گروه تحقیقاتی از چندین فرآیند تکنولوژی های جدید برای تولید تراشه ها بهره برده اند اینها عبارتند از: ترانزیستور های سیلیکون ژرمانیومی و یکپارچه سازی لیتوگرافی فرابنفش. تراشه ها در کالج های علوم دارای ابعاد نانویی و مهندسی موسسه ی پلی تکنیک SUNY و با همکاری IBM به همراه GlobalFoundaries و Samsung تولید شده اند.
طبق گفته ی محققین، این تراشه های جدید امکان قرار دادن بیش از 20 میلیارد ترانزیستور را بر روی تراشه ی کامپیوتری ای با اندازه ی ناخن انگشت فراهم می آورند. بر اساس گفته های این افراد دستیابی به اندازه ی هفت نانومتر در ابداعات مربوط به محاسبات یک رکورد محسوب می شود.
مایکل لییر، سرپرست بخش فناوری و نوآوری و معاون واحد تحقیقات می گوید که دستیابی به اولین ترانزیستور هفت نانو متری، برای صنعت نیمه رسانا ها پیشرفت چشم گیری محسوب شده و تلاش ما این است که پا از توانایی های امروزمان نیز فراتر بگذاریم.
یک تراشه ی هفت نانومتری از قطر یک موی انسان یکصد هزار برابر کوچکتر و اندازه ای معادل یک گلبول قرمز خون دارد، پس برای دیده شدن توسط چشم بشر بی اندازه کوچک است.
در سال 1965 گوردون مور موسس شرکت اینتل قانونی را ارایه نمود که به قانون مور شهرت یافت. طبق این قانون قدرت محاسبات هر 18 ماه یکبار دو برابر می شود. با ارایه ی این تراشه ها به بازار صحت این قانون یکبار دیگر تایید شد ولی محقیق و خود آقای مور معتقدند که این روند دیری نخواهد پایید و به زودی این سرعت کاهش خواهد یافت.