ممکن است شما از آن دسته افرادی باشید که علاقهمند به تماشای فیلم، دیدن عکس یا شنیدن موسیقی هستند. چنانچه فایلها در کامپیوترتان باشد و قصد داشته باشید آنها را در تلویزیون و در کنار دوستان و خانواده تماشا کنید، باید اطلاعات را روی فلش یا هارد اکسترنال منتقل کنید. اما این کار با مشکلات زیادی همراه است؛ پشتیبانی نکردن از فلش یا هارددیسک، پشتیبانی نشدن از فرمت آن بهخصوص زمانی که حجم فیلم زیاد باشد و مجبور به استفاده از NTFS باشید و نبود درگاه USB، تنها بخشی از این مشکلات هستند.
دیگر نگران نباشید. اخیراً با گسترش دستگاههایی که از DLNA پشتیبانی میکنند، این مشکلات کمتر شده است. با استفاده از DLNA میتوانید سرور خانگی خود را بهراحتی راه بیندازید و همزمان از چند دستگاه فایلهای خود را مشاهده کنید. برای آشنایی بیشتر با این قابلیت با ما همراه باشید.
1- تولد DLNA
در سال 2003، شرکت «سونی» به ایجاد ساختاری با نام «DHWG»، سرنام Digital Home Working Group اقدام کرد. هدف از این ساختار تعامل بین دستگاههای پخش دیجیتال خانگی بود. 12 ماه بعد، در سال 2004 تعدادی از تولیدکنندگان دستگاههای پخش دیجیتال، تصمیم گرفتند راهنمایی (Guideline) برای تعاملپذیری و اشتراکگذاری رسانههای دیجیتال در بین این دستگاهها ایجاد کنند.
هدف آنها این بود که ساختار این راهنما بهنحوی باشد که راهاندازی آن را ساده کند. در ژوئن سال 2004، اولین نسخه این راهنما منتشر شد و «DLNA»، سرنام Digital Living Network Alliance، نام گرفت. DLNA پروتکل نیست، بلکه سازوکار است.
DLNA چندین استاندارد مانند (Universal Plug and Play (UPnP، استانداردهای پخش فرمتهای دیجیتال و استانداردهای شبکههای بیسیم و سیمی را دربرمیگیرد. استانداردهای شبکه که در DLNA استفاده شدهاند، باعث ارسال اطلاعات سرور به صورت همهپخشی (Broadcast) میشوند.
این موضوع پیچیدگیهایی همچون وارد کردن آیپی سرور در پخشکننده (مانند IP TV) و استفاده از مکانیزمهای امنیتی را برای کاربران معمولی کاهش داد؛ بهنحوی که همه بتوانند از آن بهراحتی استفاده کنند. با راهاندازی DLNA سرور همه افراد خانه میتوانند بهسادگی و همزمان از منابع سرور استفاده کنند.
ثبت نظر