همیشه هوش مصنوعی در حال رقابت با انسانها از جمله رمان نویسان، بازیکنان، هکرها، و آسیب شناسان بوده است. حالا الگوریتم های هوش مصنوعی در نقش شاعر ظاهر شده اند و در مؤسسه Neukom علوم محاسباتی کالج دارتموث به رقابت پرداختهاند.
چالش PoetiX از برنامه نویسان خواست نرم افزاری را ایجاد کنند که سریع بتواند یک غزل مبنی بر اسم مفرد و یا عبارت را بنویسد. پس از آن بهترین الگوریتم به تست تورینگ PoetiX، راه یافت که در برابر انسانهای شاعر مسابقه دهد، و گروهی از داوران باید تشخیص میدادند که کدام غزل توسط انسان و کدام یک توسط یک ماشین نوشته شده است.
غزل زیر شعری است که توسط الگوریتم نوشته شده است:
The dirty rusty wooden dresser drawer.
A couple million people wearing drawers,
Or looking through a lonely oven door,
Flowers covered under marble floors.
And lying sleeping on an open bed.
And I remember having started tripping,
Or any angel hanging overhead,
Without another cup of coffee dripping.
Surrounded by a pretty little sergeant,
Another morning at an early crawl.
And from the other side of my apartment,
An empty room behind the inner wall.
A thousand pictures on the kitchen floor,
Talked about a hundred years or more.
برنامه نویسی این الگوریتم توسط مرجان قزوینینژاد، Xing Shi ، Yejin Choi ، و Kevin Knight از دانشگاه علوم اطلاعات کالیفرنیای جنوبی انجام شده بود.
منبع خبر: digitaltrends
ثبت نظر