CMD مخفف عبارت Command prompt و به معنی خط فرمان، یک رابط متنی در ویندوز است که از طریق تایپ دستورات خاصی در آن میتوان بسیاری از کارهایی که توسط رابط گرافیکی انجام میشود را انجام داد.
یکی از متداولترین استفادهها از محیط CMD در شبکه است. دستورات بسیاری در زمینهی شبکه وجود دارد که اولین و مهمترین آنها دستور ping است. در ادامه قصد داریم به معرفی این دستور و روش کار با آن بپردازیم. با فیسیت همراه باشید.
دستور ping پركاربرد ترين دستور، براي عيب يابي شبكه و Troubleshootingاست.
CMD مخفف عبارت Command prompt و به معنی خط فرمان، یک رابط متنی در ویندوز است که از طریق تاپت دستورات خاصی در آن میتوان بسیاری از کارهایی که توسط رابط گرافیکی انجام میشود را انجام داد.
یکی از متداولترین استفادهها از محیط CMD در شبکه است. دستورات بسیاری در زمینهی شبکه وجود دارد که اولین و مهمترین آنها دستور ping است. در ادامه قصد داریم به معرفی این دستور و روش کار با آن بپردازیم. با فیسیت همراه باشید.
روشهای دسترسی به محیط Command prompt
برای دسترسی به محیط CMD چندین روش وجود دارد:
- در ویندوز ۱۰ بر روی دکمه Start کلیک نموده و وارد قسمت All app شوید. سپس پوشه Windows system را یافته و آن را باز نمایید و برنامهی Command prompt را انتخاب کنید.
- روی دکمه Start ویندوز کلیک نمایید و در قسمت Search عبارت Command Prompt و یا CMD را تایپ کرده و پس از پیدا شدن، روی آن کلیک نمایید.
- کلیدهای پنجره و R را بفشارید تا برنامه Run باز شود. حالا عبارت CMD را در آن نوشته و Ok را انتخاب نمایید تا محیط CMD برای شما باز شود.
- کلیدهای Win و X را بفشارید و پس روی Command prompt کلیک نمایید.
دستور Ping
اين دستور يكي از پركاربرد ترين دستورات شبكه است كه براي عيب يابي يا Troubleshooting در شبكه كاربرد دارد. با استفاده از اين دستور مي توانيد از برقراري ارتباط با سايت يا آي پي وارد شده مطمئن شويد. براي اطمينان از برقراري ارتباط با يك آي پي يا هاست پس از تايپ دستور ping يك فاصله گذاشته و سپس IP يا نام هاست را وارد كنيد. براي مثال براي اطمينان از اتصال به اينترنت مي توان آدرس يكي از DNS هاي جهاني را ping كرد.
ping 4.2.2.4
در این صورت 4 بسته ی تستی بطور اتوماتیک به آدرس IP مورد نظر ارسال مي شود و نتیجه برقرار بودن يا نبودن ارتباط TCP/IP با آدرس وارد شده را نمایش می دهد. همچنین مدت زمان پاسخگویی و رسیدن بسته ی TCP/IP به آدرس مقصد را نیز تحت عنوان TTL مشخص می کند.
چنانچه از مقصد پاسخی دریافت نشود به معنی عدم ارتباط شما با آن آدرس می باشد. در واقع بدین معناست که به هردلیلی مشکل ارتباطی بین این دو آدرس وجود دارد که می بایست بررسی گردد.
دستور ping –t : با استفاده از پارامتر t در دستور Ping، میتوان تعیین کرد كه اين دستور تا زمانیکه توسط کاربر Interrupt نشده است ادامه داشته باشد. هنگامي كه ارتباط سيستم شما با آي پي مورد نظر برقرار نيست و شما در حال حل مشكل هستيد استفاده از اين دستور مي تواند باعث راحتي كار شما شود زيرا اين دستور به صورت دائم ارتباط شما با مقصد مورد نظر را چك مي كند و نيازي نيست براي هر بار تست، اين دستور را وارد كنيد.
نکته: برای پایان دادن به کار این دستور کلیدهای Ctrl+C را بفشارید.
در جدول زير برخي از كاربردي ترين زير شاخه هاي دستور ping آورده شده است. البته در نظر داشته باشيد كه اين دستورات روي ويندوز ويستا، 7 و 8 كاربرد دارد.
دستور | كاربرد |
a- | آدرس Ip را به نام هاست تيديل مي كند. |
n- | دستور ping را به تعداد وارد شده انجام مي دهد. |
-l size | اندازه بافر را ارسال مي كند. |
i- | تعيين مدت زمان زنده بودن بسته در شبكه (TTl) |
-w timeout | مدت زمان صبر کردن برای هر پاسخ(به ميلي ثانيه) |
R- | استفاده از هدر مسیریابی برای تست مسیر معکوس نیز (فقط IPv6). |
4- | |
تاكيد بر استفاده از IPv4 | |
6- | تاكيد بر استفاده ازIPv6 |
ثبت نظر