زمانی که بین وزن و شکل واقعی بدن فرد یا وزن ادراک شده و استانداردهای موجود در جامعه تفاوت وجود داشته باشد، افراد برای رسیدن به وزن ایده­ آل با فشارهای اجتماعی زیادی روبه­رو می‌شوند و به­ دنبال آن نارضایتی از شکل بدن اتفاق می­‌افتد. توجه زیاد به وزن و شکل بدن، نگرانی بیش از حد درباره آن و ترس از چاقی و اضافه وزن به عنوان علایم اولیه اختلال تغذیه‌ای (بی­ اشتهایی و پرخوری عصبی) شناخته شده­ اند.
 

یافته ها:

اختلالات تغذیه ای با عوامل مختلفی ارتباط دارد. تعدادی از این عوامل عبارتند از سن، جنس، وزن، عوامل روانشناختی از جمله نارضایتی از شکل بدن، کمال گرایی، تمایل به لاغری، نگرانی بیش از حد درباره شکل بدن، محدودیت‌های غذایی و رفتارهای کنترل وزن. مطالعات از شیوع بیشتر این اختلالات در زنان نسبت به مردان حکایت دارد.

مطالعات میزان شیوع این اختلالات را در سه گروه از ورزشکاران بیشتر گزارش کردنده اند. دسته اول در ورزشکاران استقامتی مثل دونده های ماراتن،  دسته ی دوم در ورزش هایی با دارا بودن رده وزنی مثل جودو، کشتی و بوکس که اگر از وزن معین شده بالاتر باشند اجازه شرکت در مسابقات را نخواهند داشت و دسته سوم در ورزش هایی که با اهداف زیبایی انجام می گیرد مثل ژیمناستیک و باله که ترکیب بدنی مناسب شرایط افراد را برای رقابت ارتقاء می دهد. بیشترین درصد از اختلالات تغذیه مربوط به بی اشتهایی عصبی است.

اختلال‌های تغذیه‌ای با عوامل مختلفی ارتباط دارند، از قبیل: سن، جنسیت، وزن، عوامل روان‌شناختی از جمله نارضایتی از شکل بدن، کمال­گرایی، تمایل به لاغری، نگرانی بیش از حد درباره ‌شکل بدن، محدودیت­‌های غذایی و رفتارهای کنترل وزن. مطالعه­‌ها از شیوع بیش­تر این اختلال­ها در زنان نسبت به مردان حکایت دارند.

همچنین میزان شیوع این اختلال­‌ها در ورزشکاران زیر بیش­تر گزارش شده ­است: ورزشکاران استقامتی مثل دونده‌­های ماراتن، ورزشکاران دارای رده وزنی جهت اجازه شرکت در مسابقه­‌ها مثل جودو، کشتی و بوکس و ورزش‌هایی که با اهداف زیبایی‌ انجام می­‌شوند مثل ژیمناستیک و باله.

این نوع اختلال­ها در نوجوانی و اوایل جوانی شایع­تر هستند. چرا که یکی از دلایل مهم اختلال­های تغذیه‌ای، رسیدن به اهداف ورزشی است. شیوع اختلال­های تغذیه­ای در بین ورزشکاران نخبه 3/22 درصد و در بین غیر ورزشکاران 2/16درصد گزارش شده است. شاخص توده بدنی در ورزشکاران که اختلال­های تغذیه­ای دارند، بیش­تر از بدون اختلال تغذیه است.

اختلال­‌های تغذیه­‌ای در پسران بیش­تر از دختران است. به طور معمول قبل از رقابت­ها، خطر اختلال­‌های خوردن به خصوص در ورزش­‌های با رده وزنی افزایش می­‌یابد. همچنین شیوع اختلال­‌های خوردن در نوجوانان رایج‌­تر است، عوامل متعددی از جمله فرهنگ، فشارهای اجتماعی، رسیدن به اهداف ورزشی و عوامل روان­شناختی مثل نارضایتی از شکل بدن، پیش­ساز اختلال­‌های تغذیه‌­ای هستند.

نتیجه­ گیری:

به­ طورکلی اختلال‌های تغذیه­‌ای و تصویر ذهنی نامطلوب در ورزشکاران رایج ­است و شاخص توده بدنی عامل پیش­ بینی ­کننده اختلال­‌های تغذیه­‌ای شناخته شده است. با توجه به تقاضای روزافزون جوانان به خصوص ورزشکاران برای لاغری و کاهش وزن و سوگیری ارزش­‌های اجتماعی به این سمت، مربیان و کارشناسان تغذیه به عنوان افراد کلیدی برای پیشگیری از این اختلال‌ها و مشکلات وابسته پیشنهاد می­‌شوند.