فناوری‌های حذف دی‌اکسید کربن یا CDR در دوره‌های اخیر به شدت جذاب شده‌اند، به گویش سیاست‌مداران. طبق گزارش اخیر موسسه تحقیقاتی رودیم، دولت آمریکا باید هر سال حدود ۱۰۰ میلیارد دلار را برای فناوری‌های CDR هزینه کند تا بتواند مقیاس این فناوری‌ها را به اندازه کافی گسترش دهد و به اهداف آب و هوایی خود برسد.

هنوز مشخص نیست که حذف دی‌اکسید کربن از هوا یک استراتژی موثر است یا خیر. فناوری‌های CDR نتوانسته‌اند ثابت کنند که قابلیت عمل در مقیاس گسترده را دارند یا خیر.

به‌نظر می‌رسد که تنها راه برای متوقف کردن تغییرات آب و هوا و دستیابی به اهداف توافق پاریس، کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی است. دولت آمریکا در سال ۲۰۲۱ و در "قانون کاهش تورم"، ۳۶۹ میلیارد دلار را به انرژی‌های پاک اختصاص داد. گزارش مذکور مدعی است که صرف ۱۰۰ میلیارد دلار از این بودجه برای فناوری‌های CDR منطقی نیست.

صنایع سوخت فسیلی هم به فناوری‌های CDR متوسل شده‌اند. آن‌ها حتی از این فناوری استفاده می‌کنند تا نفت را پایدار و محیط‌زیستی جلوه دهند؛ اما به نظر می‌رسد که هیچ‌کدام از این اقدامات کافی نیستند.

جنگل‌زدایی و مبارزه با آن و انتشار دی‌اکسید کربن، روش‌هایی موثرتر برای کنترل تغییرات آب و هوا هستند.

روش‌های حذف دی‌اکسید کربن از هوا طبق گزارش مذکور، سه روش مختلف برای حذف دی‌اکسید کربن از هوا وجود دارد:

1. روش‌های طبیعی که بر اساس جذب دی‌اکسید کربن توسط گیاهان، خاک و اقیانوس‌ها متکی هستند.

2. ایجاد دستگاه‌هایی که دی‌اکسید کربن را به دام می‌اندازند.

3. فناوری‌های ترکیبی که از هر دو روش طبیعی و مهندسی استفاده می‌کنند.

تا کنون، جنگل‌کاری به عنوان روشی بر پایه طبیعت، محبوب‌ترین روش بوده است، اما به نتایج موفقیت‌آمیزی نرسیده است. تحقیقات زیادی نشان می‌دهند که پروژه‌های جنگل‌کاری نتوانسته‌اند اثرات انتشار کربن را ناتوان کنند. اغلب درختان نمی‌توانند زنده بمانند که بتوانند مقدار قابل توجهی از دی‌اکسید کربن را از هوا حذف کنند. همچنین، بسیاری از صنایع تلاش می‌کنند تا ظرفیت حذف کربن جنگل‌ها را بیشتر از ظرفیت واقعی آن‌ها نشان دهند و از این رو باعث سوء استفاده می‌شوند.

دستگاه‌هایی که دی‌اکسید کربن را از هوا یا آب دریا حذف می‌کنند، ممکن است بهترین گزینه برای نگه‌داری گازهای گلخانه‌ای حذف‌شده باشند. اما این فناوری‌ها به میزان بالایی از انرژی نیاز دارند که آن‌ها را کارآمد و بسیار گران می‌کند. برای حذف یک تن دی‌اکسید کربن با این دستگاه‌ها، حداقل ۶۰۰ دلار هزینه لازم است. با در نظر گرفتن این مقدار برای چند میلیارد تن کربن، هزینه به صدها میلیارد دلار می‌رسد.

تخصصیان معتقدند که دو راه زودبازده‌تر برای جلوگیری از جنگل‌زدایی و انتشار بیشتر دی‌اکسید کربن وجود دارد. ابتدا باید بر روی یافتن روش‌های بهتر برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تمرکز شود. سپس می‌توان منابع اضافی را برای حذف کربن اختصاص داد.

اگر علاقه‌مند دنیای تکنولوژی هستید حتما شبکه‌های اجتماعی فیسیت را در اینستاگرام، تلگرام، روبیکا، توییتر و آپارات را دنبال کنید.