برای من یکی از چیز های جالب در مورد رفتن به داووس این است که مرا قادر به بیرون آمدن از حباب بزرگ داده می کند. در این حباب همه به ارزش اطلاعات و غیر قابل اجتناب بودن این که هر شرکتی به یک کمپانی داده محور مبدل شود، معتقدند. (البته داووس حباب کاملا متفاوتی را فراهم می کند. – یک داستان برای وبلاگی متفاوت) این رخداد از مقامات دولتی تا رهبران جوان، از مقطع باور نکردنی از مردم تا هنرمندان را از بسیاری از بخش های جهان جمع آوری کرد. با این دیدگاه شما مجموعه ای متفاوت از نظر ها را دریافت خواهید کرد.
با توجه به چهار جلسه ای که ارائه شد و من در سه تای آن ها شرکت کردم وهمچنین 75 مکالمه ی دیگر، این چیزی است که من در مورد چگونگی دید بقیه ی افراد جهان در مورد نمایش داده ی بزرگ حدس می زنم.
علاقه ی دیوانه وار به داده:
با چنین اجتماع متنوعی ممکن است انتظار داشته باشید که عده از افراد با داده نا آشنا یا حتی بی علاقه باشند. در حالی که در کنفرانس تنها شامل افرادی بود که به طور طبیعی کنجکاوند، تقریبا همه ی افرادی که من با آن ها صحبت کردم، افرادی که می خواستند کار های بیشتری با داده انجام دهند یا تا به حال در حرفه ی خود کار های متنوعی با داده انجام داده اند.
این احساس وجود دارد که داده در حال حاضر یک مد گذراست. اما حداقل یک مدرک تحصیلی است! هر کسی می خواهد که به سواد بیشتری در مورد داده برسد.در بعضی جهات به نظر می رسد که مردم در روند خریداری هستند و حال در مورد چگونگی ستیزه با آن نگرانند.
اطلاعات در مقابل شهود! کدام را انتخاب می کنید؟
این موضوع بار ها و بار ها رخ داده است. روپرت دوچنس مدیرعامل شرکت Aimea میزبان ناهاری بود که به این موضوع اختصاص داشت. به طور مشابه من شنیده ام که مدیر عامل یک شرکت با حجم زیادی از داده می گوید: نیازمند این است که کارمندان خود را در استفاده از داده متوقف کند! گرچه به آن استناد می کنم اما فرض من این است که وی معتقد است کارمندانش به داده نگاه می کنند به جای این که به درستی برای درک واقعی مشتری و یا مشکل تلاش کنند. آن ها اغلب سعی در بهینه سازی دارند تا بهبود کار.
مدیر عامل شرکتی این مفهوم را با معرفی مفهوم داده ی گرم شخصی و وسیع کرده است. او استدلال کرد که ترجیح می دهم که به یک مشتری یک ایمیل دقیق ارسال کنم به جای این که 1000 ایمیل ارسال کنم که شامل پیشنهادات بی ربط است. در واقع او می گوید که داده می تواند مفید باشد اما تنها در صورتی که صحیح است.
شاید داده یک دارایی است، شاید هم نه!
در یکی از جلسات، سرمایه گذاران اندیشمند این بحث را به وجود آوردند که داده سرمایه ایست که قابلیت ارزش دهی را دارد. آن ها استدلال کردند که شرکت ها برای مشکلاتی که ممکن است در آینده به وجود آید باید شروع به جمع آوری داده کنند. بسیاری از خوانندگان این مقاله این دیدگاه را به اشتراک خواهند گذاشت، همچنین کل یک واحد اقتصادی به این عقیده اختصاص داده شده است.
ممکن است تصور کنید که مردم به شدت سر خود را تکان دادند اما آن ها این کار را نکردند! نه به این خاطر که به ارزش داده معتقد نیستند، بلکه آن ها به وضوح به داده به عنوان وسیله ای برای حل مشکل می نگرند. با این وجود هنگامی که من با تعدادی از رهبران به صورت معمولی گفت و گو می کردم، آن ها گفتند وقت پروژه هایی را که ممکن است مشکلاتی را حل نکنند، ندارند. می خواستند با یک مشکل شروع کنند، و سپس پروژه ای بیابند که آن را حل کند؛ اگر داده پاسخ آن مشکل باشد که عالی است در غیر این صورت هم بسیار خوب!