گروهی از محققان موفق به ایجاد روشی شده‌اند که امکان انتقال اطلاعات از طریق بدن انسان را برای کاربران فراهم می‌کند.
به گزارش واحد فناوری اطلاعات سایبربان؛ ارسال رمز عبور از طریق هوا و امواج رادیویی مانند وای‌فای و بلوتوث باعث می‌شود تا هر کسی امکان استراق سمع آن را داشته باشد. این آسیب‌پذیری به هکرها اجازه می‌دهد به راحتی اطلاعات کاربران را سرقت کنند.
مهندسان رایانه و الکترونیک دانشگاه واشنگتن (University of Washington) به‌تازگی اعلام کرده‌اند موفق به ایجاد روشی شده‌اند که رمز عبور را از طریق بدن انسان منتقل می‌کند. این کار با استفاده از انتقال فرکانس پایین تولید شده توسط حسگر اثرانگشت و صفحه‌ی لمسی ابزارهای هوشمند انجام شده و خطری را برای کاربر ایجاد نمی‌کند.
شیام گولاکوتا (Shyam Gollakota)، استاد دانشگاه واشنگتن گفت: «تا کنون از حسگر اثرانگشت تنها به‌عنوان ابزاری برای وارد شدن به رابط کاربری دستگاه‌ها استفاده می‌شد؛ اما ما برای اولین بار نشان دادیم که می‌توان از این حسگر برای انتقال اطلاعات از طریق بدن انسان استفاده کرد.»
محققان برای معرفی بهتر اختراع خود اعلام کردند با استفاده از فناوری آن‌ها می‌توان اطلاعات شناسایی را بین ابزارهایی که تماس مستقیم با بدن انسان دارند جابه‌جا کرد. به‌عنوان مثال برای باز کردن درهای هوشمند، کاربر می‌تواند به جای وارد کردن رمز عبور، استفاده از اثرانگشت یا عنبیه‌ی چشم، اطلاعات شناسایی را از تلفن هوشمند خود و از طریق بدن به در منتقل کند. همچنین از این روش می‌توان برای باز کردن رمز ابزارهای پوشیدنی استفاده کرد.
مهرداد حصار، یکی از محققان پروژه گفت: «فرض کنیم من می‌خواهم دری را با استفاده از یک قفل هوشمند باز کنم. من می‌توانم به‌صورت هم‌زمان دستگیره‌ی در و حسگر اثرانگشت تلفن خود را لمس کنم تا بدون لو رفتم اطلاعات، آن‌ها را انتقال داده و در باز شود.»
محققان برای آزمایش فناوری خود از حسگرهای اثرانگشت مختلف مانند حسگر آیفون و لپ‌تاپ‌های لنوو استفاده کردند. آن‌ها موفق شدند اطلاعات را از طریق بدن 10 فرد با ویژگی‌های فیزیکی مختلف مانند وزن و قد انتقال بدهند. همچنین حتی اگر کاربر در زمان انتقال اطلاعات در حال حرکت دادن بدن باشد نیز اطلاعات به درستی منتقل می‌شوند. به علاوه آن‌ها نشان دادند که می‌توان از این فناوری در حالت‌های مختلفی مانند نشسته، ایستاده یا خوابیده استفاده کرد و سیگنال‌ها را از طریق بدن، دست، پا و دیگر اعضای بدن نیز منتقل کرد.
پژوهشگران برای ساخت فناوری خود از فرکانس‌هایی در بازه‌ی 2 تا 10 مگاهرتز استفاده کردند که با وجود توانایی انتقال از طریق بدن، امکان انتشار در هوا را ندارد. سرعت انتقال اطلاعات در لپ‌تاپ 50 بیت در ثانیه و برای حسگرهای اثرانگشت 25 بیت در ثانیه است که برای انتقال یک رمز ساده، کافی به نظر می‌رسد. با وجود این محققان اعلام کردند در آینده‌ی نزدیک می‌توان به سرعت بالاتری برای جابه‌جایی اطلاعات دست پیدا کرد.
ثبت نظر