سرعت پایین به هنگام وب گردی، عدم توانایی در انتقال اطلاعات، کاهش سیگنال های وای-فای، ایجاد مناطق مرده وایرلس، از جمله مشکلاتی هستند که در دنیای امروزی، می توانند حتی گاهی فاجعه بیافرینند. اگر تنها راه معقولانه برای حل این مشکلات، حضور همزمان شما و روتر وایرلس در یک مکان می باشد، نکاتی که در ادامه بیان می شود می تواند در بهبود شبکه، به شما کمک کنند.
"فاصله از مودم"، معمولاً یکی از واضح ترین دلایل موجود برای افت سیگنال می باشد. همان طور که می دانید، سیگنال های وایرلس در محدوده ی معینی قابل دست یابی هستند. اگر شبکه ی شما، مجبور شود که محیطی بیشتر از توان روتر را تحت پوشش خود قرار دهد، یا به موانع زیادی (دیوارها، حاشیه ها و ...) نفوذ کند، کارایی مورد نظر خود را نخواهید یافت. 
"تداخل امواج" نیز از مسائل رایج دیگر در بحث افت سیگنال می باشد. مخصوصاً برای آن دسته از افرادی که در محیط های پر جمعیت زندگی می کنند. سیگنال هایی که از سایر شبکه های بی سیم و دستگاه های الکتریکی ارسال می شوند، به اندازه ی موانع فیزیکی مانند دیوارها، بر روی سرعت شبکه اثر می گذارند. بسیاری از سیستم های مخابراتی و دستگاه های بی سیم دیگر، نیز موجب تداخل امواج می شوند. البته لازم به ذکر است که امروزه بسیاری از سیستم های تلفنی جدید، از تکنولوژی DECT 6.0 استفاده می کنند که به خوبی با شبکه های بی سیم سازگاری دارند.

اگر فاصله از مودم رعایت شده باشد و مسئله ی تداخل امواج هم وجود نداشته باشد، می توان احتمال داد که "مهمان های ناخواسته" ای از شبکه ی شما، استفاده می کنند. در این حالت، همیشه می توانید در بخش مدیریت روتر خود، تعداد دستگاه های متصل را مشاهده نمایید یا از ابزارهای بررسی شبکه استفاده کنید تا دستگاه های ناشناخته در شبکه را شناسایی کنید. اگر شبکه ی شما رمزگذاری نشده است، تکنیک های امنیتی لازم را به جا آورید (ترجیحاً از سطح امنیت WPA2 استفاده کنید چون از WEP قدرتمندتر است) و از رمزهای دشوار برای اتصال به شبکه استفاده کنید.
دلایل بسیار زیاد دیگری هم ممکن است وجود داشته باشند که موجب افت سیگنال از حد نرمال شده باشند. خوشبختانه در اینجا به بیان چند نکته در راستای عیب یابی شبکه بیان می کنیم که هزینه ای را برای شما نخواهند داشت.

1.    به روزرسانی نرم افزار
شاید مشکل اصلی روتر شما با یک به روزرسانی ساده حل شود! کارخانه های سازنده ی روتر، همیشه در حال به روزرسانی نرم افزارهای خود در راستای افزایش (هر چند ناچیز) کارایی و سرعت هستند. به روزرسانی نرم افزار دستگاه شما بسته به نوع مدل و کارخانه ی سازنده ی آن، می تواند بسیار آسان یا پیچیده باشد. در بسیاری از روترهای امروزی، فرایند به روزرسانی نرم افزار، تحت رابط مدیریتی مربوط به آن گنجانده شده است و کاربر معمولی صرفاً با زدن دکمه ی مربوطه به آخرین نسخه از نرم افزار دست می یابد. در بعضی از روترهای قدیمی، فایل نصبی مربوطه را باید از سایت شرکت سازنده دانلود کرد و نصب نمود. این کار شاید کمی خسته کننده به نظر برسد امّا در نهایت نتیجه ی مطلوبی را خواهد داشت.
