رتینوپاتی دیابتی (DR) شایع ترین بیماری چشمی مبتلایان به دیابت است. در بیماری رتینوپاتی، رگ های خونی غیر طبیعی جدیدی روی پرده شبکیه رشد می کنند و باعث کاهش بینایی یا نابینایی کامل می شوند.
شبکیه (رتین) در قسمت انتهای کره چشم قرار دارد. نور وارد شده به چشم باعث تشکیل تصویر روی شبکیه می شود.تصویر ایجادشده روی شبکیه به علایم عصبی تبدیل می شود و علایم به وسیله اعصاب بینایی به مغز ارسال می شوند. دیابت باعث آسیب به شبکیه (رتین) و ایجاد رتینوپاتی می شود. رتینوپاتی دیابتی در موارد شدید منجر به نابینایی بیمار می شود. دیابت، علت اصلی نابینایی در بیماران مبتلا به دیابت بین سنین 20 تا 74 محسوب می شود.
مطالعات جدید محققان دانشگاه می سی سی پی با بررسی 282 بیمار مبتلا به دیابت نشان می دهد عدم فعالیت رابطه مستقیمی با شدت رتینوپاتی دارد. این مطالعه نشان می دهد هر 60 دقیقه فعالیت بدنی در روز، احتمال رتینوپاتی را 16 درصد کاهش می دهد. سبک زندگی و میزان فعالیت در کنترل دیابت و بیماری های قلبی ناشی از آن، انکار ناپذیر است.
دیابت به علت ناتوانی بدن در تولید یا مصرف انسولین بوجود می ‏آید. انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده تولید می شود و نقش آن استفاده از قند به عنوان عظیم ترین منبع انرژی بدن است. دیابت به دو نوع 1 و 2 تقسیم می شود.

دیابت نوع 1
دیابت نوع 1 که معمولا از دوران کودکی آغاز می شود، بر اثر کمبود تولید انسولین در بدن بوجود می آید و کنترل آن تنها با مدیریت روزانه انسولین میسر است. این نوع از دیابت با دانش کنونی بشر قابل پیشگیری نیست و به بیمار توصیه می شود که مدارا کند. علایم این نوع بیماری شامل دفع بیش از حد ادرار، احساس تشنگی و گرسنگی مکرر، کاهش وزن، تغییرات بینایی و خستگی است.
دیابت نوع 2
این شکل از دیابت که 90 درصد تعداد مبتلایان را به خود اختصاص می دهد، به دلیل شیوه نادرست زندگی بوجود می آید و معمولا ناشی از عدم تحرک و اضافه وزن است.
تا سال ها پیش این نوع دیابت فقط در بزرگسالان دیده می شد ولی در حال حاضر سیل آن به کودکان نیز رسیده است.