Xenial Xerus نام آخرین نسخه اوبونتو است که در ماه پیش متنتشر شده است. این نسخه دارای پشتیبانی طولانی خواهد بود و به مدت پنج سال بروزرسانی و وصله های امنیتی دریافت خواهد کرد. بنابراین اوبونتو 16.04 می تواند برای کسانی که به دنبال سیستم عامل پایدار و رایگان هستند انتخاب مناسبی باشد.

اوبونتو 16.04 نسبت به آخرین LTS منتشر شده تغییرات ظاهری چندانی را به خود ندیده است اما این نسخه دارای چند تغییر بزرگ  است که سبب شگفتی کاربران خود گشته است.
۱-Dash دیگر شامل جست و جو های آمازون نیست

هنگامی که نسخه  ۱۲.۱۰ اوبونتو منتشر گردید، کاربران در محیط Dash نتایج جست و جوی آمازون را نیز مشاهده می کردند. به همین دلیل تمامی بسته های جست و جو به سرورهای راه دور ارسال می شد. این موضوع ابراز ناراحتی و نگرانی کاربرانی را در پی داشت. ارسال بسته های جست و جو به سرور های راه دور می تواند سبب نقض حریم خصوصی شما شود.

در نسخه های قبل کاربران می توانستند جست و جوها را محدود کنند اما در اوبونتو 16.04 به صورت پیش فرض جست و جو در آمازون غیر فعال بوده و کاربر می تواند موتورهای جست و جو را شخصی سازی کند.

کاربران می توانند برای فعال سازی مجدد این ویژگی و مشاهده نتایج آنلاین به  System Settings > Security & Privacy > Search رفته این قابلیت را مجددا راه اندازی کنند.

بسیاری از کاربران تصور می کنند که کنونیکال باید تمامی ویژگی ها را در همین نسخه ابتدایی عرضه کند. ارائه ویژگی های جدید می تواند یک امتیاز مثبت محسوب شود. از سوی دیگر زمان بیشتر به شرکت این اجازه را می دهد که زمان بیشتری را صرف کار بر روی Unity 8 کند. Unity 8 جدیدترین نسخه از رابط کاربری اوبونتو است که در آینده برای این سیستم عامل منتشر خواهد شد.
۲- خداحافظ مرکز نرم‌افزاری اوبونتو

کنونیکال فروشگاه اپلیکیشن خود را در سال 2009 معرفی کرد. پس از معرفی Ubuntu Software Center تغییرات و بهبود ها بسیار اندکی را دریافت نمود. همین موضوع سبب خستگی و دلسرد شدن کاربران از این فروشگاه شد.

اما در این نسخه دیگر خبری از Ubuntu Software Center نیست و GNOME Software جایگزین آن گشته است. این فروشگاه محصول پروژه دیگری به نام GNOME است. اکنون کنونیکال با فارغ شدن از این مسئله می تواند تمرکز خود را از Ubuntu Software Center برداشته و بر موارد دیگری معطوف سازد.

اگر نگاهی تخصصی تر به موضوع بیاندازیم، کنونیکال مرکز نرم افزاری اوبونتو را برای پایان دادن به APT/dpkg ها ایجاد کرده بود. ولی GNOME Software از روشی به نام PackageKit بهره می برد که خود یک بسته‌ی مدیریتی سیستمی Front-end است.

۳- نمایش همیشگی منو‌های نرم‌افزاری

رابط کاربری اوبونتوتصور برخی از افراد این است که رابط کاربری اوبونتو تاثیر بسیار زیادی از سیستم عامل مک اپل گرفته است. و هر دو سیستم عامل از منوهای مشابهی استفاده می کنند، با این تفاوت که در اوبونتو زمانی که کاربر ماوس را به بالا می برد می تواند منو را مشاهده کند. برای نمایش همیشگی منو در در اوبونتو 16.04 می توانید وضعیت نمایش آن را در System Settings بنابر نیاز خود تغییر دهید.

