هسته اصلی این ایده این است که گوشی های هوشمند قدیمی که در سیستم های ارتباطی کاربرد ندارند و کنار گذاشته شده اند ، می توانند با استفاده از Wi-Fi ( ترجیحا برای شخص دیگری باشد که از عدم کاربرد آن مطمئن باشید ) کارهایی مانند ؛ یک سرویس تعیین اعداد برای فرستادن پیام های نوشتاری و یا حتی برخی تماس ها ؛ و یک VPN برای به رمز در آوردن متن ها و ناشناس کردن مکان دقیق ، انجام بدهند . Lifehacker بیشتر بر روی بلا استفاده بودن دستگاه های اینچنینی برای اشخاص متعهد به قانون تاکید دارد . اما باز هم عقیده کلی بر این است که کسب و کار ها و شرکت ها نیز می توانند از این دستگاه ها بهره مند بشوند .
در کل باید گفت که هیچگاه نباید از کار ها و فعالیت های پشت پرده و غیر قانونی هم چشم پوشی کرد که شاید برخی افراد سودجو بخواهند با این کار ها قانون را دور بزنند . اما سیاست اکثر شرکت ها و موسسات بر این است ک هکر ها و رقابت کنندگان بخش تکنولوژی را از اطلاعات عاطفی و حسی به دور نگه دارد و برخی اوقات می بینیم که آنها هم خواسته هایی به حق دارند و مثلا اگر می خواهند تا ارتباطات را دور از دست آژانس های مجری قانون نگه دارند ، کارشان انچنان هم بد نیست و چه بسا حق هم دارند زیرا گاهی اوقات جست و جو هایی که این آژانس ها به عمل می آورند سبب می شود که علاوه بر آنچه که به دنبال آن بودند به یک سری اطلاعات نامرتبط و غیر ضروری نیز دست یابند . حال چیزی که به ذهن می آید گفت و گو های ادغام ویکپارچه سازی (Merger negotiations  ) است . هیچ شرکتی خواهان جرم ها و یا رقابت کنندگانی نیست که اطلاعات احساسی اینچنینی را سد راه بکنند ، اما به بیان دقیق تری هم می توان این طور گفت که این اطلاعات را نمی شود از دست جست و جو گران پنهان داشت و آنها می توانند این اطلاعات را به عنوان یک ثبت عمومی دریافت نمایند .
گوشی های همراه قدیمی هدف دار می تواند در شرایط دیگری نیز به کار گرفته بشوند . فرض کنید که شما شایعاتی می شنوید که که کامندان و کارکنان بخش تکنولوژی شما با مردم بد رفتار می کنند . خبب در این حال مجبور خواهید بود تا از دستگاه تلفن های شخصی غیر قابل ردیابی استفاده نمایید تا اینکه از وضعیت اطلاع حاصل بکنید .
یا اینکه افراد خاص یک خرده فروشی می توانند با کسب این اطلاعات با قیافه هایی موجه که وانمود می کنند یک خریدار مشتاق هستند به یک فروشنده و مغازه دار مراجعه نمایند . پس اگر تماس های ورودی از HQ باشد زیاد کاربرد موثری نخواهند داشت .
مقاله Lifehacker نکته نظر خوبی دررابطه با چرایی استفاده از تلفن های قدیمی و از کار افتاده بیان می کند که چگونه می شود از این دستگاه ها به بهترین نحو استفاده کرد : بر اساس همین مقاله " شما می توانید به صورت خیلی عادی و با تلفن همراه معمولی خودتان نیز همین کار را انجام بدهید اما مساله این است که ما می خوهیم هر چقدر که امکان دارد غیرقابل ردیابی باشیم حال این را در نظر بگیرید که تلفن همراه معمولی که دارید استفاده می کنید مقداری اطلاعات با خود حمل می کند که همواره مقداری از آن از طرف عوامل بیرونی قابل ردیابی و دسترسی می باشد بنابراین هر جا که باشید و هر کاری که بکنید امکان ردیابی شما وجود دارد . در دسترس بودن یک تلفن قدیمی که کاربردی ندارد و فقط برای نوشتن به درد می خورد چیزی است که برای این کار ضروری می باشد . به علاوه بدتر از همه این است که شما می توانید آن را بالا و پایین بیاندازید و به این طرف و آن طرف بزنید و مطمئن باشید که هیچ صدمه ای به آن وارد نخواهد شد و ایرادی پیدا نخواهد کرد . "
فقط دقت کنید که از مسیر اصلی و از حدود معین بیرون نیایید . بسیاری از مکالمات شما بایستی در کانال های نرمال جریان پیدا بکنند . این تلفن های گنده را همینطور قفل نگه دارید و فقط در مواقعی که واقعا باید از آنها استفاده بکنید این کار را انجام بدهید یعنی فقط برای اهدافی که در سطح بالایی از اهمیت قرار دارند استفاده نمایید .
با تمامی نظارت های عمومی و خصوصی که در جریان هستند و ضبط هایی که انجام می گیرد ، حریم خصوصی واقعی چیزی است که پیدا کردن و رسیدن به آن به این راحتی ها هم نیست . شاید و فقط شاید در همین تلفن هایی که قصد دارید انها را دور بیاندازید و کاربرد ندارند ، کور سویی از امید برای داشتن حریم خصوصی وجود داشته باشد . این ایده واقعا ارزشمند است و ارزش امتحان کردن را دارد .