توصیه ی ما این است که حتی اگر شبکه ی وایرلس شما دچار هیچ مشکلی نیست، در بازه های زمانی مشخص به روزرسانی نرم افزار روتر را انجام دهید. بدین صورت از امکانات جدید روتر، کارایی بالاتر و امنیت بیشتر بهره مند می شوید.
2.    یافتن بهترین مکان برای روتر
همیشه به این نکته توجه داشته باشید که روتر شما در همه ی مکان ها به یک شکل عمل نمی کند. حقیقت این است که محل قرار گرفتن روتر، می تواند بر روی پوشانندگی وایرلس اثر بگذارد. شاید راهکار منطقی این باشد که روتر را در یک قفسه، دور از دسترس، یا در کنار پنجره قرار داد، امّا این راهکارها الزاماً همیشه کارساز نیست. یک روتر کابلی را می توان از دید پنهان کرد امّا در مقابل، یک روتر بی سیم، احتیاج به یک فضای باز به دور از دیوارها و موانع دارد. همچنین، وسایل الکترونیکی و بی سیم دیگری که در فاصله ی کمی نسبت به روتر قرار گرفته باشند، می توانند بر عملکرد وایرلس اثر بگذارند.
اگر مودم شما دارای آنتن های خارجی است، آن ها را به صورت عمودی تنظیم کنید تا از پوشانندگی بیشتری بهره مند شوید. تا می توانید روتر را در ارتفاع بالایی نسبت به سطح زمین قرار دهید. برای داشتن سیگنال قوی تر، می توانید روتر خود را روی دیوار وصل کنید، یا آن را در بالای یک قفسه یا میز قرار دهید. ابزارهای زیادی وجود دارند که می توانند در بررسی پوشانندگی شبکه، به شما کمک کنند. از این جمله نرم افزارها می توان به Heatmapper و inSSIDer for Office اشاره کرد که نقاط ضعف و قوت شبکه ی بی سیم را نمایش می دهند. اگر به دنبال نرم افزاری مشابه برای موبایل هستید، می توانید از Netgear'sWiFi Analytics و امثال آن بهره ببرید.

3.    بررسی فرکانس
در رابط مدیریتی شبکه ی خود، مطمئن شوید که تنظیمات مربوط به بهترین راندمان را تنظیم نموده اید. اگر روتر شما از نوع دو بانده است، بهتر است آن را برای استفاده از باند فرکانسی 5 گیگاهرتز (به جای 2 گیگاهرتز) تنظیم کنید. از آن جایی که دستگاه های کمتری در باند 5 گیگاهرتز کار می کنند، با تنظیم فرکانس روتر خود در این محدوده، تداخلات امواج کمتری متوجه سیگنال های شما خواهد بود. 
4.    تغییر کانال
حتماً تا کنون از بی سیم های واکی تاکی استفاده کرده اید یا دست کم نحوه ی عملکرد آن ها را دیده اید. اگر هر دو بی سیم واکی تاکی در یک کانال مشابه قرار نداشته باشند، نمی توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. همچنین اگر کانال آن را بر روی فرکانس دیگری تنظیم کنید، می توانید گفت و گوهای دستگاه های دیگری را شنود نمایید. 
در همین راستا، تمام روترهای مدرن قابلیت استفاده از چند کانال را دارند، بنابراین زمانی که با یک دستگاه ارتباط برقرار می کنند، قابلیت این را دارند که از کانال های مختلفی استفاده کنند. کاربران تمایل دارند که از تنظیمات پیش فرض روتر استفاده کنند، امّا اگر در نزدیکی آن ها، شبکه ی وایرلس دیگری از همان کانال استفاده کند، با پدیده¬ ی ازدحام سیگنال مواجه خواهد شد. در ویندوز 7، اگر در محیط cmd دستور netsh wlan را وارد کنید (به عنوان مثال netsh wlan show all)، لیست تمام شبکه های بی سیم موجود در همسایگی خود و کانال های مورد استفاده ی آن ها را مشاهده خواهید کرد. 
