مدیریت صفحه نمایش (display manager) چیست؟
مدیریت صفحه نمایش که همان مدیریت لاگین (Login manager) می باشد، در واقع همان صفحه ورودی است که شما با وارد کردن نام کاربری و رمز عبور وارد میزکار لینوکس می شوید. این صفحه نشست های کاربر و تایید هویت او را کنترل می کند. تنها المانی که در صفحه ابتدایی دیده می شود، پنجره لاگین است که greeter نام دارد.
باید توجه داشت که display manager، با window manager یا display server تفاوت دارند و یکی نیستند. این سه مولفه با یکدیگر در تعامل هستند ولی کارکردهای یکسان ندارند بنابراین نباید به جای یکدیگر استفاده شوند. مثال هایی برای window manager یا مدیریت پنجره ها، Kwin، Openbox و dwm می باشد و مثال های شناخته شده برای display server یا سرور نمایش می تواند ویلند (Wayland)، Mir و X.Org باشد.
چرا مدیریت نمایش (Display Manager) را تغییر دهیم؟
-    شما در تلاشید تا یک کامپیوتر قدیمی را احیا کنید و نیاز به مدیریت نمایش سبکتری دارید.
-    مدیریت نمایش شما بعد از بروزرسانی توزیع، خراب شده است و بهتر است به جای مهاجرت به توزیع دیگر، مدیریت لاگین خود را تغییر دهید.
-    تمایل دارید تا تم های زیباتری را در مدیریت لاگین خود داشته باشید، ولی مدیریت لاگین پیشفرض شما، محدودیت هایی را برای شما به وجود آورده است.
چندین مدیریت لاگین محبوب در لینوکس وجود دارد. شاید آنها در ظاهر شبیه به هم باشند ولی تفاوت هایی اصلی در اندازه، پیچیدگی و روش مدیریت کاربران و نشست ها دارند.

KDM
KDM ویژگی های خاص بسیار و گزینه های شخصی سازی گوناگونی دارد. شما می توانید آن را از طریق ماژول کنترل در System Settings، به آسانی پیکربندی کنید. تم KDM و گریترهای مختلف را می توان در مدیریت لاگین تغییر داد و در نتیجه بک گراند، پیام خوش آمد و فونت را سفارشی سازی کرد.
 این مدیریت نمایش، قادر به تغییر سریع کاربران، نمایش لیست کاربر، لاگین بدون نیاز به رمزعبور و لاگین اتوماتیک می باشد. KDM نیز می تواند مانع خاموش کردن سیستم از پنجره گریتر شود که در این صورت تنها کاربرانی می توانند سیستم را خاموش کنند که پیش از این وارد محیط اصلی شده باشند.

اگر سخت افزار شما از روش های تایید هویت های مختلف مانند اسکن اثر انگشت، پشتیبانی می کند؛ KDM می تواند این ویژگی را تشخیص دهد و مدیریت کند. این مدیریت لاگین، به صورت خودکار میزکارهای مختلف و مدیریت پنجره هایی که نصب شده را تشخیص می دهد و آنها را به صورت لیستی ارائه می دهد که کاربر در هنگام وارد کردن رمزعبور و نام کاربری می تواند، هرکدام را که مایل است؛ انتخاب کند.
KDM از دو سرور نمایش ویلند و X.Org پشتیبانی می کند ولی در KDE پلاسمای 5، KDM با SDDM جایگزین شده است. بنابراین تنها در نسخه های قدیمی تر KDE می توان مدیریت نمایش پیشفرض را پیدا کرد البته شما می توانید آن را هرجایی نصب کنید ولی توجه داشته باشید که KDM وابستگی های زیادی به KED دارد مانند kde-runtime، بنابراین برای نصب پکیج های زیادی لازم است.
KDM به دلیل محیط گرافیکی سرراست برای نصب بسیار راحت است. شما نیازی به ویرایش فایل پیکربندی ندارید. حتی اگر با تم های KDM از KDE-look.org هم راحت نیستید، می توانید خود، به سادگی، یک تم ایجاد کنید.

