در دنیای مجازی بی‌پایان، دو نوع وب وجود دارد. یکی وب معمولی که بیشتر مردم هر روز برای استفاده‌های گوناگون خود از آن استفاده می‌کنند. این نوع وب به سادگی به وسیله‌ی وارد کردن آدرس و جستجو در موتورهای جستجو قابل دسترسی می‌باشد. دومین نوع وب هم ” Dark Web ” یا وب تاریک است. در این قسمت از وب، وبسایت‌هایی وجود دارند که دسترسی به آنها از راه‌های معمول مانند جستجو در گوگل امکان پذیر نمی‌باشد و باید از نرم‌افزارهای خاص برای دسترسی به آنها استفاده کنید.

Dark Web زیر مجموعه‌ای از Deep Web می‌باشد. Deep Web به بخشی از وب گفته می‌شود که بوسیله‌ی موتورهای جستجو قابل دسترسی نیستند. با جستجوی این وبسایت‌ها در موتورهای جستجو مثل گوگل یا بینگ آنها را پیدا نخواهید کرد ولی همانند وبسایت‌های معمولی هستند. Dark Web بخش کوچکی از Deep Web است که دسترسی به آن تنها با نرم‌افزارهای خاصی امکان پذیر است.

همانطور که پیش‌تر هم اشاره شد، Dark Web بخشی از Deep Web می‌باشد. این بخش وب با استفاده از اینترنت معمولی ساخته شده است ولی مردم عادی بدلیل عدم استفاده از ابزار موردنیاز برای دسترسی به این وبسایت‌ها، امکان دسترسی به آنها را نخواهند داشت.

برای مثال، ابزار رایگان Tor، شبکه‌ی سیاه یا Darknet را پنهان می‌کند. درحالیکه می‌توانید از همین ابزار برای پنهان کردن فعالیت‌های خود در اینترنت معمولی استفاده کنید، این ابزار به شما وبسایت‌هایی با پسوند .onion یا ابزارهای مخفی Tor را پیشنهاد میکند. این‌ها وبسایت‌هایی هستند که تنها از طریق Tor قابل دسترسی هستند. افرادی که قصد دسترسی به وب سیاه را دارند، از Tor برای این دسترسی استفاده می‌کنند تا ضمن پنهان کردن فعالیت‌های خود در محیط اینترنت، سروری که درحال تبادل اطلاعات با آن هستند را نیز سروری در محیط معمولی اینترنت جلوه کنند. دیدن حضور این افراد در وب سیاه تنها برای افرادی امکان پذیر است که آنها هم از Tor استفاده میکنند و بصورت کلی ردیابی این که این افراد چه می‌کنند، کاری دشوار است.

در تئوری در واقع ردیابی افرادی که از وبسایت‌های موجود روی این سرورها بازدید می‌کنند، امکان پذیر نیست. ولی در عمل، ابزار Tor مشکلات امنیتی دارد که امکان ردیابی دقیق این افراد را به مقامات میدهد. گاهی هم کانفیگ نادرست سرویس‌های Tor باعث این اتفاق میشود.

بخش ” سرویس‌های پنهانی ” Tor، محبوب‌ترین بخش وب سیاه می‌باشد به همین دلیل هم در این مقاله به آن می‌پردازیم. ولی وب‌های سیاه دیگری نیز وجود دارند که با اهداف دیگری ساخته شده اند. برای مثال، وبسایتی برای انتقال پنهانی فایل میان کاربران آن.
در وب سیاه چه چیزهایی یافت می‌شود؟

وبسایت‌هایی که در محیط اینترنت نمی‌توانند فعالیت خود را انجام دهند و درصورت انجام این کار، برای آنها مشکل ایجاد می‌شود، فعالیت خود را در وب سیاه انجام می‌دهند. وب سیاه امکان پنهان ماندن هر دو بخش بازدیدکننده‌های سایت و صاحبان سایت را فراهم کرده است. در برخی کشورها از وب سیاه برای بحث‌های سیاسی میان مخالفان استفاده می‌شود. در این بخش وب، افشاگری‌هایی نیز انجام می‌شود که امکان افشای آنها در وب معمولی نیست. برای مثال، صاحبان وبسایت The New Yorker’s Strongbox با فعالیت در Dark Web، امکان پیدا شدن بوسیله‌ی مقامات را به کمترین مقدار ممکن رسانده‌اند.

