سرمای زمستان عاملی برای خشکی پوست است با آبرسانی پوست و جلوگیری از تبخیر آن میتوان از بروز مشکلاتی نظیر اگزما جلوگیری کرد.اگزمای پوستی فرمی از التهاب یا درماتیت است که بر اثر حساسیت ایجاد می شود. این حساسیت میتواند بر اثر خوردن غذا، گرده گل و گیاهان، خوردن دارو، مصرف ادکلن، کرم و تماس با مواد شیمیایی ایجاد شود. اگزماها انواع مختلفی دارند، ولی دو نوع آن شایعتر است.نوعی از اگزما بر اساس تماس به وجود میآید. برای مثال همه افراد وقتی با عوامل محرک شدید در تماس باشند مبتلا به اگزمای تماسی میشوند. این نوع اگزما بر اثر عوامل محرک محیطی به وجود میآید و زمینه ژنتیکی ندارد.نوع دیگر اگزمای شایع را آلرژیک درماتیت(حساسیتی) است در این نوع اگزما معمولا زمینه ژنتیکی وجود دارد و در افراد مستعد حساسیت، ریسک ابتلا به اگزمای آلرژیک بالاست. خشکی پوست، ترشحات پوست، کهیر(در نوع شدید)، خارش و علائم راش روی پوست از علائم اگزماست. اگزماها به پوست محدود هستند و اگر واکنشی و شدید باشند میتوانند به شکل خارش و کهیر خود را نشان دهند. اگزما به تنهایی خطری ندارد، ولی بسیار آزاردهنده است.

اگزماها را براساس علائم شامل دو نوع حاد و مزمن میتوان دسته بندی نمود.

1- اگزمای نوع حاد :
روی پوست بیمار ( بویژه ناحیه دست ) دانه های ترشح دار آبکی ایجاد میشود. همچنین علاوه بر ترشح، قرمزی و خارش شدید نیز وجود دارد. در اگزمای مزمن به جای ترشح، خشکی و ترک پوست ایجاد میشود که در فصول سرد شدت آن افزایش پیدا میکند.

2-اگزمای نوع مزمن :
می تواند خشکیهای شدید پوستی بویژه در فصل سرما ایجاد کند. این خشکیها در بعضی موارد ترکهای پوستی شدید و عمیقی به وجود میآورد که باعث درد در ناحیه ترک خورده میشود که بیشتر در نوک انگشتان دست به وجود میآید.اگزمای مزمن می تواند خشکی های شدید پوستی بویژه در فصل سرما ایجاد کند. این خشکی ها در بعضی موارد ترک های پوستی شدید و عمیقی به وجود می آورد که باعث درد در ناحیه ترک خورده می شود. به طور معمول چنین ترک هایی بیشتر در نوک انگشتان دست به وجود می آید. پوست به عنوان سد دفاعی بدن است و جلوی ورود عوامل محیطی مانند گرد و غبار، میکروب و... را می گیرد. زمانی که التهاب و اگزما (چه حاد و چه مزمن) ایجاد شود سد دفاعی طبیعی پوست را دچار اختلال کرده ورود میکروب ها و انواع آلودگی ها را تسهیل می کند. بیماری که پوستش ترک خورده، علاوه بر درد با عفونت ثانویه مواجه است. حتی در صورت عدم درمان، آب نیز می تواند به داخل پوست نفوذ و اگزما را تشدید کند.

وقتی پوست دچار مشکل می شود باید سریع آن را درمان کرد تا به مرحله ترک، دردناک شدن و عفونت نرسد. با این حال اگر عفونت اتفاق افتاد خوشبختانه قابل درمان است. چنانچه شدت عفونت پایین باشد پزشک به تجویز آنتی بیوتیک موضعی اقدام می کند و درمان های دیگری مانند محلول خشک کننده و ضدعفونی کننده نیز تجویز می شود. در صورت ایجاد چرک، آبسه و التهاب شدید کنار ناخن و نوک انگشت، ممکن است آنتی بیوتیک به شکل خوراکی نیز تجویز شود.

درمان اگزما :
وقتی پوست دچار مشکل می شود باید قبل از رسیدن به مرحله ترک، دردناک شدن و عفونت سریع آن را درمان کرد. با این حال درصورت ایجاد عفونت نیز قابل درمان است. در عفونتهایی با شدت کمتر تجویز آنتی بیوتیک موضعی و درمانهای دیگری مانند محلول خشک کننده و ضدعفونی کننده میتواند موثر باشد. در صورتی که ایجاد چرک، آبسه و التهاب شدید کنار ناخن و نوک انگشت ایجاد شود، ممکن است آنتی بیوتیک به شکل خوراکی نیز تجویز شود.

توصیه های درمانی برای افراد مستعد
از شست و شوی بیش از اندازه پوست بپرهیزند؛ زیرا این کار با خشکی پوست همراه است و زمینه را برای ابتلا به اگزما فراهم می کند.همچنین استفاده از بعضی غذاها و خوراکیها باید در افراد مستعد آلرژی و اگزما محدود شود، برای مثال خوردن غذاهایی که نگهدارنده و مواد افزودنی دارند مانند نوشابه و پفک به هیچ وجه توصیه نمیشود.

پیشگیری
برای پیشگیری از خشکی پوست وایجاد اگزما با آبرسانی پوست و جلوگیری از تبخیر آب ممکن است بنابراین توصیه میشود از کرمهایی که پایه آب و چربی دارند استفاده شود. بهترین کرم نیز برای افراد مستعد آلرژی، کرمهایی است که بو، رنگ و افزودنیهای کمتری دارد. بهتر است برای انتخاب یک کرم خوب و ضدحساسیت به پزشک مراجعه کنید و طبق دستور پزشک از داروخانه بخواهید آن کرم را برایتان بسازد. استفاده از دستکش در فصل های سرد نیز کمک زیادی در جلوگیری از ابتلا به اگزما می کند.تنها پزشک، امکان تشخیص قطعی آلرژی را دارد و بعضی افراد با مشاهده علائم آلرژی، مصرف قرص های ضدحساسیت بویژه آنتی هیستامین اقدام می کنند که انجام این کار نه تنها نتیجه ای ندارد، بلکه در بسیاری موارد باعث تشدید آلرژی نیز می شود.