رتبه دهم : سوخو - 27 فلنکر ( Sukhoi Su-27 Flanker )

با سرعتی معادل 2.35  ماخ ، این جنگنده به نمادی از هنر جنگ شوروی مبدل شد . این جنگنده دو موتوره برای برتری هوایی و مقابله با هواپیماهای نظامی آمریکا نظیر اف - 15 ایگل ( F-15 Eagle ) ساخته شد . سوخو 27 فلنکر می تواند به یک مسلسل 10 میلی متری و 10 شاه تیر خارجی مسلح شود . این جنگنده محبوبیت و موفقیت های زیادی دارد از این رو در مدل های مختلفی ساخته شده است . برخی از این مدل سوخو ها هنوز هم با وجود این که 35 سال از اولین پرواز آن ها می گذرد ، جنگنده هایی مدرن محسوب می شوند . از دیگر مدل های این جنگنده می توان به سوخو 30 ،  سوخو 33 ، سوخو 34 ، سوخو 35 و سوخو 37 اشاره کرد . زمانی از این شاهکار برای پروازهای سرگرم کننده نیز استفاده می شد .

رتبه نهم : جنرال داینامیک اف - 111 آردوارک ( General Dynamics F-111 Aardvark )

رتبه نهم این لیست نه به یک جنگنده بلکه به یک هواپیمای بمب افکن تاکتیکی با سرعت 2.5 ماخ تعلق دارد که در سال 1998 بازنشسته شد . اف – 111 می توانست بمب هایی به وزن 14,300 کیلوگرم ، یک بمب اتمی ، موشک های هوا به هوا و یک مسلسل 2000 را با خود حمل کند اگرچه که به دلیل نقش این هواپیما در جنگ کمتر روی آن مسلسل گذاشته می شد . آردوارک اولین هواپیمای تولیدی بود که ایرفویل دارای زاویه متغیر و ساختار را بر روی خود داشت از این رو در عملیات های حامل نیز می توانست ایفای نقش کند .

رتبه هشتم : مک دونل داگلاس اف – 15 ایگل ( McDonnell Douglas F-15 Eagle )

 اف – 15 یکی از موفق ترین جنگنده هایی بوده که تا به حال ساخته شده و در نیروی هوایی آمریکا مورد استفاده قرار گرفته است . این جنگنده هم اکنون از آسمان کشورهای ژاپن ، عربستان سعودی و اسرائیل نیز محافظت می کند . دو موتور ایگل در کنار نسبت وزن به پیشرانه یک به یک آن این جنگنده 18,000  کیلوگرمی را قادر می سازد تا با سرعتی بیش از 2.5 ماخ حرکت کند . اف – 15 در سال 1976 ساخته شد و قرار است که تا سال 2025 در نیروی هوایی آمریکا به کار گرفته شود . از این جنگنده تا به حال 1200 فروند ساخته شده است . انتظار می رود که آمریکا تا سال 2019 به ساخت این جنگنده ادامه دهد . اف – 15 ایگل ابتدا برای برتری هوایی ساخته شد اما سپس مدل اف – 15 استرایک ایگل ( F-15E Strike Eagle ) آن نیز برای اهداف مبارزه های هوا به زمین هم وارد میدان گردید . اف – 15 می تواند انواع مختلفی از موشک های کنترل شونده ، سایدوویندر ، 120-AMRAAM و ... را بر روی خود داشته باشد از این رو عجیب نیست که تا به حال توانسته با کمک این تسلیحات و مسلسل 20 میلی متری M61A1 Vulcan خود در بیش از 100 جنگ تن به تن هوایی پیروز شود . 

رتبه هفتم : میکویان میگ - 31 فاکس بت ( Mikoyan MiG-31 Foxbat )

مقام هفتم به این جنگنده زیبا تعلق دارد که می تواند در پروازهای سرگرم کننده نیز ایفای نقش کند . میگ – 31 به دلیل داشتن دو موتور بزرگ با نیروی پیشران 2*152Kn قادر است تا در ارتفاعات کم و زیاد پروازهای فراصوت داشته باشد . این جنگنده در واقع یک هواپیمای رد گیری کننده از طرف شوروی می باشد که برای پاک سازی هواپیماهای دشمن ساخته شده و قابلیت های بالایی در استفاده ترکیبی از رادارهای مختلف دارد . 4 فروند از این جنگنده می توانند در کنار هم مساحتی به طول 900 کیلومتر را کنترل سازند . میگ – 31 تا سال 1994 بر روی خط تولید قرار داشت اما مشخص نیست که دقیقا چه تعدادی از آن تا به حال ساخته شده است اگرچه که گفته می شود که تعدادی در حدود 400 تا 500 فروند از این جنگنده در آسمان ها پرواز کرده اند . میگ – 31 هنوز هم در نیروی هوای روسیه و قزاقستان مورد استفاده قرار می گیرد . این هواپیما یکی از فرزندهای میگ – 25 می باشد که در رتبه چهارم این لیست قرار دارد . میگ – 31 می تواند سلاح های زیر را با خود حمل نماید :

