بزرگ‌راه‌های پر ترافیک مثل حفره‌های بی‌برگشت می‌مانند. شما با امید رسیدن به مقصد وارد ترافیک‌های عجیب می‌شوید ولی هیچ تضمینی برای خروج از این گره‌ها وجود ندارد و زمان در این مرحله هیچ معنا و مفهومی ندارد. گفته می‌شود ترافیک‌های طولانی و بیش از اندازه می‌تواند تأثیر بسیار مخربی روی مغز انسان‌ها داشته باشد.
این تحقیق توسط مؤسسه Health Canada انجام شده و ماه جاری میلادی در Lancet منتشر شد. در این تحقیق؛ سلامت عصبی دو گروه پر جمعیت در انتاریوی کانادا مورد بررسی قرار گرفت. هر گروه شامل میلیون‌ها بزرگ‌سال می‌شد. این تحقیق نشان داد نشانه‌های بیماری "دیمنشیا" در افرادی که نزدیک به بزرگ‌راه‌های پرترافیک و شلوغ زندگی می‌کردند، به‌طور قابل توجهی افزایش پیدا کرد. همان‌طور که می‌دانید دیمنشیا در واقع زوال عقل یا از دست دادن مشاعر است که نشانه‌ای از نورون‌های غیرقابل برگشت است.
به‌طور ویژه؛ این تحقیق نشان داد از هر 10 مورد دیمنشیا یکی از آن‌ها می‌تواند ناشی از در معرض ترافیک بودن باشد. پیش از این هم تحقیق دیگری نشان داد زندگی در نزدیکی خیابان‌ها و بزرگ‌راه‌ها و در نتیجه؛ آلودگی هوا باعث پیدایش اثرات مخربی روی پیر شدن ساختار مغز می‌شود.
تحقیق Health Canada افراد بالغ بین سنین 20 تا 85 سال ساکن در انتاریو را مورد بررسی قرار داد. این یعنی جمعیتی در حدود 6.6 میلیون نفر. برای مشخص کردن محل زندگی این افراد و تعیین فاصله آن‌ها تا خیابان‌های بزرگ از کدهای پستی استفاده شد. علاوه بر این؛ با بررسی سوابق بیماری افراد؛ وضعیت آن‌ها از نظر احتمال وقوع دیمنشیا؛ بیماری پارکینسون یا MS به‌دقت بازبینی شد. البته بین دو مورد آخر و زندگی در نزدیکی مناطق پرترافیک رابطه مستقیمی دیده نشد.
از طرف دیگر؛ خطر دیمنشیا با میزان نزدیکی به ترافیک متفاوت بود. افرادی که در شعاع 50 متری نقاط شلوغ زندگی می‌کردند 7 درصد بیشتر در معرض خطر دیمنشیا بودند. اما در شعاع بین 50 تا 100 متر؛ این رقم به 4 درصد کاهش یافت و در شعاع 100 تا 200 متری این عدد به 2 درصد رسید. در فاصله‌های بیشتر؛ هیچ افزایش قابل توجهی مشاهده نشد.
محققان با کنترل دو فاکتور عمده آلودگی هوا یعنی دی‌اکسید نیتروژن و ذرات ریز موفق شدند تا خطر ابتلا به این بیماری را در برخی از افراد از بین ببرند. با توجه به این مطلب؛ باید گفت احتمال افزایش خطر دیمنشیا می‌تواند به ترکیبی از عوامل بستگی داشته باشد که یکی از آن‌ها افزایش آلودگی صوتی در اطراف مناطق پرترافیک است.
پس؛ ترافیکی که هر روز با آن سروکار داریم باعث بروز نگرانی‌های جدی در خصوص سلامت عمومی جامعه می‌شود. «لیلیان گارسدوئناس»؛ یکی از محققان دانشگاه مونتانا نیز به‌نوبه خود با اشاره به اثرات مخرب آلودگی هوا بر روی شبکه نورون‌ها؛ این‌گونه نتیجه‌گیری کرد که: "بررسی دقیق دیمنشیا در افرادی که در مناطق شهری یا دوردست زندگی می‌کنند؛ باعث به‌وجود آمدن نگرانی‌های زیادی در خصوص سلامت جهانی میلیون‌ها انسان می‌شود. پیامدهای سلامتی در افرادی که نزدیک به مناطق پرترافیک زندگی می‌کنند بین جمعیت‌های مختلف به‌طور قابل توجهی متفاوت است. لازم به‌ذکر است افرادی که نزدیک به ترافیک زندگی می‌کنند؛ در معرض ترکیبات پیچیده‌ای از عوامل زیست‌محیطی هستند."
«ما از همین حالا باید به‌طور جدی راه‌های پیشگیری را به‌کار بگیریم نه این‌که منتظر بمانیم تا چند دهه بگذرد و تازه به‌فکر راه‌حلی برای این مشکل بزرگ باشیم.»
ثبت نظر