به گزارش واحد امنیت سایبربان؛ در حال حاضر حسگرهای بیومتریک مختلفی برای افزایش امنیت حساب‌های کاربری ایجاد شده است. با وجود این می‌توان اثر انگشت را سرقت کرد، اسکن عنبیه‌ی چشم را جعل کرد و نرم‌افزارهای تشخیص چهره را فریب داد؛ بنابراین گروهی از دانشمندان تصمیم گرفتند از امواج مغزی برای تأیید هویت کاربران استفاده کنند.
دانشمندان در گذشته تلاش کردند با استفاده از دستگاه‌های الکترو مغز نگاری (EEG) یک روش جدید برای تأیید هویت ایجاد کنند. به عنوان مثال در ماه آوریل گذشته محققان توانستند با استفاده از کلاهی متشکل از 30 الکترود، با احتمال 100 درصد هویت افراد را تشخیص بدهند. در هفته‌ی گذشته نیز گزارشی منتشر شد که نشان می‌دهد می‌توان با استفاده از نوعی حسگر به کار رفته در هدفون‌ها و فرکانس امواج بازگشتی از گوش، به احتمال 80 درصد کاربر را شناسایی کرد.
محققان با وجود همه‌ی پیشرفت‌های صورت گرفته، هنوز نمی‌توانند عملکرد مغز را به دستی درک کنند؛ زیرا مغز انسان یک سیگنال واضح که بتوان به عنوان اثرانگشت از آن استفاده کرد منتشر نمی‌کند. با وجود این امواج مغزی، دارای حجم زیادی از اطلاعات خصوصی مانند نوع احساسات، توانایی یادگیری و صفت‌های شخصیتی هستند.
فناوری کلاه‌های الکترو مغز نگاری روزبه‌روز پیشرفت کرده، ارزان‌تر و قابل‌حمل‌تر می‌شوند. در حال حاضر از این هدست‌ها علاوه بر تشخیص هویت، برای انجام بازی‌های ویدئویی و برنامه‌های نظارت بر آرامش کاربر استفاده می‌شود؛ اما کارشناسان معتقدند احتمال زیادی وجود دارد که فردی با اهداف خرابکارانه، مانند دسترسی به اطلاعات شخصی از آن‌ها استفاده کند.
عبدل سروادا (Abdul serwadda) یکی از محققان امنیت سایبر دانشگاه فناوری تگزاس آمریکا (Texas Tech University)، گفت: «زمانی که شما در حال استفاده از یکی از برنامه‌های هدست‌های الکترو مغز نگاری هستید، نمی‌دانید که آن برنامه، چه اطلاعاتی را مغز شما می‌خواند. همچنین کاربر نمی‌داند که سازنده‌ی برنامه، از اطلاعات خوانده شده چه استفاده‌ای می‌کند. تنها چیزی که کاربر می تواند در مورد آن مطمئن باشد این است که سازندگان اطلاعات بسیار زیادی از آن‌ها را در زمان استفاده از این محصولات به دست می‌آورند.»
سروادا برای اثبات نظریه‌ی خود آزمایشی را با استفاده از دو روش تشخیص هویت مختلف بر پایه‌ی ابزارهای الکترو نگاری مغز که از دقت عملکرد بالایی برخوردار بودند، انجام داد. هدف این آزمایش بررسی امکان به دست آوردن اطلاعات شخصی از طریق امواج مغزی –در اینجا اعتیاد به الکل داوطلبان- بود.
هر کدام از سامانه‌های مورد استفاده در آزمایش ابتدا توسط الگوریتم‌های یادگیری ماشینی و سوابق افراد الکلی و غیرالکلی آموزش داده شدند تا بتوانند الگوهای امواج مغزی را تشخیص دهند. نتیجه‌ی آزمایش نشان داد که 25 درصد از افراد داوطلب به الکل اعتیاد دارند. این موضوع بیان می‌کند که به حریم خصوصی این افراد نفوذ شده و اطلاعات آن‌ها به سرقت رفته است.
سروادا گفت: «ما می‌دانیم که امواج مغزی دارای حجم زیادی از اطلاعات است؛ اما این موضوع نیز ترسناک است. ابزارهای سنجش مغز می‌توانند بسیاری از اطلاعات کاربران را به دست بیاورند.»
وی افزود: «اطلاعات جمع‌آوری ‌شده تنها به استفاده کردن یا نکردن از الکل محدود نمی‌شود؛ بلکه مجرمین نیز می‌توانند به کمک آن به استخراج داده‌های مغزی مانند ناتوانی ذهنی و بیماری روحی کاربر دست پیدا کرده و از آن سو استفاده کنند. تنها کافی است تصور کنید اگر این اطلاعات از شما سرقت شده و به دست شرکت‌های بیمه برسد، چه مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد.»
محققان هنوز نتوانسته‌اند روشی را برای محافظت از داده‌های شخصی کاربران ارائه بدهند؛ اما سروادا امیدوار است دیگر گروه‌های تحقیقاتی علاوه بر بالا بردن دقت ابزارهای تشخیص هویت که بر پایه‌ی مغز عمل می‌کنند، حریم خصوصی کاربران را نیز افزایش بدهند.
علاوه بر دستگاه‌های الکترو مغز نگاری ابزاری دیگر به نام «fNIRS» برای مطالعه روی امواج مغزی وجود دارد. با وجود این که این وسیله نسبت به الکترومغزنگاری از دقت بالاتری برای تشخیص سیگنال‌های مفید برخوردار است، توسعه‌ی آن به هزینه‌ی زیادی نیاز دارد.
سروادا با اشاره به دقت بیشتر fNIRS، گفت: «ما باید برای حضور امواج مغزی در زندگی روزانه‌ی خود آماده شویم.»