جدول زمانی که به مرحله ی برجسته milestone منتهی شد.از نوامبر 2014 مایکروسافت و داکر ، کار مشترکی را به منظور اوردن کانتینری به سرور ویندوز شروع کرده اند.در بیلد 2015 مسئول ارشد مایکروسافت Azure ، قابلیت یکپارچه سازی داکر با ویندوز را اعلام کرد.وی کاربرد میکرو سرویس را نشان داد  که به نوعی ترکیبی از لینوکس و کانتینرهای ویندوز بود.کمی قبل از کنفرانس بیلد ، داکر رابط خط فرمان را برای ویندوز معرفی کرد.در جولای 2015 مایکروسافت به عنوان عضو موسس و حامی برای کانتینر های معمول ، به OCI ، کانتیرهای باز ابتکاری ملحق شد.

توانایی های کانتینر ها در سرور ویندوز ، TP3 2016

قابلیت های مختلف برای اجرای اپلیکیشن های  کانتینری شده در پیش نمایش اخیر سرور ویندوز شامل موار زیر میشدند:
موتور داکر برای سرور ویندوز
ابزار خط فرمان داکر
ابزار visual studio 2015 برای داکر
مایکروسافت برای اعمال کانتینری در ویندوز دو انتخاب در پیش روی خود دارد: API ویندوز اصلی یا API سازگار با داکر. انتخاب دوم به مایکروسافت این امکان را می دهد که از طریق حمایت ابزار ها و extension های موجود ، در اکوسیستم داکر حضور پیدا کند.ابزار های تنظیمی مانند .docker swarm، kubernetes وmesosphere  فورا میتوانند با کانتینرهای مستقر در ویندوز ارتباط برقرار کنند.مایکروسافت و داکر در پیاده سازی سازی موتور داکر بر روی ویندوز سخت در تلاشند.ابزار های خط دستور داکر به صورت پیش فرض بر روی ویندوز اجرا می شوند و تیم DevOps را قادر می سازند بر روی سرور های ویندوز ، موتور داکر را مدیریت کنند.رابط خط فرمان داکر و powershell قابلیت تنظیم خودکار را به کانتینرها می دهد.مایکروسافت در تلاش است که توسعه دهنده هایی را برای استفاده از visual studio به کار گیرد که با دات نت کار نمی کنند مانند: python  ، node.js  و برنامه نویسان روبی. با استفاده از visual studio 2015 پرچمدار IDE مایکروسافت انتشار مستقیم کد به کانتینر در حال اجرای داکر را فراهم می سازد.به این ترتیب توسعه دهندگان میتوانند نقاط شکست در کد مستقر در کانتیرها را تعیین کنند.این یکپارچه سازی ، بهره وری بسیار خوبی با محوریت کانتیرها را برای توسعه دهندگان به ارمغان می اورد.
باید در خاطر داشت که ساپورت کانتینر در ویندوز در درجه ی اول به شکل دهی و همگون سازی مربوط می شود ونه کاربرد کراس پلتفرم.هیچ امکانی برای اجرای کانتینر لینوکس در ویندوز یا برعکس وجود ندارد.اما ابزار های اجرایی بر روی هر دو پلتفرم می تواند هر دو کانتینر را مدیریت کند.

کانتینر های سرور ویندوز در مقابل کانتینر های hyper-v

فلسفه ی کانتینر های مایکروسافت حول محور ویندوز میچرخد.این شرکت دو نوع از کانتینر ها را معرفی میکند.نوع سبکتر که کانتیرهای سرور ویندوز نام گرفته است و نوعی دیگر ساختاری بر اساس مجازی سازی دارد که کانتینر های hyper-v نام گرفته است.هر دو اینها API داکر را منعکس می کرده و میتوانند توسط CLI داکر و ابزارهای ان مدیریت شوند.
کانتینر سرور ویندوز ، سهم در هسته ی سیستم عامل دارد.نتیجه ی این معماری استارت اپ سریعتر و بسته بندی کارامد تر است.و علاوه بر این قابلیت اجرای چندین کانتینر برای هر میزبان را فراهم می اورد.کانتینر داده ها و API را با درجه ی انزوا و امنیت پایینتر به اشتراک میگذارد.این معماری به دلیل اجرای جداگانه هر کانتینر ، امنیت کمتری را می طلبد.طبق گفته ی راشنوویچ ، این کانتینر ها به دلیل بی نیاز بودن از امنیت بالاتر ، به راحتی میتوانند برای کاربردهای همگون استفاده شوند.اپلیکیشن ها ی میکروسرویس های بزرگ متشکل از کانتینر های چند گانه هستند ، که به منظور کارایی وبهره وری بالا میتوانند از کانتینر های سرور ویندوز استفاده کنند.

کانتینر های hyper-v
این کانتینرها بهترین های هر دو نوع را ارائه میدهند: ماشین های مجازی و کانتینر ها. از انجا که هر کانتینر یک کپی اختصاصی از هسته و حافظه ی ویندوز را دریافت میکند ، کانتینر های hyper-v درجه ی امنیت بالاتری نسبت به کانتینرهای سرور ویندوز دارند.کانتینر ها به دلیل تعامل حداقلی با سیستم عامل میزبان و دیگر کانتینر ها ، بسیار امن محسوب می شوند.به اشتراک گزاری محدود منابع ، زمان استاراپ  و سایز کانتینر بسته بندی شده را افزایش می دهد. محیط هایپر وی محیطی شبیه به محیط چند مستاجری است.  ای رویکرد بسیار شبیه به پروژه ی Bonnevile VMware است که Vsphere را از طریق کانتینر API تبیین می کند.
باید بدانیم که هر دو کانتینر سرور ویندوز و hyper-v با داکر هماهنگ هستند.

حرف آخر
همانطوری که ما به دنیاری post-virtualization یا دنیای پست مجازی قدم می گذاریم کانتینر ها و میکرو سرویس ها اهمیت ویژه ای پیدا می کنند. اگر چه استاراپ های مقیاس وب اولین جاهایی بودند که اینها به عنوان uber و Airbnb مورد استفاده قرار گرفتند اما با این حال شرکت ها ی مختلف این روند را تحت نظر داشته اند. در اینده ، حجم کار ترکیبی از فضای مجازی و کانتینری خواهد بود. ارائه دهندگان مجازی سازی سنتی مانند VMware ، مایکروسافت و Red hat خود را برای ساپورت کانتینر ها اماده می کنند.Photon VMware و پروژه ی  Bonneville نمونه هایی هستند که نشان می دهند رهبر مجازی سازی اغوش خود را برای کانتینر ها باز کرده است.مایکروسافت با مشارکت تنگاتنگ خود با داکر یک قدم در این عرصه به پیش رفته است.کانتینر های ویندوز و hyper-v بهترین نوع مجازی سازی و کانتینری را به مشتریان شرکتها ارائه می دهند.red hat نیز با استفاده از Atomic Host و OpenShift راه مشابهی را در پیش گرفته است.
با رفتن زیرساخت ها به طرف public cloud و اپلیکیشن های بسته بندی شده به عنوان ماشین های مجازی و کانتینرها ، اینده ی استقرار مدل ها بمراتب پیچیده تر خواهد شد.این روند همچنین معنی محاسبات ترکیبی را نیز تغییر خواهد داد.