یکی از بزرگترین مشکلات در رابطه با انرژی های تجدید شدنی، غیرقابل اتکا بودن به آنهاست. پنل های خورشیدی و توربین های بادی، تنها زمانی می توانند کار کنند که هوا آفتابی و یا باد در حال وزیدن است و روش آسان و کم هزینه ای هم برای ذخیره این انرژی برای استفاده در روزهای نامطلوب وجود ندارد. به همین دلایل، یک شبکه که کاملا با انرژی های تجدیدشدنی قدرت می گیرد، می تواند بسیار ناپایدار باشد، ولی مهندسین در پی راه حلی برای این مسئله هستند.
پرفسور مارک جکابسون از دانشگاه استنفورد و همکارش مارک دلوچی، در دانشگاه کالیفرنیا معتقدند که انرژی برای استفاده در زمان های بعد می تواند در زیر زمین ذخیره شود وجزئیات خود را نیز برای این کار اعلام کردند. برای مثال، گرمای خورشید در پشت بام ها در طول تابستان باید جمع شود و برای استفاده در طول زمستان در صخره یا سنگ ها ذخیره شود. از سوی دیگر، با تولید انرژی در تابستان می توان یخ تولید کرد تا در وسایل سرمایشی خانه ها زمانی که هزینه برق گران است، استفاده شود و با مازاد انرژی الکتریکی می توان برای انرژی وسایل نقلیه هیدروژن تولید کرد.