به محض اینکه لیست کانال های مورد استفاده را مشاهده نمودید، کانالی را انتخاب کنید که کمترین تعداد روترهای متصل به خود را دارد. سپس در تنظیمات روتر خود، به آن کانال متصل شوید.
5.    کیفیت کنترل
بسیاری از روترهای مدرن، مجهز به QoS یا کیفیت سرویس هستند. این ابزار، مقدار پهنای باند مورد استفاده برای هر نرم افزار را محدود می کند. اگر در شبکه ی شما انتقال ویدیو یا VoIP به کرات رخ می دهد، استفاده از QoS بسیار کاربردی خواهد بود. مطمئناً هیچ کس دوست ندارد کیفیت ویدیو یا تماس صوتی کمی داشته باشد چون شخص دیگری در حال دانلود یک فایل غول پیکر از دراپ باکس است! برای مثال، جهت حل چنین مشکلی، می توان سرویس های اجرا شده در شبکه را اولویت بندی نمود و اولویت دانلود را در زمان های مشخصی از روز، کاهش داد. تنظیمات QoS را نیز می توان در رابط مدیریتی روتر شبکه مشاهده نمود. 
6.    عدم تکیه بر سخت افزارهای قدیمی
بسیاری از نکاتی که تا کنون به آن ها اشاره شد، در رابطه با افزایش کارایی تجهیزات موجود در شبکه است. امّا باید توجه داشت که اگر سخت افزار شما قدیمی باشد، نباید انتظار بالاترین کارایی را داشته باشید. برای مثال اگر روتر خود را سال ها قبل خریداری کرده اید، این روتر به احتمال زیاد از استاندارد 802.11g پشتیبانی می کند. روترهای مبتنی بر استانداردهای 802.11b/a نیز همچنان موجود هستند. هر سه استاندارد ذکر شده، پهنای باند بسیار پایینی دارند، بنابراین نکاتی که تا کنون ذکر کرده ایم، بر روی روترهای مبتنی بر این استانداردها، کاربردی نخواهند داشت. حداکثر توان برای 802.11g، به اندازه 54Mbps می باشد، حال آنکه در 802.11n به اندازه ی 300Mbps و برای 802.11ac به اندازه ی 1Gbps می باشد. 
البته فقط نباید بر روی عمر روتر خود حساسیت به خرج دهید. اگر کامپیوتر خود را در سال های اخیر خریداری نموده اید، احتمالاً به آداپتور وایرلس 802.11ac یا حداقل 802.11n مجهز می باشد، بنابراین این کامپیوتر با روترهای جدیدتر سازگاری خواهد داشت. امّا اگر کامپیوتر شما مجهز به آداپتور داخلی نباشد، می توانید از آداپتور بی سیم USB استفاده کنید. آداپتورهای USB در برخی موارد حتی از آداپتورهای داخلی بهتر عمل می کنند. بنابراین، اگر روتر شبکه ی شما از استاندارد 802.11ac پشتیبانی می کند، ولی همچنان کارایی مورد انتظار شما را فراهم نمی سازد، به دنبال یک آداپتور جدید باشید. این آداپتورها، کم هزینه بوده و می توانند تغییرات قابل توجهی را ایجاد کنند.
7.    جایگزینی آنتن
اگر در روتر شما، آنتنی تعبیه شده است، با اضافه کردن یک آنتن خارجی دیگر، می توانید به ارسال قوی تر سیگنال ها دست یابید. بسیاری از سازندگان روترها، آنتن های امنی دایرکشنال (توانایی ارسال سیگنال به همه جهات) یا دایرکشنال (توانایی ارسال سیگنال فقط در یک جهت) را به بازار عرضه می کنند. معمولاً آنتن هایی که در روترها تعبیه می شوند، از نوع امنی دایرکشنال هستند بنابراین برای خرید یک آنتن خارجی دیگر، باید توجه داشت که از نوع "بهره بالا" یا high-gain باشد تا تغییرات مطلوب را مشاهده کنید. با فرض اینکه نقاط ضعیف شبکه ی شما در همه ی جهات نیستند(!) یک آنتن دایرکشنال گزینه ی مناسبی خواهد بود. برای این منظور، آنتن خارجی خود را به سمت نقطه ی ضعیف شبکه ی خود تنظیم کنید تا سیگنال های مورد نظر را به آن نقطه بفرستد. برای خرید این آنتن ها، وب سایت مربوط به شرکت سازنده ی روتر خود را بررسی کنید. 