رتبه ششم : ایکس بی – 70 والکیر ( XB-70 Valkyrie )

ایکس بی – 70 یک هواپیمای خاص شش موتوره با وزنی معادل 240,000 کیلوگرم بود که می توانست با سرعتی معادل 3 ماخ در آسمان حرکت کند . سرعت بالای این جنگ افزار باعث می شود که دما در بعضی از نقاط بدنه آن به 330 درجه سانتی گراد برسد . ایکس بی – 70 به دو دلیل با چنین سرعتی پرواز می کرد : 1- فرار کردن از دست هواپیماهای رهگیری کننده شوروی و 2- فرار کردن از انفجار بمب های هسته ای که توسط این هواپیما پرتاب می شد . علت بزرگ ساختن بدنه این جنگ افزار توانمند ساختن آن در حمل سوخت کافی برای وارد شدن به حریم هوایی شوروی و خارج شدن از آن بدون نیاز به سوخت گیری و علاوه بر این حمل کردن 14 بمب هسته ای بود . ایکس بی – 70 تنها در دو فروند ساخته شده و اولین پرواز خود را در سال 1964 انجام داد .

رتبه پنجم : بل ایکس – 2 استار باستر ( Bell X-2 Starbuster )

استار باستر یک هواپیمای تحقیقاتی آمریکایی بود که اولین پرواز خود را در سال 1955 انجام داد . این هواپیما در واقع ادامه برنامه ایکس – 2 بود که به منظور کشف رفتار هواپیماها در سرعت های بالای 2 ماخ ساخته شد . استار باستر قابلیت حمل سلاح را نداشت اما به یک بال پشتی مجهز شده بود که مقدار کمی مقاومت هوایی ایجاد می کرد و سرعت آن را در سال 1956 به 3.196 ماخ رساند . زمانی که این سرعت حاصل شد میل برن جی اپت ، خلبان هواپیما ، اقدام به مانور دادن یک پیچ تند کرد اما نتوانست هواپیما را کنترل کند ؛ این امر باعث شد که وی از هواپیمای خود ایجکت کند . متاسفانه چتر میل برن به درستی باز نشد و وی با سرعت بالایی با زمین برخورد کرد . سقوط این خلبان به برنامه استار باستر پایان داد .

رتبه چهارم : میکویان میگ – 25 فاکس بت ( Mikoyan MiG-25 Foxbat )

یک شاهکار مخوف دیگر از طرف شوروی که در جنگ سرد نقش رهگیری کردن هواپیماهای آمریکایی نظیر SR-71 و هواپیماهای جاسوسی را برعهده داشت . از آنجایی که شوروی این هواپیما را برای رهگیری SR-71 ساخته بود باید سرعت بالایی را در اختیار آن می گذاشت از این رو میگ – 25 می توانست به حداکثر سرعت 3.2 ماخ دست یابد . این هواپیما همچنین می توانست برخلاف بلک برد به چهار موشک مسلح شود از این رو بیشتر یک رهگیر بود تا یک جاسوس . میگ – 25 هرگز نتوانست هواپیماهای بلک برد را از بین ببرد اگرچه که ماموریت های موفقیت آمیز زیادی داشت . از این هواپیما بیشتر در جنگ های هوایی استفاده می شد .

رتبه سوم : لاک هید وای اف – 12 ( Lockheed YF-12 )

یک نمونه اولیه از یک جنگ افزار رهگیری کننده آمریکایی که می توانست به سرعت 3.35 ماخ دست یابد . این هواپیما تقریبا به SR-71 بلک برد شبیه بود زیرا بلک بردSR-71  بر مبنای آن و توسط طراح معروف ، کلی جانسون، که وای اف – 12 را طراحی کرد ، شکل گرفت . وای اف – 12 تنها در سه فروند ساخته شد اما توانست رکوردهای بیشترین سرعت ، بالاترین ارتفاع ( تا قبل از وارد شدن بلک برد به میدان ) و بزرگ ترین رهگیر را به نام خود ثبت کند .

رتبه دوم : لاک هید اس آر - 71 بلک برد ( Lockheed SR-71 Blackbird )

این شاهکار هنری در سال 1966 ساخته شد و برای اهداف شناسایی و تحقیقاتی مورد استفاده ناسا و نیروی هوایی آمریکا قرار گرفت . بلک برد سرعت بالایی داشت از این رو می توانست به راحتی از دست هواپیماهای رهگیری کننده فرار کند . سرعت این هواپیما تا حدی زیاد بود که هوا فرصت فرار کردن از جلوی دماغه آن را نداشت از این رو فشار زیاد و دمای بالایی روی آن ایجاد می شد . این افزایش دما گاهی از چند صد درجه تجاوز می کرد و باعث می شد که فلز به کار رفته در بدنه هواپیما انبساط پیدا کند به همین دلیل طراحان مجبور بودند که در ساخت بلک برد از قطعات بسیار کوچک فلز استفاده نمایند که این امر نیز مشکلاتی نظیر نشت روغن در هنگام متوقف بودن این جنگ افزار را به دنبال داشت . بلک برد در تعداد 32 فروند ساخته شد .