آکادمی سلطنتی علوم سوئد اعلام کرد که تحقیقات این دو دانشمند نقش کلیدی در توسعه شبکه‌های عصبی مصنوعی ایفا کرده که بسیاری از دستاوردهای اخیر در هوش مصنوعی را امکان‌پذیر ساخته است. از دهه ۱۹۸۰، کارهای آنها زمینه‌ساز ساختارهایی شد که الهام‌گرفته از مغز انسان بوده و به شبکه‌های عصبی امروزی منتهی شده است.

شبکه‌های عصبی مصنوعی با الگوبرداری از نحوه یادگیری مغز، به سیستم‌های هوش مصنوعی اجازه می‌دهند تا با استفاده از داده‌ها به‌صورت تجربی و خودکار آموزش ببینند. این شبکه‌ها قادر به تشخیص الگوهای پیچیده هستند و در کاربردهایی نظیر پردازش متن و تشخیص تصویر نقش مهمی دارند.

هینتون که از دریافت جایزه نوبل بسیار شگفت‌زده بود، در بیانیه‌ای عنوان کرد: «این جایزه کاملاً غیرمنتظره بود. احساس افتخار و شگفتی عمیقی دارم.» هینتون که به‌عنوان «پدرخوانده هوش مصنوعی» شناخته می‌شود، در سال ۲۰۲۳ گوگل را ترک کرد تا درباره خطرات احتمالی هوش مصنوعی هشدار دهد. او معتقد است که کنترل این فناوری با توجه به پیچیدگی آن دشوار خواهد بود.

در سال ۲۰۱۳، گوگل شرکت شبکه‌های عصبی هینتون را که به همراه دانشجویانش تأسیس کرده بود، خریداری کرد. یکی از این دانشجویان، ایلیا سوتسکور، بعدها به‌عنوان دانشمند ارشد OpenAI شناخته شد.

کمیته نوبل، هینتون را به‌دلیل توسعه ماشین بولتزمن تقدیر کرد. این ماشین که از فیزیک آماری بهره می‌برد، قادر به طبقه‌بندی تصاویر و تولید نمونه‌های جدید از الگوهای آموزشی است. تحقیقات او به تسریع روند پیشرفت یادگیری ماشین کمک شایانی کرده است.

پایه‌های کار هینتون بر تحقیقات جان هاپفیلد استوار است که نوعی شبکه عصبی مصنوعی برای بازسازی الگوها توسعه داد. این شبکه با بهره‌گیری از اصول فیزیک توانایی دارد تا تصاویر ناقص را تکمیل کرده و نزدیک‌ترین الگوها را به تصویر اصلی بازسازی کند.

هینتون همچنان درباره پیامدهای فناوری هوش مصنوعی هشدار می‌دهد و بر این باور است که با چالش‌هایی مواجه هستیم که تاکنون تجربه‌ای در رویارویی با آنها نداشته‌ایم. او می‌گوید: «ما باید نگران کنترل‌ناپذیری احتمالی این فناوری باشیم که می‌تواند تهدیداتی برای آینده به‌همراه داشته باشد.»

اگر علاقه‌مند دنیای تکنولوژی هستید حتما شبکه‌های اجتماعی فیسیت را در اینستاگرام، تلگرام، روبیکا، توییتر و آپارات را دنبال کنید.