این دستگاه در مرکز تحقیقاتی در کالیفرنیا قرار گرفت که در آنجا برای حل مسائل بهینه سازی که کامپیوترهای کوانتومی برای آنها مناسب هستند، در نظر گرفته شده اند. به صورت تئوری، تصور می شود سخت افزار D-Wave، 3600 برابر از یک سوپر کامپیوتر سریعتر عمل می کند.
کامپیوترهای کوانتومی، به صورت نظری می توانند بسیار سریعتر عمل کنند زیرا می توانند از تغییرات ناگهانی در ماشین های کامپیوتری بهره ببرند، در حالیکه کامپیوترهای کلاسیک از بیت های صفر و یک استفاده می کند ولی کامپیوترهای کوانتومی از کیوبیت ها استفاده می کند که صفر، یک و یا در حالت های بالاتر 2 می شوند. بنابراین این کامپیوتر می تواند راه حل های ممکن را بسیار سریعتر به نتیجه برساند.
ولی هنوز بر سر هسته های D-Wave بحث و مجادله است. گروه پژوهشگران هنوز نتوانسته اند اثبات کنند که آیا یک کامپیوتر واقعا می تواند از مزیت های تاثیرات کوانتوم بهره ببرد یا نه.
حال گروهی از گوگل نتایج سرور arXiv را منتشر کرده اند که نشان می دهد کامپیوترها از تاثیرات کوانتومی برای حل مسائل با سرعت بالا استفاده کرده اند. در یک سری از آزمایش ها، این تیم رقابتی را بین کامپیوتر کوانتومی D-Wave با گروهی از کامپیوترهای تک هسته ای ایجاد کردند و سرعت آنها را از طریق حل مسائلی بهینه سازی که به نام تبرید شناخته می شود، سنجیدند.
کامپیوترهای ثابت از تکنیکی به نام شبیه سازی تبرید استفاده می کند در حالیکه کامپیوتر کوانتومی از تبرید کوانتومی بهره می برد. گوگل توضیح داده است که: "در حل حدود 1000 نمونه متغیرهای باینری، متوجه شدیم که تبرید کوانتومی از همتای کلاسیک خود، یعنی تبرید شبیه سازی شده بسیار بهتر اجرا می شود. درواقع می توان گفت کامپیوترهای کوانتومی در حدود 10 به توان 8 برابر سریعتر از تبرید شبیه سازی شده بر روی تک هسته ای ها اجرا می شود. "
تیم گوگل نیز خاطرنشان کردند که توان کامپیوترهای کلاسیک در صورت رشد مسئله در آینده، قابل گسترش نیست ولی الگوریتم های اجرا شده بر روی کامپیوتر کوانتومی این قابلیت را دارا هستند.