چشم انسان وقتی 30 فریم در یک ثانیه می‌بینید، تقریباً تصور می‌کند که حرکات پیوسته است و به‌اصطلاح بازی کاملاً به واقعیت نزدیک است؛ اما سرعت کمتر از 24 فریم بر ثانیه، پرش‌های بزرگی را نمایان می‌کند که مطلوب چشم انسان نیست. حتی فیلمی که در حالت استاندارد 24 فریم بر ثانیه سرعت دارد هم با فیلم‌های 60 فریم بر ثانیه‌ای متفاوت است ولیکن تفاوت در حدی نیست که برای فشرده‌سازی فیلم، از سرعت 60 فریم بر ثانیه که به نوعی حجم فایل را دو برابر می‌کند استفاده کنیم.

فرض کنید کارت گرافیک در یک ثانیه نتواند 60 فریم کامل را رندر کرده و تحویل دهد. اگر همگام‌سازی عمودی یا همان آپشن V-Sync را در بازی‌ها فعال کنید، نمایشگر وقتی فریمی جدیدی تحویل نگرفته باشد، فریم‌های قبلی را تکرار می‌کند. مثلاً زمانی که سرعت اجرا دقیقاً 30 فریم بر ثانیه است، نمایشگر در یک ثانیه 60 فریم را نمایش می‌دهد که هر 2 فریم آن یکی هستند. در بازی‌های امروزی وقتی روی کامپیوتر با نرم‌افزاری مثل Fraps به بررسی سرعت اجرا بازی می‌پردازیم، در صحنه‌هایی که انفجار و پس پردازش سنگین نیاز است و همچنین اشیاء، نورپردازی و حرکات پیچیده است، ممکن است سرعت اجرای بازی به 30 فریم بر ثانیه یا همان 30 FPS و کمتر کاهش یابد و در صحنه‌های دیگر به راحتی بیش از 60 فریم بر ثانیه باشد.G-Sync در این بین نقش هماهنگ کننده و یکسان ساز این نرخ تغییر فریم را برعهده دارد.

برای استفاده از فناوری G-Sync فقط به مانیتورهایی با پشتیبانی از فناوری G-Sync و کارت‌های گرافیک انویدیا نیاز دارید. در حال حاضر اکثر مانیتورهایی که از این فناوری پشتیبانی می‌کنند از خروجی Display Port استفاده می‌کنند. برای استفاده از فناوری Free-Sync نیز باید از پردازنده‌های گرافیکی مبتنی بر معماری GCN 1.2 به بالا استفاده کنید. در رده تراشه‌های گرافیک مجتمع  نیز بهترین تراشه‌ها سری Kaveri شامل مدل‌های A10-7850K و A10-7700K می‌شوند که به صورت کامل از فناوری Free-Sync پشتیبانی می‌کنند.

پس از عرضه GeForce GTX 680 بود که کمپانی انویدیا درایورهای جدیدی تحت عنوان daptive V-sync را فعال کرد. این درایو فناوری V-sync را با نرخ تجدید پذیر همگام با نرخ نوسازی تصویر در مانیتور یکسان می‌کرد و اگر عملکرد نرخ نوسازی تصویر کاهش میافت سریعاً آن را خاموش می‌کرد. G-Sync به صورت یک چیپ مخصوص روی مانیتور نصب می‌شود و برای استفاده از آن نیاز به کانکتور DisplayPort 1.2 است. روش همگام‌سازی آن نیز با استفاده از فواصل کور موجود در سیگنال‌های DisplayPort صورت می‌گیرد. پس از برآورده کردن نیاز سخت‌افزاری، در ویندوز 10 به طریقه زیر می‌توان کانفیگ‌های G-Sync را انجام داد:

• در ابتدای امر بر روی فضای خالی صفحه دسکتاپ، کلیک راست کرده و NVIDIA Control Panel را باز کنید.
• در سمت چپ صفحه، سر شاخه display را باز کرده و از بین گزینه‌ها set up G-Sync را انتخاب کنید.
• در صفحه‌ جدید، علامت گزینه enable G-Sync را فعال کنید.
• در زیر این گزینه هم می‌توانید از میان گزینه‌های فعال‌سازی این ویژگی برای حالت تمام صفحه و یا هر دو حالت تمام صفحه و پنجره‌ای، یکی را انتخاب کنید.
• اگر از چند مانیتور استفاده می‌کنید، برای فعال‌سازی G-Sync در بازی باید تمام مانیتورها را تحت عنوان primary display به سیستم معرفی کنید. در زیر مراحل انجام این کار به ترتیب آمده است.

• در صفحه‌ای که پیش‌تر باز کرده بودید، از منوی سمت چپ گزینه set up multiple displays را انتخاب کنید.
• در صفحه جدید پس از اطمینان از محل صحیح قرارگیری G-Sync، مطمئن شوید که صفحه‌نمایش دوم، با برچسب primary ذخیره شده باشد.

• در صورتی که صفحه‌نمایش دوم به عنوان primary در سیستم پیکربندی نشده باشد، وارد تنظیمات ویندوز 10 شده و بر روی system کلیک کنید.
• سپس وارد سربرگ display شوید.
• بر روی صفحه‌نمایشی که قصد تغییر تنظیمات آن را دارید کلیک کنید.
• در پایین صفحه، علامت گزینه make my main Display را فعال کنید. بدین ترتیب صفحه‌نمایش شما با کارت گرافیکتان همگام‌سازی شد و فرایند اجرای بازی‌ها روان‌تر از گذشته خواهد شد.