به پیشنهاد ناسا، اسپیس ایکس قصد دارد امکان‌پذیری تبدیل موشک جدید استارشیپ خود به سکونتگاهی مداری را بررسی کند. اگر این ایده محقق شود، استارشیپ می‌تواند امکانات متنوعی را برای پژوهش‌ها و فعالیت‌های تجاری در مدار زمین ارائه دهد.

از منظر ناسا، استارشیپ در زمینه‌ی ایستگاه‌های فضایی احتمالی و پیشرفت‌های فناورانه‌ی در دست انجام به‌منظور پشتیبانی از اقتصاد نوظهور مدار نزدیک زمین، گزینه‌ای با ظرفیت بالا محسوب می‌شود. انتظار می‌رود ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) تا پایان سال ۲۰۳۰ به پایان عمر خود برسد؛ درنتیجه ناسا در این فاصله قصد دارد تا خود را برای آینده‌ی فراتر از آن تاریخ آماده کند.

در چند سال گذشته، ناسا قراردادهایی را برای حمایت از ساخت ایستگاه‌های فضایی تجاری در مدار نزدیک زمین به چندین شرکت واگذار کرده است؛ ازجمله قراردادی به ارزش ۴۱۵ میلیون دلار که بین شرکت‌های نورثروپ گرومن، بلو ارجین و نانورکس تقسیم شد و همچنین قراردادی دیگر با اکسیوم اسپیس برای اتصال ماژول‌های تجاری این شرکت به ایستگاه فضایی. این ماژول‌ها درنهایت از ISS جدا و به ایستگاهی مستقل در فضا تبدیل خواهند شد.

اکنون ناسا ازطریق برنامه‌ای به نام «طرح همکاری برای ظرفیت‌های فضای تجاری ۲» (CCSC-2) آماده‌ی گسترش آن تلاش‌ها است. این برنامه ازطریق توافق‌نامه‌های قانون فضایی ناسا اجرا می‌شود و بدون آنکه بودجه‌ای ارائه دهد، مشاوره‌ها و تخصص فنی ناسا را دراختیار شرکت‌ها قرار می‌دهد. در تاریخ ۱۵ ژوئن، ناسا هفت شرکت را ازطریق برنامه CCSC-2 انتخاب کرد که در بین آن‌ها نام بلو ارجین، نورثروپ گرومن و اسپیس ایکس به چشم می‌خورد.

قبلاً ناسا اولین قرارداد برنامه خدمات فرود انسانی را برای ساخت نسخه‌ای ماه‌نشین از فضاپیمای استارشیپ به اسپیس ایکس واگذار کرده بود. اسپیس ایکس در طول توسعه‌ی مفهومی تا فیزیکی استارشیپ، این فضاپیما را وسیله‌ای نقلیه با کاربردهای متنوع معرفی کرده است.

در سال ۲۰۱۶، ایلان ماسک، بنیان‌گذار و مدیرعامل اسپیس ایکس، در مراسم رونمایی از استارشیپ که در آن زمان سامانه‌ی حمل‌ونقل میان‌سیاره‌ای نامیده می‌شد، ادعا کرد که این فضاپیمای غول‌پیکر می‌تواند تا صد سرنشین را در یک پرواز به مریخ حمل کند. ماسک در آن مراسم در مورد استفاده از استارشیپ برای حمل‌ونقل سریع نقطه به نقطه روی زمین نیز صحبت کرد.

بعد از گذشت ۷ سال، استارشیپ بیش از همیشه به واقعیت نزدیک شده است. این وسیله‌ی نقلیه‌‌ی فضایی که برفراز بوستر مرحله‌ی اول سوپرهوی قرار می‌گیرد، در مجموع موشکی با ارتفاع ۱۲۰ متر را با قطر ۹ متر تشکیل می‌دهد و انتظار می‌رفت که بتواند ظرفیت حمل ۱۵۰ تن را به مدار زمین داشته باشد. هم‌اکنون اسپیس ایکس درحال آمادگی برای انجام دومین پرواز آزمایشی استارشیپ ظرف مدت چند ماه آینده است.

با توجه به اندازه‌ی عظیم این فضاپیما، استفاده از استارشیپ به‌عنوان ایستگاه فضایی، هرچند هنوز ایده‌ای روی کاغذ است، اتفاقی جالب‌توجه محسوب می‌شود. تنها ایستگاه فضایی قابل‌مقایسه با استارشیپ از نظر حجم داخلی باز، سکونتگاه مداری قدیمی اسکای‌لب ناسا با قطر فقط ۶٫۶۱ متر خواهد بود.

اگر به اخبار دنیای تکنولوژی علاقه مند هستید، ما را در شبکه‌های اجتماعی مختلف تلگرام، روبیکا، توییتر، اینستاگرام و آپارات همراهی کنید.