به نقل از روزنامه نیویورک تایمز، این تحقیق در دانشگاه استانفورد انجام شده است و این کشف در مقابله با پشه هایی که ناقل این بیماری هستند، بسیار مفید خواهد بود.

این پروژه که «شناسایی پشه ها» نام دارد هنگامیکه دانشجویان موسسه Bio-X برنامه تلفن همراه برای شناسایی انواع موسیقی می ساختند، به وجود آمد.

این برنامه نشان می داد حتی تلفن های همراه معمولی نیز می توانند صدای بال پشه ها را ثبت و ردیابی کنند. به عنوان مثال صدای بال پشه «کولکس» که ویروس بیماری زای «تب نیل غربی» را منتشر می کند با پشه های «آدس» که ویروس زیکا را منتشر می کند، متفاوت است.

حتی موبایل های قدیمی تر که هنوز هم در بخش هایی از آفریقا مورد استفاده قرار می گیرند به اندازه کافی حساس هستند تا این عملیات شناسایی ساده را انجام دهند.

دانشجویان معتقدند می توان ابتکار عمل بیشتری نیز به خرج داد. به عبارت دیگر کاربران موبایل سراسر دنیا می توانند نمونه هایی از صدای بال حشراتی را جمع آوری کنند و برای آنان بفرستند. این نمونه ها را می توان به وسیله کدهای جی پی اس و زمان ارسال دسته بندی کرد و یک نقشه گستردگی پشه ها در جهان را ایجاد کرد.

در مقایسه با روش های کنونی دسته بندی حشرات به وسیله انسان، به نظر می رسد دسته بندی در این روش ساده تر باشد.

 پشه ها از صدای بالشان برای یافتن جفت استفاده می کنند. این صوت متمایز است و حتی در حشرات بزرگتر یا کوچکتر یک گونه خاص یکسان است.

همچنین ثبت نیم ثانیه از صدای بال زدن پشه برای مشخص کردن ویژگی متمایز یک گونه حشره کافی است. این تکنیک حتی با وجود سروصدای زیاد در پس زمینه مانند صدای بوق و صحبت کردن افراد می تواند فرایند شناسایی را انجام دهد.