محققان الگوریتمی ابداع کردهاند که حرکات صورت و سر را با ضریب دقت بالایی تجزیه و تحلیل میکند و پزشکان میتوانند از اطلاعاتی که از این طریق بهدست می آید استفاده و شرایط بیمار مبتلا به اوتیسم را بهتر درک کرده و اقدامات لازم برای درمان را ادامه دهند.
مقالهنویس نشریه نیوساینتیس میگوید: «بهطور کلی هیچ آزمایش سادهای برای اوتیسم یا اختلال کمتوجهی بیشفعالی (ADHD) وجود ندارد. با این حال پزشکان همواره به رفتارهای بیمار دقت میکنند تا از این طریق ارزیابیهایی انجام داده و در نهایت روش درمانی مناسبی را اتخاذ کنند. به گفته مایکل والستر از دانشگاه ناتینگهام در بریتانیا، این دسته از اختلالات همراه با هم روی داده و رفتارهای همراه با آنها نیز معمولا شباهتهای زیادی به هم دارند.»
این نشریه در ادامه میافزاید: «والستر و همکارانش پروژه جالب توجهی را آغاز کردهاند. آنها از یادگیری ماشینی برای تشخیص دقیقتر رفتارهای یاد شده استفاده میکنند. در واقع حالا از یک سیستم هوشمند رایانهای برای بررسی رفتارهای افراد مبتلا به اوتیسم و سایر اختلالات رفتاری مشابه استفاده میشود و قطعا این اطمینان خاطر وجود دارد که نتیجه کار دستیابی به نتایج دقیقتر خواهد بود. آنها در این پروژه، ویدیوهایی مربوط به نحوه مطالعه و گوش دادن ۵۵ نفر فرد بزرگسال به سؤالاتی که از آنها مطرح میشود را بهکار گرفتند. محققان با استفاده از این الگوریتم توانستند شناخت بهتری از رفتار این دسته از بیماران پیدا کنند. از آن جمله که سیستم آموخته است افرادی که همزمان به اوتیسم و اختلال ADHD مبتلا هستند در مواجهه با اخبار هیجانانگیز کمتر ابروهایشان را بالا میاندازند. اوج هیجانی که در این نوآوری مشاهده میشود مربوط به ضریب دقت آن است یعنی تا جایی که بیماران مبتلا به اوتیسم یا ADHD با ضریب دقت ۹۶ درصد تشخیص داده میشوند.»
مقالهنویس این نشریه در پایان مینویسد: «حالا این پرسش مطرح است که آیا میتوان صرفا به یک الگوریتم برای تشخیص چنین بیماریهای مهمی اکتفا کرد؟ والستر معتقد است که چنین نخواهد بود. در واقع چنین فناوریهایی به عنوان ابزار کمکی در تسریع روند تشخیص بیماری به کمک پزشکان میآیند.»
ثبت نظر