GDM  (Gnome Display Manager)
همانطور که KDM به KDE برمی گردد، GMD هم به گنوم باز می گردد. این مدیریت لاگین، متعلق به محبوب ترین میزکار لینوکس است. مانند KDM، از ویلند و X، لاگین خودکار، پنهان سازی لیست کاربر، لاگین بدون داشتن کلمه عبور، جلسات سفارشی سازی شده و تم ها پشتیبانی می کند. با استفاده از این مدیریت، چندین کاربر می توانند به صورت همزمان وارد شوند و سوئیچ های سریع بین جلسات خود داشته باشند.
پیکربندی GDM، از طریق System Settings یا ویرایش فایل های پیکربندی انجام می شود. GDM، بعضی از پیکربندی های کلیدی را در پایگاه داده dconf ذخیره می کند، بنابراین هرگاه شما احتیاج به گزینه هایی مانند اسکن اثر انگشت و تشخیص هویت از طریق کارت هوشمند داشته باشید می توانید از طریق فایل هایی در آدرس /ets/dconf/db/gdm.d، کار خود را انجام دهید.

باید توجه داشت که GDM در طول طراحی های مختلف گنوم تغییراتی داشته است و نسخه جدید آن با نام GDM3 شناخته می شود که با GDM قدیمی تفاوت های بسیار دارد. نسخه جدید GDM با تم های GDM قبلی سازگار نیست. بسیاری از گزینه ها در فایل های پیکربندی پنهان شده اند و از طریق واسط گرافیکی در دسترس نیستند.
مدیریت لیست کاربران نیز کمی مشکل تر شده است زیرا نمی توان فایل ویرایش کرد و GDM3 برای اطلاعات کاربران به AccountService وابسته است. ظاهر این مدیریت لاگین را می توان با ویرایش فایل /etc/gdm3/greeter.gconf تغییر داد و یا ابزارهایی مانند GDM3setup را نصب کرد.

MDM (Mint Display Manager)

MDM، توسط توسعه دهندگان لینوکس مینت یا میزکار سینامون، ایجاد شد و اولین بار در لینوکس مینت 13 به عنوان مدیریت نمایش پیشفرض، نمایان شد. این مدیریت لاگین برپایه GDM 2.20 خلق شد و به عنوان یک گزینه جدید مطرح شد.
در سپتامبر 2013 دوباره طراحی شد، بسیاری از ویژگی های خود را که شامل لاگین از راه دور و اجرای دستورات سفارشی می شود، از دست داد. بسیاری از ویژگی ها از واسط گرافیکی پیکربندی حذف شدند ولی همچنان می توان آنها را از طریق فایل /etc/mdm/mdm.conf پیدا کرد و اصلاح نمود.
اگرچه این مدیریت لاگین سبک است و برپایه یک مدیریت نمایش قدیمی ایجاد شده است ولی به این معنی نیست که MDM فاقد ویژگی های یک مدیریت لاگین مدرن باشد. MDM از لاگین خودکار، لاگین زمانبندی شده، پیام های سفارشی پشتیبانی می کند. MDM به صورت اتوماتیک نشست های موجود را تشخیص می دهد و از سه نوع گریتر پشتیبانی می کند. این مدیریت لاگین برای انواع مختلف لینوکس مینت بصورت پیشفرض وجود دارد ولی توزیع های دیگر نیز به ارزش این مدیریت لاگین پی برده اند و آن را به عنوان گزینه پیشفرض در توزیع های خود ارائه می دهند مانند لینوکس مانجارو.