اما تفاوت بین این دو، قرار گیری منو ها در نوار عنوان هر پنجره در آخرین نسخه سیستم عامل اوبونتو است.

شاید تصور کنید این تغییر تنها برای بهبود تجربه دیداری است. اما بسیاری از کاربران که برای اولین بار با محیط اوبونتو و لینوکس روبرو می شوند ممکن است گزینه های مربوطه را پیدا نکنند. نمایش و فعال سازی چنین ویژگی، احتمالا برای کاربران تازه وارد بسیار موثر خواهد بود.
۴- انتقال لانچر به پایین دسکتاپ

در مانیتورهای عریض به علت وجود تعداد بسیار بیشتر پیکسل های افقی نسبت به عمودی، می توان از داک های بیشتر و بزرگتری در پایین یا بالای نمایشگر استفاده کرد. اما این منطق همیشه جواب گو نیست. زیرا ما عادت داریم چیزهایی را که می خواهیم کمتر در دسترس باشند نیز در کناره های نمایشگر قرار دهیم. بنابرای نیاز به ویژگی جدیدی جهت قرار دادن آنها در اطراف نمایشگر به شدت احساس می شود.

در اوبونتو شما تنها یک گزینه دارید: Kind of. با وجود اینکه گزینه ای برای این تغییرات در System Settings  یافت نمی شود، برای انجام این تغییرات لازم نیست نرم افزاری نصب کنید. شما می توانید در صورت تمایل با استفاده از ترمینال اقدام به ایجاد تغییرات گفته شده کنید.

ترمینال را باز کنید و دستور زیر را وارد کنید:

gsettings set com.canonical.Unity.Launcher launcher-position Bottom

اگر از حالت جدید ناراضی هستید، می توانید با دستور زیر به حالت اولیه برگردید:

gsettings set com.canonical.Unity.Launcher launcher-position Left

اگر همچنان تمایلی به استفاده از ترمینال ندارید، می توانید نرم افزار Unity Tweak Tool را نصب و استفاده کنید.
۵- استفاده از Snappy

بسته‌های Snap، راه حل جدید Canonical برای تفکیک برنامهها از یکدیگر است و دارای روشی کاملا متفاوت با سایر سیستم‌ عامل‌های توزیغ لینوکس دسکتاپ است. هر بسته Snap‌ مجموعه ای از فایل های باینری مرتبط با یکدیگر است.

فایل های درون Snap اجرای همیشگی برنامه را تضمین می کند. برنامه نویسان تمامی فایل های مورد نیاز برنامه برای اجرا در مدت زمان طولانی را در درون بسته های خود قرار می دهند بنابراین نرم افزار در بهترین حالت ممکن برای استفاده در آینده نگهداری می شود.

Snap ها جدا از محیط دسکتاپ اجرا می شوند و همانند اجرای برنامه ها در سیستم عامل های موبایل نیازمند ایجاد دسترسی های لازم برای پردازش های خاص هستند. این ویژگی جالب و مهیج است ولی نیاز به برخی تغییرات و بهبود ها مشاهده می شود.
۶- ZFS

ZFS برای اولین بار و به صورت گسترده در اوبونتو 16.04 مورد استفاده قرار گرفتع است. بنابراین این نسخه اولین نسخه از توزیع های گشترده لینوکس است که این ویژگی را به همراه دارد. ZFS ابزاری برای مدیریت حجم داده ها و فایل هاست و همانند BTRFS راه حلی برای بهبود عملکرد سرورها و کاربردهای تجاری لینوکس است.

ZFS بسیار قوی تر و پیشرفته تر از BTRFS می باشد و به صورت گسترده ای از آن در سیستم های مولد استفاده می شود. ZFS دارای مجوز CDDL v1 است ولی همچنان فاقد پشتیبانی از GPL v2، پروتوکل کرنل لینوکس است و باید منتظر بمانیم تا پشتیبانی از این پروتوکل نیز با ZFS اضافه شود.