعدادی ویرایشگر متن به صورت نصب شده وجود دارد. احتمالا با تکست میت (TextMate) آشنایی دارید. همچنین تعدادی از ویرایشگرهای متن خط- فرمان مانند ویم و نانو را نیز شامل می شود. 
وقتی که فایل را ویرایش می کنید، مهم است که قرارداد های آن را دنبال کنید. بعضی از پرونده های پیکربندی، مانند فایل میزبان ها، این قرارداد ها را به شما توضیح می دهند. بقیه شما را مجبور می کنند تا چند مقاله یا پست وبلاگ بخوانید. 
در نهایت، اگر پرونده پیکربندی ویرایش شده در فرمت JSON یا XML ساخته شده باشد، ممکن است مجبور شوید از یک ویرایشگر متن قوی تر استفاده کنید. ما اتم را به شما پیشنهاد می کنیم، چرا که دقت شما را بالا می برد و به شما نشان می دهد که کجا اشتباه کرده اید. 

اگر کار نکرد چه؟
در نهایت، اگر درست پیش نرفت چه؟ معمولا اشکالات در مورد پرونده های پیکربندی دو دسته هستند. 
دسته اول اجازه نامه ها هستند. اگر نمی توانید تغییرات خود را ذخیره کنید، ممکن است به این دلیل باشد که می خواهید آن را مانند یک کاربر معمولی انجام دهید. برای پیشگیری از آسیب های تصادفی، بسیاری از پرونده های پیکربندی فقط توسط کسانی که مجوز سطح ادمین یا مدیریتی دارند قابل ویرایش است. 
رفع این مشکل ساده است. روی مک و لینوکس می توانید مجوز و سطح خود را با فرمان زیر بالا ببرید. پس اگر پرونده میزبان های خود را ویرایش می کنید، فرمان زیر را اجرا کنید: 
sudo nano /etc/hosts
در ویندوز، روی نوت پد ( یا هر ویرایشگر متن دیگری که از آن استفاده می کنید) کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید. 

مشکل فرمان دیگری که ممکن است پیش بیاید خطای کاربر است. اگر به مشکل برخوردید ممکن است تقصیر از شما باشد. اطمینان یابید که غلط املایی ندارید، و قرارداد های پرونده پیکربندی را دنبال کرده اید. ممکن است به نظر خیلی واضح بیاید، اما یک غلط املایی کوچت و یا فراموش کردن بستن یک پرانتز می تواند همه پرونده شما را غیر قابل استفاده کند. 
یک راه خوب برای جلوگیری از مشکل داشتن یک کپی از پرونده پیکربندی پیش از ایجاد تغییرات است. با این روش اگر اشکالی پیش آمد، می توانید کپی خود را باز کرده و از اول شروع کنید. 

پرونده های پیکربندی مهم هستند
بیشتر از مهم، پرونده های پیکربندی بخشی اساسی در استفاده از لینوکس می باشند. دانستن این که چگونه آن ها را به درستی ویرایش کنید می تواند کمک شایان توجهی به شما بکند.