کبوتران شهری در همان هوایی نفس می کشند که شهروندان از آن تنفس می کنند، در همان پیاده روها راه می روند و مشابه غذایی را می خورند که شهروندان از آن استفاده می کنند. آنها به مناطق دوردست پرواز نمی کنند و معمولا در یک محدوده شهری به وسعت چند خیابان زندگی می کنند. به همین علت محققان به فکر افتادند که شاید با بررسی تاثیر آلودگی های محیط بر این پرندگان بتوانند میزان آلودگی انسان ها در همان محیط ها را اندازه گیری کنند.
محققان دانشگاه دیویس از سال 2010 تا 2015 میلادی از 825 کبوتر بیمار و زخمی که برای درمان به مرکز بهداری پرندگان وحشی منتقل می شدند، نمونه خون گرفتند. اطلاعات حاصل از این آزمایشات به همراه اطلاعات مربوط به منطقه زندگی هریک از پرندگان ذخیره شده است.
محققان با بررسی این نمونه ها دریافتند میزان آلودگی سرب در تابستان افزایش می یابد. این الگو با الگوی آلودگی در خون کودکان مطابقت داشت. همچنین در مناطقی که خون کبوترها آلودگی بالاتری را نشان می داد، میزان آلودگی موجود در خون کودکان نیز دارای افزایش چشمگیر بود.
در حال حاضر در برخی از شهرهای اروپایی از کبوتران برای اندازه گیری انواعی از آلودگی ها استفاده می شود اما تاکنون از این پرندگان به منظور اندازه گیری آلودگی سرب استفاده نشده است.
محققان در تلاشند تا از پرندگان شهری برای اندازه گیری میزان سایر مواد آلاینده از جمله فلزات سنگین، آفت کش ها و مواد ضدحریق در شهرهای ایالت کالیفرنیا استفاده کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Chemosphere منتشر شده است.