SLiM(Simple Login Manager)

همانطور که از نام این مدیریت لاگین هم مشخص است، SLiM یک مدیریت نمایش سبک با حداقل وابستگی است که به صورت خودکار میزکارهای موجود را تشخیص می دهد. این مدیریت لاگین را می توان به آسانی از طریق فایل /etc/slim.conf پیکربندی کرد. SLiM گزینه های زیادی ندارد (برای مثال از لاگین راه دور پشتیبانی نمی کند) ولی همه ضروریات دیگر مانند لاگین خودکار، تغییر وضعیت قفل اعداد، پیام خوش آمدگویی و پشتیبانی از تم ها را داراست. متاسفانه، SLiM دیگر بروز نمی شود، بنابراین اگر به خطایی برخورد کردید، به این زودی ها انتظار درست شدن آن را نداشته باشید.

SDDM (Simple Desktop Display Manager)
SDDM، چهره ای جدید از مدیریت لاگین را نشان می دهد. این مدیریت نمایش در سال 2013 منتشر شد و از X و ویلند پشتیبانی می کند و به زبان QML تکیه دارد و نیز جایگزین مدیریت لاگین قدیمی KDM در پلاسمای 5 شده است.

SDDM را می توان با ویرایش یک فایل که /etc/sddm.conf نام دارد، پیکربندی کرد. در این مدیریت نمایش می توان لاگین خودکار و فعال کردن قفل اعداد را انجام داد. نیز می توان مشخص کرد که کدام کاربران در پنجره لاگین نمایش داده شوند و تم ها را تغییر داد. روش دیگری نیز وجود دارد: اگر شما از SDDM بر روی KDE استفاده می شود، یک ماژول پیکربندی در SystemSettings و یک ابزار دم دستی به نام sddm-config-editor نیز وجود دارد.

LXDM
مدیریت لاگین LXDM بخشی از محیط LXDE است و بر روی توزیع ابونتو تا نسخه 12.04 به عنوان مدیریت نمایش پیشفرض استفاده می شد. این مدیریت نمایش را می توان بر روی هر میزکار دیگری هم نصب کرد. شما می توانید آن را از طریق ابزار پیکربندی یا فایل های پیکربندی که در /etc/lxdm قرار دارند تنظیم کنید.

در هر صورت، شما می توانید لیست کاربر را غیر فعال کنید، اجازه لاگین خودکار دهید، برای هر کاربری آیکون های مختلفی انتخاب کنید و تغییر کاربر را نیز امکانپذیر سازید. SDDM از لاگین خودکار زمانبندی شده و نیز تصاویر پشت صحنه نیز پشتیبانی می کند.
مدیریت لاگین LXDM، فرآیندهای کاربر را در هنگام لاگ اوت، پایان نمی دهند و اگر شما می خواهید این ویژگی را اصلاح کنید می توانید از فایل /etc/lxdm/PostLogout استفاده کنید. LXDM تغییرات را بسیار سریع انجام می دهد و گزینه مناسبی برای مدیریت لاگین است.

LightDM
زمانی که به عنوان مدیریت نمایش پیشفرض برای ابونتو 11.10 معرفی شد، به عنوان یک گزینه سبکتر که جایگزین GDM می شود، بسیار تحسین شد. جدای از X.Org، این مدیریت لاگین از سرور نمایش Mir نیز پشتیبانی می کند و واضح است که چرا برای ابونتو انتخاب شده است. LightDM، قابلیت سفارشی سازی دارد. برای اینکه به خوبی با میزکارها وفق داده شود، پکیج های گریتر جداگانه ای را ارائه می دهد، مثلا یکی برای GTK، یکی برای Qt/KDE، گریتر مخصوص برای یونیتی و دیگر میزکارها.  بسته به گریتری که شما استفاده می کند، می توانید تم های مختلفی هم انتخاب کنید.

علاوه بر آن اگر می خواهید حساب مهمان را غیرفعال کنید یا لیست کاربر را در صفحه لاگین نمایش دهید یا تصویر پشت صحنه را تغییر دهد، می توانید فایل های پیکربندی LightDM را ویرایش کنید. این فایل ها باید در آدرس /etc/lightdm/ با فایل های جداگانه برای هر گریتر نصب شده در آدرس /etc/lightdm/lightdm.conf.d/ موجود باشد. کاربران ابونتو و توزیع های مبتنی بر ابونتو، می توانند یک ابزار دستی که LightDM GTK Greeter Settings نامیده می شود، نصب کنند. یک ماژول کنترلی برای تنظیمات سیستم KDE نیز موجود است.

