کلوئید یا به اصطلاح عامیانه گوشت اضافه، بافتی است که به علت عکس العمل پوست در برابر آسیب خارجی ایجاد میشود و بافت همبند بیش از حد رشد میکند .فشار بسیار زیاد یا متوسط روی زخم، وجود جسم خارجی در پوست و بعضی اسیب های ناشی از سوختگی ، همگی موجب اسکار بر جسته میتوانند بشوند. برخی نواحی مانند شانه ها، جلو جناق سینه، چانه ،گوشها و قسمت تحتانی ساق پا در معرض خطر بیشتری هستند.در افراد سیاه پوست و سبزه شایع تر است و بالغین جوان بیش از کودکان و پیران مبتلا میشوند. ایجاد کلوئید در نرمه گوش بیانگر استعداد ابتلا به کلوئید سازی در نواحی دیگر نمیباشد.

بافتی برجسته ضخیم قرمز، سفت،دارای عروق گشاد ،قوام لاستیکی و حدود مشخص است معمولا در کناره ها دارای گسترش به اطراف و پاهای خرچنگی می باشد. معمولا علامتی ندارد ولی گاها خارش درد و حساس بودن در محل وجود دارد و اینها ضرورت درمان را ایجاب میکند.یکی از ضایعاتی که بسیار مشابه کلوئید است اسکار هایپرتروفیک یا برجسته شدن ناحیه زخم می باشد این اسکار در محل برش زخم قرار دارد و مقداری از برش زخم برجسته تر است . گاهی خود به خود محو میشود و گاه نیاز به روشهای درمانی دارد.

درمان
- در افرادی که سابقه کلویید دارند باید از اعمال جراحی غیرضروری خودداری شود.
- روشهایی مانند کرایوتراپی و تزریق کورتون داخل ضایعه موجب بهبود شکل کلویید خواهد شد .
- که گاه این اعمال به دفعات لازم است.