همه دوست دارند توسعه‌گر وب شوند اما همه از پس آن برنمی‌آیند. یکی از دلایل آن این است که به خاطر سپردن آن همه اصطلاحات جدید کار دشواری است. 

در این مقاله اصطلاحاتی را که هر تازه کاری باید بداند به شما آموزش می‌دهیم. 

پیش از این که شروع کنید آرام باشید

البته نباید انتظار داشته باشید که همه‌ی اصطلاحات برنامه‌نویسی را به خاطر بسپارید. با تمرین به مرور زمان خودتان یاد می‌گیرید که هر اصطلاح به چه معنی است و کجا کاربرد دارد. به جای این که سعی کنید این اصطلاحات و معنی آن‌ها را به خاطر بسپارید سعی کنید بفهمید که این اصطلاحات چگونه و کجا در فضای برنامه‌نویسی کاربرد دارند. 

پیش از شروع کار مهم است که آرامش خود را هنگام برنامه نویسی حفظ کنید. 

1- ویرایشگر متن ( Text Editor)

ویرایشگر متن یا تکست ادیتور برنامه‌ای است که با آن متن را ویرایش می‌کنید. با آن که به نظر ساده می‌رسد اما گاهی اوقات ویرایش متن خیلی کار ساده‌ای نیست. 

نوت‌پد ویندوز یک مثال ساده برای ویرایشگر متن است. ویرایشگرهای متن به خاطر قابلیت‌های برنامه‌نویسی  و همچنین قابلیت‌ها و فرمان‌های صفحه کلید طبقه‌بندی می‌شوند. یک ویرایشگر خوب به شما کمک می‎کند تا سریع‌تر و بهتر کدنویسی کنید. 

یکی از این قابلیت‌ها syntax highlighting یا برجسته‌سازی نحو است. این قابلیت به ویرایشگرهای متن اجازه می‌دهد تا پارامترها را در رنگ‌های مختلف هایلایت کنید. سپس برنامه‌نویس می‌تواند فرمان‌های مختلف، زبان‌ها و یادداشت‌ها را از یکدیگر تمیز دهد. سینتکس هایلایتینگ یا برجسته‌سازی نحو برای تشخیص خطاها و جداسازی تعداد زیادی کد کاربرد دارد. درضمن این کار می‌تواند به برنامه‌نویس کمک کند تا درک بهتری از کار خودش داشته باشد.

Notepad++ و Sublime Text دو مورد خوب برای ویرایشگرهای متن هستند. 

2- IDE (محیط یکپارچه توسعه نرم‌افزار) 

درحالی که ویرایشگر متن تنها روی کدهایی که می‌نویسید تمرکز دارد، IDE یک جعبه شنی است که به شما امکان کدنویسی، کامپیال، آزمایش و دیباگ کردن ( یا تصحیح) اپلیکیشن را می‌دهد. استفاده از  IDE به این معنی است که شما از ابزارهای مختلف برنامه‌نویسی در یک برنامه استفاده می‌کنید. شما باید از این ابزارها برای ساخت محصول نهایی استفاده کنید. 

درحالی که IDE برنامه نویسی را به اندازه ویرایشگر متن ساده نمی‌کند اما جنبه‌های کلیدی برنامه‌نویسی مثل لینک کردن فایل را ساده می‌کند. شما به راحتی می‌توانید یک فایل HTML اصلاح شده با یک شیت به سبک CSS را ردیابی کنید اما پروژه‌های پیچیده‌تر نیاز به چند زبان، فریم‌ورک و پارامترهای دیگر دارد. 

اینجاست که IDE کاربردی می‌شود چرا که فایل‌ها، پوشه‌ها و ابزارها را در یک پکیج همگام سازی می‌کند. IDE ها همچنین برای زبان‌های برنام‌نویسی شیء گرا مثل C++، روبی و غیره کاربرد دارد. 

3- زبان‌های برنامه نویسی و زبان‌های اسکریپت 

جمله «این یک اسکریپت نیست، یک زبان است» یک جمله معروف در دنیای برنامه‌نویسی است. درحالی که تازه‎‌کارها معمولاً به همه‌ی کدها زبان برنامه‌نویسی می‌گویند بین زبان برنامه نویسی و زبان اسکریپت تفاوت وجود دارد. 

زبان‌های برنامه نویسی کامپایل شده‌اند درحالی که زبان اسکریپت تفسیر شده‌اند.

فکر کنید که یک اپلیکیشن روی کامپیوتر شماره یک ساخته‌اید و می‌خواهید آن را به یک فرد روی کامپیوتر شماره دو بفرستید. 

اگر می‌خواهید که فردی که با کامپیوتر شماره دو کار می‌کند از یک زبان کامپایل شده ساخته شده روی کامپیوتر شماره یک استفاده کند کد منبع خود را کامپایل می‌کنید. به این معنی که کد منبع خود را به کد ماشینی که تنها توسط کامپیوتر قابل خواندن است تبدیل کرده و سپس به یک فایل قابل اجرا که کامپیوتر شما باید آن را دانلود و اجرا کرده تبدیل کنید. 

