اما در کنار چند کنترل ساده برای پخش موزیک یا پاسخ دادن به تلفنی که به آن متصل است ، دستگاه های پوشیدنی راه درازی  را برای جذب اطلاعات و ارائه راه های معنی دار برای این که کاربران بتوانند آنچه در اطرافشان می گذرد را کنترل کنند را باید پشت سر بگذارند.
به گفته نیک لانگستون رئیس رابراتور ابزار های پوشیدنی در TE Connectivity: " این مشکل مخصوصا بیشتر برای ابزار های پوشیدنی ساخته شده از پارچه وجود دارد تا ابزار های ساخته شده از پلاستیک."
لانگستون همچنین گفت : " امروز، آنچه در مورد لباس های هوشمند اتفاق افتاده است از دید مصرف کنندگان به گونه ای منفعل بوده است." " لباس های شما برای دریافت اطلاعات در مورد شما هوشمندند ، چه حرکات شما باشد یا ضربان قلبتان یا تنفس و یا دمای بدنتان، فقط به صورتی منفعل در مورد شما اطلاعات کسب می کند که شما خیلی نیازی به استفاده از آن ندارید." شرکت لانگستون در پروژه Jacquard ،منسوجات هوشمند ، همکاری دارد.
Jacquard قصد دارد که این الگو را تغییر دهد. لانگستون می گوید ایوان پوپیروف ، مدیر فنی پروژه ، دید خاصی به پارچه های هوشمند دارد که نه تنها با دنیای منسوجات سازگار می شود بلکه از آن پیشی می گیرد:
" آنچه در مورد پروژه Jacquard جالب است، که ایوان به واقع در مورد آن دیدگاه جالبی دارد، از نظر او لباس پوشیدن نیز خود باید چیزی تعاملی باشد. باید به ما فرصتی دهد تا بر ابزار اطراف خود اثر متقابل داشته باشیم. این آن پیشرفتی است که پروژه Jacquard در مورد آن صحبت می کند – حال، به جای مجموعه داده های منفعل ، لباس پوشیدن شما فرصتی برای تعامل با ابزارتان است و تا حد زیادی ، این دستیافت بسیار جدید است. "

چطور TE Connectivity متناسب است
بر اساس گفته لانگستون، google در تابستان 2014 به TE دست یافت تا به آن ها کمک کند تا : " وسایل الکترونیک را در پارچه ادغام کنند."
او همچنین افزود: " ما شرکتی هستیم که اتصالات را می سازیم." در حالی که توضیح در مورد جزئیات بدون نقض توافق نامه افشا به غیرممکن نیست، لانگستون توضیح داد که " آنچه ما به google دادیم پروسه و ابزاری است که برای یک سازنده لباس معمولی امکان ادغام تکنولوژی در Jacquard را می دهد.
 وی افزود: " کارخانه های پوشاک، به هیچ وجه مانند تولید کننده های قراردادی نیستند." " قرار نیست که هیچ گونه لحیم کاری صورت گیرد. آن ها از پرس گرمایی استفاده می کنند، می خواهند از دستگاه های برش لیزری استفاده کنند. . همچنین  قصد دارند از روش های سنتی استفاده کنند نه این که آهن لحیم کنند."

به گفته لانگستون " یکی از بزرگترین موانع اتصالات بزرگ و زمختی است که ما ناچاریم برای دریافت اطلاعات از لباس به وسایل الکترونیکی که قرار است این داده های حسی را پردازش کنند استفاده کنیم. " " ماموریت ما یافتن روشی است که بتوانیم نقطه ارتباطی باریک، انعطاف پذیر، قابل شست و شو و تقریبا نامریی باشد. برای ما، به عنوان شرکت اتصالاتی که دوست دارد نوآوری های جدید ایجاد کند، این بسیار مشکل زیبایی است. "
با کمک رابط های جدید TE، برنامهنساجی هوشمند Jacquard نتایجی فراتر از کنترل موسیقی که گوش می دهیم که در آستین ژاکتمان جاسازی شده است خواهد داشت.
او گفت: " ما سعی می کنیم که مشکل بین انتقال از محیطی سخت مثل الکترونیک به محیطی لطیف، و با محیط لطیف منظور ما محیط لطیف دنیای پوشاک است می باشد." " اما این محیط لطیف می توانست مبل شما، تخت خواب شما، پرده های شما و یا صندلی های اتومبیلتان باشد. این اتصال سخت به لطیف یکی از مشکلات اساسی است که پیش روی ماست که حل کردن آن بسیار برای ما جذاب است."

دوخت و دوز در بازار تکنولوژی!
در اضافه اتصال TE، google همچنین با شرکت Levi’s برای خط محصولات نساجی هوشمند شریک شده است، البته جزئیات هنوز افشا نشده است. لانگستون توضیح بیشتری نداد که این سوپر جین ها چگونه هستند، اما کاملا امکان پذیر است که Levi’s صرفا اولین  شرکت از انبوه محصولات شلوارهای google هستند.
او گفت: " ما تقریبا با همه برند های مطرح پوشاک صحبت کرده ایم. "
در حالی که جالب است که ببینیم google و شرکت های تولید لباس با پروژه Jacquard چه تولید می کنند. جادوی واقعی هنگامی اتفاق می افتد که هکرها و برنامه نویسان سوزن و نخ دست بگیرند تا پروژه های نسوج هوشمند خود را به راه بیاندازند.

فرصت هایی که برای سازندگان ممکن است پیش بیاید تا از Jacquard سود ببرند می تواند نا محدود باشد. در حالی که ساخت یک ابزار یا ابزارچه جدید نیازمند استفاده از مواد و پروسه نسبتا هزینه بر است، ساخت قطعه ای لباس و یا محصولی ساخته شده از پارچه چیزی است که در خانه هم می توانید آن را انجام دهید. شاید خیلی زود شاهد این باشیم که هکر ها در کنار مادر بزرگانشان تمام روز را در خانه مشغول دوخت و دوز شوند!