چگونه مدیریت لاگین در لینوکس را تغییر دهیم؟
برای جایگزین کردن یک مدیریت لاگین با مدیریت لاگین فعلی در لینوکس دو گام وجود داد: نصب یک مدیریت لاگین جدید و تنظیم آن به عنوان پیشفرض. اولین بخش فرآیند آسان است و تنها نیاز است که پکیج مناسب برای توزیع شما، پیدا کرده و نصب کنید. در صورت تمایل می توانید مدیریت نمایش قبلی را حذف کنید ولی در بسیاری از موارد لازم نیست.
تنظیم مدیریت نمایش جدید به عنوان پیشفرض برای هر توزیعی مشکل است ولی می توان با ویرایش تعداد کمی فایل پیکربندی یا اجرای یک خط کد ساده در ترمینال کار را راحت تر کرد. در ادامه به شما نشان داده می شود که چگونه از اجرای درست مدیریت نمایش نصب شده، اطمینان حاصل کنید.
 ابونتو، مینت و دیگر مشتقات ابونتو:
خط کد sudo dpkg-reconfigure gdm را اجرا کرده، و در پنجره باز شده، مدیریت نمایش پیشفرض را انتخاب کنید. می توانید به جای gdm ، مدیریت نمایش های دیگری که هم اکنون بر روی سیستم شما نصب است، قرار دهید. اگر این کار با موفقیت پیش نرفت، می توانید فایل /etc/X11/default-display/manager را با دسترسی روت ویرایش کنید.
لینوکس آرچ و مانجارو:
سرویس system را برای مدیریت نمایش جدید به صورت زیر فعال کنید:

Systemctl enable displaymanager.service –f 

اگر کار نکرد، کاربران مانجارو می توانند مدیریت نمایش قبلی را ابتدا غیر فعال کنند:

sudo systemctl stop gdm

sudo systemctl disable gdm

sudo systemctl enable lightdm.service

sudo systemctl start lightdm

در حالیکه در لینوکس آرچ باید فایل /etc/system/system/default.tergat file را حذف کرده و یک فایل display-manager.service در دایرکتوری /etc/system/system ایجاد کنید. این فایل جدید می تواند یک پیوند نمادی با فایل سرویس مدیریت نمایش شما در /usr/lib/systemd/system/ داشته باشد.
این کارها را برای نسخه های جدید فدورا نیز می توانید انجام دهید. ضمنا می توانید مدیریت نمایش خود در فدورا را با استفاده از ابزار کاربردی system-switch-displaymanager نیز انجام دهید.
برای دبیان
در اینجا نیز رویه ای مشابه ابونتو باید انجام گیرد: مسیر مدیریت نمایش جدید در /tec/X11/default-display-manager را جایگزین مدیریت نمایش قبلی کنید. باید فایل را با دسترسی روت ویرایش کنید. حال دستور sudo dpkg-reconfigure yourdisplaymanager را اجرا کرده و مدیریت نمایش جدید را انتخاب کنید.
لینوکس اپن سوزه
در لینوکس اپن سوزه می توانید فایل /etc/sysconfig/displaymanager را ویرایش کنید و یا از ماژول ویرایشگر Sysconfig در YaST استفاده کنید تا به تنظیمات برای Desktop > Display Manager دسترسی پیدا کنید. مدیریت نمایش جدید باید در ریبوت بعدی فعال شود.
دیگر توزیع ها نیاز به فعالیتی بیش از آنچه که گفته شده، احتیاج ندارند، بخصوص اگر مبتنی بر توزیع های نوشته شده در این لیست باشند. اگر توزیعی از system استفاده می کند، می تواند از دستورات مربوط به آرچ، مانجارو یا فدورا استفاده کند.