ایان اشلی مورداک، یک مهندس تجربی نرم افزار آمریکایی، ایده ی پروژه ی دبیان را تصور نمود هنوز دانشجوی دانشگاه پوردو بود. او نام پروژه ی دبیان را از ترکیب نام دوست دخترش (Deb) آن زمانش و نام خودش انتخاب نمود. بعداً او با این دختر ازدواج نمود و در سال های بعد از وی جدا شد. ایان در حال حاضر نایب رییس جامعه ی پلتفرم و توسعه در اگزکت تارگت است.

دبیان نتیجه ی موجود نبودن توسعه ای برای ارایه به بازار از لینوکس بود. در یک مصاحبه ایان گفت که تهیه ی محصولی درجه یک بدون انتظار داشتن سود از آن هدف اصلی پروژه ی دبیان بود. حتی با وجود اینکه لینوکس قابل اعتماد نبود و برای بازار آمادگی کامل نداشت. با این وجود پروژه ی لینوکس امیدوار کننده بود. موجود بودن کد منبع به صورت رایگان و پتانسیلی که وجود داشت، خارق العاده به نظر می رسید.
روزی را به یاد می آورم که مانند هر کس دیگری می خواستم مساله ای را که وجود داشت حل کنم، چیزی مانند UNIX را در منزل اجرا نمایم، ولی چنین چیزی ممکن نبود، نه از نظر مالی و نه از نظر قانونی. سپس در مورد توسعه ی هسته ی گنو  اطلاعاتی را کسب نمودم و فهمیدم که موانع قانونی برای آن وجود ندارد. در روز های اول کارش بر روی دبیان توسط بنیاد نرم افزار مجانی یا FSF پشتیبانی می شد، این به دبیان کمک کرد تا قدمی بزرگ بردارد با این وجود ایان نیاز داشت تا مدرک خود را بگیرد در نتیجه پس از مدت یک سال از FSF جدا شد.
حقایقی درباره ی دبیان
سال 1994 صرف سازماندهی و مدیریت پروژه ی دبیان شد تا توسعه ی آن برای دیگران ساده باشد. در نتیجه در این سال نسخه ای از لینوکس ارایه نشد ولی به روز رسانی های کوچکی ارایه گشتند.
دبیان 1.0 هرگز به بازار عرضه نشد. یک شرکت تولید کننده ی CDROM اشتباهاً یک نسخه ی عرضه نشده را با با نام دبیان 1.0 برچسب زده بود. پس برای جلوگیری از سر در گمی، دبیان 1.0 با نام دبیان 1.1 ارایه شد.
هر ارایه ی عمومی از دبیان با نام یکی از شخصیت های کارتون داستان اسباب بازی ها را بر خود دارد.
دبیان همواره در حالت های پایدار قدیمی، پایدار، در حال تست و آزمایشی موجود است.
پروژه ی دبیان به کار خود بر روی توزیع های نا پایدار (که با اسم رمز سید شناخته می شوند) ادامه می دهد این نام به صورت دایمی برای توزیع های نا پایدار انتخاب شده و بدان معناست که نسخه مربوطه هنوز در حال توسعه است. نسخه ی تست قصد دارد تا نسخه ی پایدار بعدی شود و اسم رمز آن فعلاً جسی است.
نسخه ی رسمی دبیان تنها شامل نرم افزار رایگان و باز متن است و چیز دیگری را شامل نمی شود. با این وجود موجود بودن بسته های شخصی سازی شده و غیر رایگان محبوبیت این سیستم عامل را دو چندان نموده است.
دبیان مادر بسیاری از نسخه های لینوکس است که برخی از آنها عبارتند از:
لینوکس کوچک Damn
KNOPPIX
لینوکس پیشرفته
MEPIS
اوبونتو
استودیو 64 (دیگر فعال نیست)
LMDE
دبیان بزرگترین نسخه ی رایگان لینوکس است. بیشتر آن به زبان C نوشته شده (32.1%) و بقیه ی آن به هفتاد زبان برنامه نویسی دیگر نوشته شده است.

پروژه ی دبیان دارای 68.5 میلیون خط کد بعلاوه ی بیش از 4.5 میلیون خط نظر و فاصله می باشد.
پایگاه فضایی بین المللی استفاده از ویندوز و رد هت را برای استفاده از دبیان کنار گذاشت و فضا نوردان امروزه از نسخه ی squeeze استفاده می کنند.
چهارشنبه ی سیاه
در بیستم نوامبر 2002 مرکز عملیات شبکه ی دانشگاه تونته(NOC) آتش گرفت. آتش نشانی از محافظت از منطقه ی سرور ناتوان بود و در نتیجه تمامی اطلاعات امنیتی، آرشیو غیر آمریکایی، تضمین کیفیت خدمات، پایگاه داده و بسیاری موارد دیگر به خاکستر تبدیل گشت. بعداً این سرویس با استفاده از دبیان مجدداً ساخته شد.
آینده ی این توزیع سیستم عامل
 سیستم عامل بعدی همان دبیان 9 است که با اسم رمز Stretch شناخته می شود. امکانات آن هنوز مشخص نیست ولی بهترین ها در را هند و برای رسیدن آن ها باید صبور باشید.
بسیاری از توزیع های لینوکس ظاهر و سپس ناپدید شدند. ولی مطمئنا این مساله در مورد دبیان صدق نمی کند. این توزیع هزاران هزار توسعه دهنده و پشتیبان در سر تا سر دنیا دارد و اولین روز های لینوکس در کنار آن بوده است.
سهم سیستم عامل دبیان را در زمینه ی سیستم عامل های مبتنی بر لینوکس، نمی توان ساده انگاشت. اگر دبیانی وجود نداشت، لینوکس نمی توانست تا این اندازه غنی و کاربر پسند باشد.دبیان یکی از دیستو هایی است که بسیار قابل اعتماد، امن، پایدار و انتخابی مناسب برای سرور ها انگاشته شده است.
این خلاصه ای درباره ی شروع دبیان بود، دبیان تا امروز راه زیادی را آمده و قصد داد تا به این را ه ادامه دهد. آینده اینجاست، اگر تا امروز از دبیان استفاده نکرده اید، همین امروز ایمج آن را نصب و از آن استفاده نمایید چرا که دنیا اینجاست.