با دارا بودن یک ساختمان منعطف و قابل باد شدن، مدت کارایی و میزان قدرت روبات بهبود یافته است، مهم نیست که این روبات تا چه اندازه بالا بپرد، چراکه همواره بر روی پاهایش با موفقیت فرود می آید. زمانی که این روبات برای پریدن آماده می شود، پاهای خود را جمع کرده و سپس ترکیبی از بوتان و اکسیژن را آتش می زند که باعث می شود تا این روبات به صورت کنترل شده ای به هوا بپرد. ظاهراً این روبات توانسته است بدون اینکه به خود آسیب بزند 100 پرش موفق داشته باشد.
به نظر می رسد که جهندگی این روبات ناشی از ترکیب هوشمند مواد سخت و نرم است که به گونه ای هوشمندانه ترکیب شده اند تا پیش برندگی و شوک های فرود را به حداقل برسانند. این موفقیت ناشی از بهره بردن از طیفی از مواد سخت و نرم است که مشکلات ناشی از استفاده از ترکیبات سخت را که در روبات های قبلی منجر به شکست می شد را ندارد.
موفقیت روبات جهنده که پتانسیل کافی برای تبدیل شدن به هر چیزی و انجام هرکاری فرای فقط پریدن را دارد، مبنایی را برای سایر روبات های جهنده فراهم آورده تا بتوانند بر آن تکیه کنند. تصور نمایید که این امکان برای پاهای بشر مهیا شود و در نتیجه ی آن توانایی پرش انسان ده برابر گردد. گزینه های ممکن پایان ناپذیرند.