برخلاف تصور رایج که این سیستم‌ها ابزاری مؤثر برای شناسایی کاربران واقعی از ربات‌ها هستند، یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که کپچاها نه‌تنها در مقابله با ترافیک خودکار چندان کارآمد نیستند، بلکه با سوءاستفاده از کوکی‌های ردیابی، اطلاعات کاربران را برای مقاصد تجاری و تبلیغاتی جمع‌آوری می‌کنند.

اتلاف زمان، انرژی و افزایش آلودگی محیط زیست

طبق این پژوهش، کاربران اینترنت در سراسر جهان مجموعاً ۸۱۹ میلیون ساعت از وقت خود را صرف حل کپچاها کرده‌اند. اگر این زمان را معادل ارزش اقتصادی آن در نظر بگیریم، هزینه‌ای بالغ بر ۶.۱ میلیارد دلار (بر اساس حداقل دستمزد فدرال آمریکا) به کاربران تحمیل شده است. اما این تنها بخش انسانی ماجرا نیست؛ حل این آزمون‌های امنیتی به مصرف بالای انرژی منجر شده و در مجموع ۷.۵ میلیون کیلووات‌ساعت برق مصرف و ۷.۵ میلیون پوند دی‌اکسید کربن تولید کرده است که پیامدهای زیست‌محیطی قابل توجهی دارد.

کپچاها چگونه کاربران را ردیابی می‌کنند؟

این مطالعه نشان می‌دهد که کپچاها به دو روش اصلی برای جمع‌آوری داده‌های کاربران استفاده می‌شوند:

1. کپچاهای رفتاری: این نوع کپچاها رفتار کاربران را در حین استفاده از سایت تحلیل می‌کنند. داده‌هایی مانند حرکات ماوس، میزان تاخیر در کلیک‌ها و سرعت تایپ بررسی شده و از این اطلاعات برای ایجاد پروفایل دیجیتال کاربران استفاده می‌شود. در واقع، چنین اطلاعاتی می‌توانند به تبلیغ‌کنندگان فروخته شوند تا تبلیغات هدفمندتری نمایش دهند.
2. کپچاهای تصویری: کپچاهای تصویری مانند آن‌هایی که کاربران را مجبور به انتخاب تصاویر چراغ راهنمایی، دوچرخه یا اتوبوس می‌کنند، نقش بزرگی در آموزش مدل‌های هوش مصنوعی دارند. این داده‌ها مستقیماً برای بهبود فناوری‌های بینایی کامپیوتر، توسعه خودروهای خودران و تقویت مدل‌های هوش مصنوعی به کار گرفته می‌شوند. در نتیجه، کاربران بدون آنکه بدانند، در حال ارائه داده‌های ارزشمند به شرکت‌های فناوری مانند گوگل هستند.

آزمایش گوگل reCAPTCHA و نتایج آن

برای بررسی میزان تأثیر کپچاها، این مطالعه Google reCAPTCHA v2 را در فرآیندهای ایجاد و بازیابی حساب‌های کاربری در سیستم داخلی دانشگاه، بدون اطلاع کاربران، پیاده‌سازی کرد. نتیجه نشان داد که هر کاربر به‌طور میانگین ۳.۵۳ ثانیه برای حل کپچا صرف می‌کند. این مقدار ممکن است ناچیز به نظر برسد، اما وقتی آن را در مقیاس جهانی در نظر بگیریم، مجموع این زمان‌ها به میلیون‌ها ساعت هدررفته تبدیل می‌شود.

کپچا؛ ابزار امنیتی یا مزرعه داده‌کاوی؟

در نهایت، این تحقیق تأکید دارد که کپچاها بیش از آنکه ابزاری برای افزایش امنیت باشند، به ابزاری برای استخراج داده و سودآوری شرکت‌های فناوری تبدیل شده‌اند. کاربران با کلیک روی تصاویر و حل معماهای کپچا، نه‌تنها زمان ارزشمند خود را از دست می‌دهند، بلکه به‌صورت ناخواسته در فرآیندهای جمع‌آوری داده و آموزش الگوریتم‌های هوش مصنوعی مشارکت می‌کنند.

با توجه به این یافته‌ها، سؤال اساسی این است: آیا زمان آن نرسیده که به دنبال جایگزین‌های جدید و کم‌ضررتری برای احراز هویت کاربران باشیم؟