8.    استفاده از توسعه دهنده ی شبکه بی سیم
همه ی روترهای موجود، توانایی ارسال سیگنال تا فاصله ی مشخصی را دارند. هر چه این فاصله بیشتر شود، سیگنال مربوطه نیز ضعیف تر خواهد بود. اگر شبکه ی وایرلس شما، فضای یزرگتری را شامل می شود، می توانید از توسعه دهنده ی شبکه بی سیم برای تقویت سیگنال استفاده کنید. اگر موانع فیزیکی و دیوارهای ضخیم نیز در شبکه ی شما باعث افت سیگنال می شوند، استفاده از تقویت کننده می تواند کارساز باشد. 
تقویت کننده با اینکه شبیه به روتر می باشد، امّا عملکرد متفاوتی دارد. تا جایی که روتر اطلاع دارد، تقویت کننده، فقط یکی از کاربران با آی پی مشخص است. تقویت کننده، سیگنال وای-فای ارسالی از روتر را دریافت کرده، سپس آن را مجدداً منتشر می سازد. البته تنظیمات ذکر شده برای روتر را باید در رابطه با تقویت کننده نیز رعایت نمود. برای مثال، تقویت کننده باید تا حد امکان به روتر نزدیک باشد تا بتواند به خوبی سیگنال را دریافت کند. د رمقابل، تقویت کننده باید به نقاط ضعیف شبکه نیز، نزدیک باشد تا کارایی خود را نشان دهد.
تقویت کننده ای که تهیه می کنید، لازم نیست الزاماً از همان مدل روتر شما باشد، امّا باید توانایی انتشار سیگنال روتر را داشته باشد. برای مثال، اگر روتر شما بر اساس 802.11ac (استاندارد 2014) عمل می کند، تقویت کننده ی 802.11n (استاندارد 2012)، سازگاری لازم را نخواهد داشت.
9.    افزودن نقاط دسترسی
یک راه جایگزین برای تقویت کننده، می تواند افزایش نقاط دسترسی موجود در شبکه باشد. این کار ممکن است پرهزینه باشد امّا این نقاط با یکدیگر یک شبکه ی مش را خواهند ساخت که در آن، هر واحدی قابلیت انتقال سیگنال به واحد دیگر را دارد. این شبکه ی مش، یکی از قوی ترین و با ثبات ترین شبکه های وایرلس را خواهد ساخت. افزودن نقاط دسترسی زمانی مقرون به صرفه خواهد بود که شبکه در فضای بزرگی گسترده شده باشد، مثلا چندین طبقه یا چندین ساختمان را در بر گیرد. 
10.    نفوذ تا زیر پوست روتر
اگر می خواهید فراتر از این ها پیش بروید، نگاهی به سیستم عامل متن باز موجود برای روتر، تحت عنوان DD-WRT بیندازید. بعضی از شرکت های سازنده روتر مانند Belkin، Buffalo، D-Link و TrenNET سیستم عامل پیش فرض روتر خود را DD-WRT قرار داده اند. اگر روتر شما از این شرکت ها نیست، کافی است این سیستم عامل را دانلود و بر روی روتر خود نصب کنید. DD-WRT علاوه بر افزایش کارایی، ویژگی های شبکه ای پیشرفته ای را نیز در اختیار قرار می دهد. اگرچه ممکن است دشواری هایی را پیش رو داشته باشید، امّا نتیجه ی حاصل، ارزش این سختی ها را خواهد داشت.