یک روش خوب برای درک بهتر تفاوت این است که کد کامپایل شده به یک فایل قابل اجرا روی کامپیوتر ویندوز قابل استفاده روی یک کامپیوتر مک نیست. 

از طرف دیگر اگر شما می‌خواهید کامپیوتر شماره دو از برنامه شما استفاده کند می‌توانید آن را به جاوا اسکریپت تبدیل کنید و برای کامپیوتر شماره دو یک لینک به وب‌سایت بفرستید. این لینک توسط کامپیوتر دیگر از طریق مرورگر وب تفسیر می‌شود اما نیاز به دانلود و یا نصب ندارد. از آنجایی که کد تفسیر شده نیاز به کامپایل ندارد می‌توان آن را روی هر پلتفرم کامپیوتری مختلفی اجرا کرد. 

4- فریم ورک‌های نرم‌افزار و کتابخانه یا لایبرری نرم‌افزار 

فریم‌ورک نرم‌افزار یک طرح کدگذاری بدون انعطاف است که قوانین پروژه‌ی کدنویسی شما را مشخص می‌کند. جدا از زبان، فریم‌ورک تعیین می‌کند که کدام جنبه‌های زبان در پارامتر مشخص شده استفاده می‌شوند. برای مثال  Bootstrap یک فریم‌ورک فرانت-اند است که به شما این امکان را می‌دهد تا از مجموعه‌ای از ابزارهای رابط‎ کاربری وب را برای اجرای وظایف مختلف استفاده کنید. Ruby on Rails یک فریم‌ورک بک-اند است که تعیین می‌کند داده چطور روی سرور ذخیره شود. 

اما یک لایببری نرم‌افزار کد است که چندین بار قابل استفاده بوده که شما می‌توانید برای اجرای یک تسک آن را در پروژه‌ی خود قرار دهید. فریم‎ورک معمولاً به کاربر اجازه همگام سازی را می‌دهد درحالی که لایبرری عملکرد را گسترش می‌دهد. سپس این لایبرری‌ها در فریم‌ورک Ruby on Rails همگام سازی می‌شوند تا عملکرد کد را گسترش دهند. 

5- Pseudocode

دو نوع کد موجود است که هنگام برنامه نویسی باید از آن استفاده کنید: کد مناسب که نیاز به نحو یا سینتکس مناسب و pseudocode دارد. سینتکس ساختار هرگونه زبان را تعیین می‌کند. سینتکس برنامه‌نویسی به معنی قوانین یک زبان برای نوشتن یک فرمان خاص است. 

Pseudocode برای توضیح منطق سینتکس یک زبان با استفاده از زبان معمولی است. به جای نوشتن pseudocode برای نوشتن یک فرمان منطق آن را مشخص می‌کند. Pseudocode یک قالب برای کد شما مشخص کرده و کامل کردن پروژه را راحت‌تر می‌کند و باعث می‌شود که فرمت بعضی کدها را راحت‌تر به خاطر بسپارید. برای مثال شما می‌توانید از یک منطق ساده شروع کنید: 

SEE Test

LOOK At Question

MARK Answer

IF Correct, Check

IF Incorrect, X

WRITE Grade

درحالی که کدهای بالا قدم‌هایی که باید طی کنید را مشخص می‌کند اما باز هم چیزهای زیادی را باید تصور کنید. 

برای مثال باید از خود بپرسید که آیا دقیقاً مشخص کرده‌اید که چه کار باید بکنید؟ باید به صورت تصادفی پاسخ دهیم یا بر اساس معیار شماره؟ آیا نتیجه باید بر اساس درصد حساب شود؟ اگر بله آیا نیازی به تبدیل داده‌های خام نداریم؟

این نوع منطق هنگام کدنویسی لازم است. به مرور زمان pseudocode  با سیر منطقی و سینتکس پروژه شما سازگار خواهد شد. 

این اصطلاحات تازه شروع کار است 

اگر فکر می‌کنید که هنوز آمادگی کار در زمینه توسعه وب را ندارید احتمالاً درست فکر می‌کنید! دنیای توسعه نرم افزار دنیایی بزرگ و بی‌پایان است. حداقل اینطور به نظر می‌رسد. 

با این حال باید با ترس خود مقابله کنید و تا جایی که می‌توانید تمرین کنید. اگر این اولین بار است که با دنیای برنامه نویسی آشنا می‌شوید این اصطلاحات را تقریباً در هر پروژه خواهید شنید. اما بدانید که اصطلاحات بسیار زیادی را باید یاد بگیرید. 

ما را در شبکه‌های اجتماعی مختلف تلگرام، روبیکا، توییتر، اینستاگرام، سروش همراهی کنید.