در ماده دوم این مصوبه که با عنوان «مقررات ارائه خدمات صوتی ارزش افزوده تبلیغاتی» شناخته می‌شود، تمامی خدمات صوتی تبلیغاتی از این پس منع شده و شرکت‌های دارنده پروانه موظف به جلوگیری از چنین تماس‌هایی هستند. بر اساس این قانون، تمامی شرکت‌ها باید سامانه‌ای برای شناسایی و مسدود کردن تماس‌های تبلیغاتی ناخواسته راه‌اندازی کنند تا از ورود این‌گونه تماس‌ها به شبکه‌های مخابراتی جلوگیری شود.

این مصوبه، تماس‌های صوتی تبلیغاتی را به‌عنوان تماس‌هایی تعریف می‌کند که به‌طور خودکار یا دستی با هدف تبلیغ محصولات به مشترکان ارسال می‌شوند. این تماس‌ها ممکن است توسط دارنده پروانه یا سایر شرکت‌های مخابراتی به مشترکان ارسال شوند.

این قانون در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۴۰۳ به تصویب رسید و از همان تاریخ لازم‌الاجرا است.

ممنوعیت تماس‌های تبلیغاتی تلفنی پس از آن تصویب شد که شکایات متعددی از آزار و اذیت این تماس‌ها به گوش می‌رسید. عیسی زارع‌پور، وزیر سابق ارتباطات، در شهریور ۱۴۰۲ نیز به این موضوع اشاره کرده و گفته بود که تماس‌های تبلیغاتی نقض حقوق شهروندی است و باید به‌طور جدی با آن‌ها برخورد شود. وی تأکید کرده بود که هیچ فرد یا شرکتی حق ندارد با ورود به حریم خصوصی مردم، با تماس‌های تبلیغاتی به آن‌ها مزاحمت ایجاد کند.

با وجود این مقررات جدید برای تماس‌های تبلیغاتی، ارسال پیامک‌های تبلیغاتی انبوه همچنان یکی از معضلات اصلی مشترکان باقی مانده و بسیاری از افراد همچنان از این موضوع گلایه دارند.

اگر علاقه‌مند دنیای تکنولوژی هستید حتما شبکه‌های اجتماعی فیسیت را در اینستاگرام، تلگرام، روبیکا، توییتر و آپارات را دنبال کنید.