آن‌ها آزمایشی را که متشکل از 30 نفر مبتلا به این بیماری می‌شد اجرا کردند؛ سپس این گروه از محققان از هدست واقعیت مجازی NVis SX111 استفاده کرده و این گروه 30 نفره را به دو دسته تقسیم کرده و آن‌ها را در وضعیت‌های سخت اجتماعی هرچند با محیطی امن قرار دادند. احتمالا می‌دانید که بیماران پارانویا معمولا در اجتماع به مشکل برمی‌خوردند و به راحتی نمی‌توانند با افراد ارتباط برقرار کنند.

در این آزمایش به گروه اول گفته شد که به طور عادی رفتار کنند؛ عادی رفتار کردن بیماران پارانویان به این معنی است که از ارتباط چشمی با دیگران خودداری کرده و با کسی صحبت نکنند. به گروه دوم، برخلاف گروه اول، نیز گفته شده که تا می‌توانند به چشمان آواتارهای قرار گرفته در محیط خیره شده و ارتباط چشمی برقرار کنند.

بعد از به اتمام رسیدن این آزمایش مشخص شد که نیمی از افراد گروه دوم در دنیای واقعی بهتر عمل کرده و از استرس کمتری برخوردار هستند. حتی حدود یک پنجم افراد گروه اول هم بعد از به اتمام رسیدن این آزمایش احساس بهتر و استرس کمتری داشتند. حال اینکه این آزمایش نسبتا کوچک به راستی تاثیری بر روی این افراد گذاشته و در آینده می‌توان بر روی واقعیت مجازی برای درمان چنین بیماری‌هایی استفاده کرد مشخص نیست اما به نظر می‌رسد آینده‌ی هدست‌های واقعیت مجازی روشن‌تر از آن‌چیزی باشد که ما فکر می‌کنیم.