به جای ورود به هشت برنامه و تنظیم و مدیریت هر هشت مورد، هاب همه چیز را از طریق یک رابط واحد اداره می کند. گفته می شود که به طور مثال ترموستات، سایه ی پنجره ها، پنکه های سقفی، دریچه های هوا و آب پاش چمن را به هاب لینک کنید. در حالی که هاب شما به گزارش آب و هوا نظارت می کند، متوجه غروب آفتاب بعد از یک ظهر گرم می شود. پس سیگنالی می فرستد تا با تهویه هوا شرایط مطبوع شود. تهویه هوای اتاق شخصی تان را روشن می کند، آب پاش ها را در چمن و باغ فعال می کند و سایه ی پنجره ها را بالا می برد. دریچه هایی که در کف هر اتاق قرار دارند، بر دمای هر بخش نظارت می کنند و حتی درجه دما را در سراسر خانه تنظیم می کنند.
اگر از هاب به درستی استفاده کنید می توانید توسط چیدمان قفل در ها، دوربین فیلم برداری، سنسور های حرکتی، هشدار دهنده ی مونوکسید کربن و شناسایی کننده ی دود، سیستم امنیتی بسازید و تنظیم کنید که در صورت وقوع هر اتفاقی هشداری را به گوشی تلفن همراه شما ارسال کند. مانند همه ی فناوری های جدید همیشه ایده ها و نظرات متناقضی در مورد بهترین راه کنترل هر چیز وجود دارد اما همیشه راهی مطمئن برای انجام هر کاری وجود دارد. خانه ی هوشمند شما به مغزی متفکر نیازمند است.
نقش پلاگین ان (Plug n):
بعضی از سیستم ها فقط کار می کنند. اگر شما متفکر نیستید، به راه اندازی فراگیر سامسونگ برای قطعات هوشمند، کالاهای اساسی اتصال و یا Vera نیازمند هستید. هوک این جعبه ی فیزیکی 50 تا 150 دلاری را از طریق کابل اترنت (Ethernet) به شبکه ی خانگی شما می آورد. باید آن را به یک خروجی بر روی دیوار نصب کنید، و به صورت خودکار صد ها دستگاه دیگر از شرکت های مختلف را شناسایی می کند. لامپ های شرکت فیلیپس، لوازم گرداب، ترموستات های گوگل و ... آن ها با هر دستگاهی کار نمی کنند اما از این طریق به یکدیگر نزدیک می شوند.
هر یک از این هاب ها از چند پروتکل (زبان هوشمند هر دستگاه) مانند ZigBee، Z-Wave، ClearConnect، وای فای و بلوتوث هوشمند پشتیبانی می کنند. هر دستگاه هوشمند جدیدی که به مجموعه وسایل خانه ی خود اضافه کنید و به هر زبانی که صحبت کند، شانستان خوب است به این دلیل که هاب شما آن را می شناسد و می تواند آن را درک کند. نکته ی منفی استفاده از هاب ها این است که جعبه های هاب ، به خصوص برای پروتکل های قدیمی تر، محدوده ی مشخصی دارند و بیشتر توسط دیوار ها و مبلمان مسدود می شوند. هاب شما تقریبا باید به همه ی دستگاه های مرکزی شما متصل شود و شما باید به دنبال یافتن راه های خلاقانه با حداقل دخالت برای راحتی کار هاب خود بیابید.
برنامه ای برای این کار وجود دارد:
اگر تا به حال در تلاش برای کاهش هزینه ها در خانه ی هوشمند خود بوده اید، تنها سعی کنید برنامه ای مانند Yonomi یا Thington را دانلود کنید یا از سیستم Homekit که در آیفون شما تعبیه شده است استفاده کنید. هیچ سخت افزاری در اجرا و انجام این برنامه وجود ندارد و همه چیز از طریق یک برنامه انجام می شود. این روش از داشتن یک جعبه در خانه تان بهینه تر است و می توانید کارتان را رایگان یا با هزینه ی بسیار کم آغاز کنید.
نکته ی مهم و سخت دیگر این است که باید در هنگام خرید دقت کنید، چرا که هر دستگاه هوشمندی که خریداری و استفاده کنید باید تنها با نرم افزار سیستم شما سازگار باشد. دستگاه های قدیمی تر با این برنامه کار نمی کنند (سخت است از Homekit قبل از این که به وجود بیاید پشتیبانی کرد.) همچنین بسیاری از دستگاه های حال حاضر نیز همین شرایط را دارند به علاوه هیچ تضمنی وجود ندارد که همه ی دستگاه هایی که در آینده درست خواهند شد مورد پشتیبانی این برنامه قرار بگیرند. ممکن است یک شرکت تصمیم بگیرد که این قابلیت را به دستگاه بعدی که می سازد، ندهد. آن گاه شما تنها می توانید با تعداد محدودی از وسایل هوشمند که می توانند به هم لینک شوند کار کنید. مگر این که هر یک از دستگاه های خانه ی شما در راستای هدف مشخص شده ای کار کنند در نهایت مدیریت برخی از آن ها به عهده ی شما خواهد بود و این چیزی بود که در وهله ی اول از آن پرهیز می کردید.
خانه ی من قوانین من:
نصب و راه اندازی یک یا چند دستگاه متصل به اینترنت در خانه با مبادلات اجتناب ناپذیر همراه است. برای افزایش حریم خصوصی تنظیمات متن باز که به شخص خاصی تعلق ندارند، مورد نظارت نیستند و کسب درآمدی از آن ها صورت نمی گیرد گزینه ی مناسبی می باشند. هم چنین منبع باز بودن به این معناست که قربانی سرعت و رمز و راز ناپدید شدن این تکنولوژی جدید نخواهید شد. (Revolv که گوگل آن را در سال 2016 متوقف کرد، به یاد دارید؟ هر کسی که یکی از هاب های خانه ی هوشمند Revolv را خریداری کرد، در حال حاضر صاحب یک قطعه ی پلاستیکی 300 دلاری است.)
مبنع باز بودن تضمینی برای زندگی پس از مرگ یک شرکت نیست، اما به این معناست که دستگاه ها در صورتی که شرکت به هر دلیلی بسته شود، همچنان می توانند به کار خود ادامه دهند. بعضی از پلت فرم ها مانند openHAB تنها یک نرم افزار هستند، و تنها در صورت جست و جو در فایل های کامپیوتری آن ها می توانید آن ها را راه اندازی کنید. بقیه مانند Protonet Zoe جعبه ای سخت افزاری هستند که راه اندازی ساده ای را ارائه می دهند و به راحتی به وسایل هوشمند متصل می شوند اما بر خلاف بقیه تنظیمات درونی و رفتاری قسمت حافظه بیشتری نسبت به تنظیمات بخش cloud دارند. تنها بهبود شرایط این هاب ها نسبت به گذشته این است که گرچه در شرکت های کوچکی ساخته می شوند و به وفور در قفسه ی فروشگاه ها دیده نمی شوند ولی خوشبختانه از یک کلاه حلبی پیشرفته ترند.