دولت آمریکا بودجه‌ای را به Tor اختصاص داده است تا گردش آزاد اطلاعات در تمام دنیا امکان پذیر باشد.

بخشی از Dark Web به فعالیت‌های غیرمجاز اختصاص دارد. فعالیت‌هایی که بیشتر مردم مخالف انجام آنها هستند و خواستار پیگرد قانونی افرادی هستند که این کارها را انجام می‌دهند. برای مثال، خرید و فروش کارت‌های اعتباری دزدیده شده، لیست‌های از اعداد امنیتی، اسناد جعل شده، واحدهای پولی جعلی، اسلحه‌ها و مواد مخدر در این وب به‌صورت گسترده معامله می‌شوند. در این محیط، وبسایت‌های قمار، فعالیت‌های مجرمانه و حتی قاتلان نیز فعالیت می‌کنند. خرید و فروش و انجام معاملات در این فضا از طریق واحد پول دیجیتالی بیت کوین انجام می‌شود. این واحد پول چندسال پیش به‌وسیله‌ی شخصی نامعلوم طراحی شد و هم اکنون رایج ترین واحد پولی در وب سیاه و در برخی موارد هم وب معمولی می‌باشد.

یکی از معروفترین وبسایت‌های Dark Web، وبسایت Silk Road بود. این سایت، بازاری بزرگ از مواد مخدر بود که امکان خرید این مواد بوسیله‌ی بیت کوین برای مصرف‌کنندگان را فراهم می‌کرد. پس از خرید و پرداخت هزینه با بیت کوین هم محموله بوسیله‌ی پست به خریدار فرستاده می‌شد.

حتماً متوجه شده‌اید که هرچیزی که در وب سیاه وجود دارد، لزماً قانونی نیست. بلکه بخش بزرگی از آن بخاطر عدم امکان ردیابی مجرمان استفاده کننده از آن، غیرقانونی است. ولی آیا واقعاً این سرویس‌های مجرمانه که امکان خرید آنلاین و بدون ردیابی خطرناکترین چیزها را برای کاربران فراهم می‌کنند، واقعی هستند؟ یا تنها تله‌های پولی هستند که با دریافت پول از کاربران هیچ چیزی برای آنها ارسال نمی‌کنند؟ پاسخ هم مثبت است و هم منفی. برخی از آنها تنها با هدف به جیب زدن پول کاربران راه‌اندازی می‌شوند ولی برخی دیگر واقعاً کالاهای مذکور را در وبسایت خود به فروش رسانده و با پرداخت هزینه بوسیله مشتری، آن محموله را برای او ارسال می‌کنند.

با مراجعه به بخش سرویسهای پنهانی Tor می‌توانید لیست بزرگی از سایت‌های موجود در وب سیاه را مشاهده کنید. این وبسایت‌ها معمولاً با پسوند دومین .onion هستند و بیشتر آنها هم در زمینه‌های غیرمجاز و مجرمانه فعالیت می‌کنند.
شاید علاقه‌ی چندانی به مشاهده‌ی وب سیاه نداشته باشید!

پس چه زمانی برای بازدید از وب سیاه مناسب است؟! شاید برای شما، هیچ وفت!

اگر برای انجام کارهای خود واقعاً نیاز به وب سیاه دارید، همانطور که پیش‌تر اشاره شد، راه‌های گوناگونی برای دسترسی به آن وجود دارد که میتوانید از آنها استفاده کنید. ولی بصورت کلی استفاده از وب سیاه را به هیچ کس توصیه نمی‌کنیم. چراکه به دلیل عدم نظارت بر وبسایت‌های موجود در این وب، ممکن است با ورود شما به هریک از سایت‌های این وب، ویروس‌های خطرناکی وارد دستگاه شما شوند. چند وقت پیش هکری ویروسی را طراحی کرده بود که از طریق وب و بصورت بسیار گسترده وارد سیستم کاربران می‌شد و بروی اطلاعات کاربران رمزگذاری می‌کرد و تا زمانی که کاربر مقدار پول درخواست شده بوسیله‌ی هکر را بوسیله‌ی بیت کوین پرداخت نمی‌کرد، امکان دسترسی به اطلاعات خود را نداشت!