کلمات کلیدی و اصلی این زبان به صورت حداقلی تهیه شده‌اند و در مقابل کتابخانه‌هایی که در اختیار کاربر است بسیار وسیع هستند.بر خلاف برخی زبان‌های برنامه‌نویسی رایج دیگر که بلاک‌های کد در آکولاد تعریف می‌شوند (به‌ویژه زبان‌هایی که از گرامر زبان سی پیروی می‌کنند) در زبان پایتون از نویسه‌یفاصله و جلوبردن متن برنامه برای مشخص‌کردن بلاک‌های کد استفاده می‌شود. به این معنی که تعدادی یکسان از نویسه‌ی فاصله در ابتدای سطرهای هر بلاک قرار می‌گیرند، و این تعداد در بلاک‌های کد درونی‌تر افزایش می‌یابد. بدین ترتیب بلاک‌های کد به صورت خودکار ظاهری مرتب دارند. در ادامه به اختصار، به معرفی نسخه‌ی جدیدی از این زبان و ویژگی‌های آن پرداخته شده است.
اخیراً نسخه‌ی بتا و آزمایشی زبان برنامه‌نویسی پایتون منتشر شده است. با توجه به این که این نسخه، نسخه‌ی بتا است، در حال حاضر هنوز به بازار عمومی عرضه نشده است. علاوه بر این، فعلاً انتظار نمی‌رود کهاین زبان از طرف طراحان و توسعه‌دهندگان، از نظر ویژگی‌های ساختاری مورد تغییر واقع شود.
به این نسخه، از نظر ساختاری و ظاهری نسبت به نسخه‌های قبلی، دو ویژگی جدید اضافه شده است؛ اولین ویژگی، عملگر ضرب ماتریس است. دومین ویژگی جدید اضافه شده، پشتیبانی از امکان برنامه‌نویسی غیرهمگام است.
علاوه بر این‌ها، ماژول جدیدی هم برای این نسخه در نظر گرفته شده است که به کمک آن می‌توان کدهای توسعه داده ‌شده به این زبان را به فایلی قابل اجرا، تبدیل کرد.این برنامه در واقع برای کاربران یک رابط برنامه‌نویسی نرم‌افزار به همراه خط فرمان فراهم آورده است. البته باید اشاره کرد که این ویژگی در نسخه‌های قبلی از پایتون هم وجود داشت، اما به این شکل عمومی نشده بود.
از جمله موارد دیگری که به این نسخه اضافه شده است می‌توان به عملگر % اشاره کرد؛ این عملگر برای انجام عملیات روی تایپ بایت و آرایه‌ی بایت در نظر گرفته شده است.
به علاوه بعضی از ماژول‌ها و کتابخانه‌ها در این نسخه نسبت به قبل ارتقا داده شده‌اند. به عنوان مثال در بخش مجموعه‌ها، زیرکلاسی از کلاس دیکشنری ارتقا یافته است، به طوری که قادر است ترتیب اضافه شدن محتوا به داخل یک دیکشنری را به خاطر بسپارد.
با توجه به اینکه این نسخه، نسخه‌ی بتا و پیش‌نمایشی است، فعلاً توصیه نمی‌شود که از آن برای پروژه‌های تجاری و کاربردی به صورت عمومی استفاده شود.