این ها دستگاه هایی هستند که در آینده، همه به هم شبکه می شوند و به یک فضای ابری متصل می شوند که شما می توانید از هر جای دنیا به اطلاعات آن دسترسی پیدا کنید. حتی وقتی که از خانه دور هستید، می توانید از همه دستگاه هایی که در خانه شما هستند استفاده کنید. این شاید مانند یک رویا باشد، اما یک یک کابوس برای امنیت شما نیز هست. 
درک بهتر اینترنت اشیا 
اینترنت اشیا واقعا چیست؟ در کنار چیزهایی که در اینده باید منتظر آن ها باشیم و در بالا به آن ها اشاره کردیم، تکنولوژی هایی نیز وجود دارند که هم اکنون در این حوزه ساخته شده اند. برای مثال، FitBit یکی از اولین نسل های اینترنت اشیا می باشد. 
FitBit یک دستگاه پوشیدنی است که نشان می دهد چند قدم برداشته اید، چه میزان مسافتی را سفر کرده اید، چه مقدار کالری سوزانده اید، و یا این که چقدر خوب خوابیده اید. وقتی که دستگاه شما در فضای اینترنت وایرلس قرار گیرد، همه داده ها را به پروفایل آنلاین شما می دهد که شما می توانید روند ترقی خود را با آن نگاه کنید. 

این راهی بسیار جذاب برای لاغر شدن است اینطور نیست؟ اما با وجود ذخیره این همه اطلاعات شخصی در مورد سلامتی شما و دیتاها درمورد فعالیت شما که در اینترنت ذخیره می شود، می توان تصور کرد که می تواند چقدر برای برخی افراد با ارزش باشد. بازاریاب ها می خواهند بفهمند که شما شب ها چگونه می خوابید و یا مشکل اضافه وزن دارید یا این که چقدر سفر می روید. 
یا اگر بخواهیم خیلی بدبینانه به قضیه نگاه کنیم، خلاف کاران خیلی دوست دارند که الگوی خواب شما را بدانند و از زمان هایی که دستگاه شما دیتا آپلود می کند، می توانند بفهمند که شما معمولا چه زمان هایی خانه هستید. همچنین آن ها می توانند دوربین های هوشمند را نیز هک کرده و درون خانه شما را ببینند. شاید این اطلاعات خطرناک به نظر نرسند، اما وقتی که بفهمید این اطلاعات چه چیزهایی را در مورد شما رون می کنند، نگران می شوید. 
یخچال های هوشمند اطلاعاتی در مورد عادات و علایق غذایی شما را افشا می کنند، که مانند منبع طلا برای بازاریاب ها می باشد. یک واحد فعال شده با GPS که درب خانه شما و گاراژ را باز می کند، می تواند به دزدها بگوید که شما چه زمان هایی خانه نیستید. اساسا هر داده شخصی درمورد شما که وارد اینترنت شود می تواند برای شما خطرساز باشد- و با جنبش اینترنت اشیا، تقریبا هرچیزی روی اینترنت قرار می گیرد. 

لینک های ضعیف امنیتی
خب نقاط ضعف این دنیای جدید اینترنت اشیا کجاست؟ خطر از هر " اتصال" در سیستم می آید. به بیان دیگر وقتی که دستگاه ها به اینترنت متصل می شوند، و جایی که دیتا به یک مقصد امن منتقل شود. 
وضعیت شبیه به ایمیل است، که خطرهای امنیتی معمولا از طریق کلاهبرداری های فیشینگ و بدافزارها و تبلیغ ابزارهای مزاحم که گذرواژه شما را می دزدند به دستگاه شما نفوذ می کنند. در مورد سنسورهای هوشمند، دیتایی که روی سنسورها وجود دارد ضعیف است، دیتایی که از طریق بی سیم از سنسور به اینترنت منتقل می شود ضعیف است و همچنین دیتایی که به سرور از راه دور منتقل می شود نیز در خطر است. 

در آینده اینترنت اشیا،این سنسورها شامل ترموستات ها و نور خانه، دستگاه های نظارت بر سلامتی، دستگاه نظارت بر خودرو و بسیاری از دستگاه های هوشمند دیگر که امروزه هم در فروشگاه ها دیده می شوند نیز خواهد شد، و این به آن معنی است که هریک از این سنسورهای " هوشمندی" که وارد خانه خود می کنید می تواند یک ریسک امنیتی باشد. 
این که کسی ایمیل شما را هک کند را فراموش کنید، نگرانی آینده بیشتر این است که کسی از راه دور سیستم امنیتی " هوشمند" خانه شما را غیر فعال کند، و یا دستگاه نظارت بر سلامتی شما راه هک کرده و جزئیاتی را در مورد سابقه پزشکی شما بدزدد. 

آیا اینترنت اشیا به هک شدن محکوم شده است؟ 
آیا وقتی که نوبت به اینترنت اشیا برسد دنیا به پایان می رسد؟ آیا دنیای ما به منبع طلا برای هکرها و سازمان های اطلاعاتی تبدیل می شود که همه حرکات شما را تحت نظر قرار دهند؟ 

اگر کارشناسان امنیتی بخواهند به این سوال پاسخ دهند، امیدواریم که پاسخ " خیر" باشد. در اصل هم اکنون یک کنسرسیوم اتصال باز وجود دارد، که شرکت های بزرگی مانند اینتل، دل و سامسونگ با آن همکاری می کنند، هدف آن ها بهبود وضعیت امنیت و اتصال دستگاه ها به یک دیگر، جدا از سیستم عامل یا پلت فرم آن ها یک استاندارد مشترک تایین کنند. البته هنوز این روند در مرحله های اولیه است و پیشنهادات در حال بررسی می باشند. 
یک خبر خوب دیگر این است که از سال 2014 شرکت مک آفی نیز به این کنسرسیوم پیوسته است. با وجود شرکت امنیتی مثل مک آفی دیگر جای نگرانی درمورد امنیت باقی نمی ماند. 
به بیان دیگر، اگر سازندگان این دستگاه های جدید بتوانند امنیت را درون سنسورهای دستگاه ها تعبیه کنند 90% خطر اسیب پذیر بودن دستگاه ، بدون نیاز به این که مشتری کار خاصی انجام دهد از بین می رود. البته همه این ها بسیار خوش بینانه هستند و بستگی به این دارند که کنسرسیوم اتصال باز به یک نتیجه مفید و واحد در این زمینه برسد.