مواد لاستیکی استفاده شده پلی دیمتیل سیلوکسان (polydimethylsiloxane) نام دارد . قسمت هایی از این ماده در حالت عادی تیره رنگ می باشند و با وارد شدن نیروی کششی به رنگ روشن تغییر حالت می دهند . فرانسیسکو لوپز جیمنز ، یکی از محققان شرکت کننده در این پژوهش ، می گوید : " تصمیمی که منجر به خلق این ایده شد ، رویداد جالبی بود . ما در حال کار بر روی مواد مختلف بودیم که ناگهان ویژگی های این ماده و توانایی پیش بینی نحوه عبور نور به ایده اصلی یک پژوهش مبدل شد . "

این محققان ابتدا تکه های کوچکی از این ماده را برای انجام آزمایش های مختلف تهیه کردند و سپس با اضافه سازی ذرات رنگدانه ای میکرونی ، رنگ های مختلفی به آن دادند .

MIT در زمینه روند پیشرفت گروه پژوهشی می گوید :

" در آزمایش های اولیه محققان ساختار پلیمری دارای ذرات رنگدانه ای را در معرض نور قرار دادند و میزان نور عبور یافته از مواد را بدون ایجاد تغییر شک در آن ها محاسبه کردند . سپس پلیمر در جهت عمود بر زاویه تابش نور کشیده شد و میزان ضخامت و نور عبور یافته از آن محاسبه گردید .

در مرحله آخر محققان یافته های خود را با مقادیر پیش بینی شده معادلاتی که با به کار گیری قانون بیر - لمبرت (Beer-Lambert Law) طراحی شده بود ، مقایسه کردند . قانون بیر-لمبرت یک تئوری نورشناسی کلاسیک می باشد که نحوه عبور نور از مواد دارای ویژگی های تعریف شده را توصیف می کند . تیم پژوهشی تحلیل های آزمایشی خود را در کنار این تئوری قرار داد و به یک معادله ساده برای پیش بینی مقدار نور عبور یافته از ساختارهای PDMS که خواص مکانیکی آن ها تغییر یافته بود ، دست یافت . "

لوپز جیمنز می گوید : " در آینده سازندگان می توانند پنجره های هوشمند را در مقایسه با پنجره های معمولی ، با هزینه ای بسیار ارزان تری بسازند . ساخت این پنجره ها از طریق گذاشتن لایه های پلیمری بر روی یک دیگر ممکن می باشد . سازندگان می توانند با استفاده از معادلات گروهی دریابند که باید چه مقدار نیرو را بر لایه های پلیمری وارد کنند تا آن ها را شفاف سازند . " لوپز انتظار دارد که پنجره های هوشمند به میزان زیادی هزینه های گرمایشی و تهویه ساختمانی را کاهش دهد زیرا با استفاده از این پنجره ها ساکنین یک ساختمان می توانند میزان نور ورودی ساختمان را تنظیم کنند .

می توانید برای پیگیری راحت تر اخبار به کانال تلگرام ما ملحق شوید .