با وجود اتصال به اینترنت، بلوتوث، چند درگاه، GPS و اپلیکیشنهای زیاد گوشیهای هوشمند کابوس امنیتی هستند. اما اگر به این دلیل تصمیم بگیرید از یک گوشی قدیمی ساده استفاده کنید باید بدانید که اوضاع را بدتر کردهاید. به پنج دلیل امنیت گوشیهای هوشمند از گوشیهای قدیمی ساده بالاتر است.
1- گوشیهای هوشمند ارتباطات کدگذاری شده را پشتیبانی میکنند
SMS در سراسر دنیا استفاده میشود اما به هیچ وجه امن نیست. گوشیهای هوشمند به شما این امکان را میدهد تا با استفاده از روشهایی امنیت و حریم شخصی خود را حفظ کنید. یکی از این روشها استفاده از اپلیکیشنهای پیامرسان کدگذاری شده است که رهگیری را بسیار دشوار میکنند. البته این قابلیت تنها به مکالمات مبتنی بر متن محدود نمیشود. شما میتوانید تماسهای صوتی و تصویری کدگذاری شده نیز بفرستید.
درحالی که گزینههای زیادی موجود است اما Signal یکی از بهترینهاست. این اپلیکیشن رایگان و متن باز است درنتیجه شما میتوانید بفهمید که توسعه دهنده چقدر توان کنترل مکالمات شما را دارد. علاوه بر آن از طرف شرکتی ساخته شده که تمرکز اصلی آن حریم شخصی است، درست برعکس فیسبوک و گوگل. درضمن درآمد این اپلیکیشن از طرف خیرین و تهیه میشود نه تبلیغات و ردیابی.
2- گوشیهای هوشمند بیشتر آپدیت میشوند
همهی ما عاشق آپدیتهای سیستمی هستیم. یک نسخهی جدید اندروید یا iOS میتواند گوشی شما را کاملاً نو کند. با این حال بیشتر آپدیتها تغییرات ظاهری ندارند. بلکه پچهای امنیتی و رفع نقص در کد گوشی هستند. در طی این روند آپدیتهای سفتافزاری روی سفتافزارهای قدیمی اوررایت یا بازنویسی میشوند.
درنتیجه اگر سفتافزار قبلی شما مشکلی داشته باشد آپدیت آن را حل میکند حتی اگر پچها برای حل مشکل دیگری ساخته شده باشند. بیشتر گوشیهای ساده هیچگاه آپدیت نرمافزاری نمیشوند درنتیجه سفتافزار آنها همیشه آلوده باقی خواهد ماند. البته بسیاری از گوشیهای اندروید نیز چنین مشکلی دارند.
3- سیستم عامل گوشیهای هوشمند قابلیتهای امنیتی بیشتری دارند
سی سال پیش بیشتر گوشیها دستگاههای سنگینی بودند که به دیوار آویزان میشدند. وقتی که تلفنها بیسیم شدند هنوز هم باید در یک محدوده خاص میماندند تا کار کنند. اولین قدم برای ساخت گوشی موبایل این بود که بتوان از خانه خارج شد و با تلفن صحبت کرد.
اولین گوشیهای موبایل فقط یک کار میتوانستند انجام دهند: زنگ زدن. خیلی پیش از این که گوشیها هوشمند شوند توسعه دهندگان قابلیت ارسال پیام، انجام بازیهای ساده، دانلود زنگ و باز کردن صفحات وب را به آنها اضافه کردند. هرکدام از این قابلیتها امنیت گوشی را به خاطر میانداخت.
درحالی که هنوز هم شرکتهای سازنده با حفظ امنیت سایبری مشکل دارند اما تمام تلاششان را میکنند تا قابلیتهای امنیتی را درون خود سیستم عامل قرار دهند. برای مثال اجازهی دانلود را از منابع ناشناس نمیدهند یا با استفاده از تکنیک سندباکس نمیگذارند که اپلیکیشنها به بخشهای دیگر گوشی شما دسترسی داشته باشند. درنتیجه اگر از یک نسخهی آپدیت یک گوشی جدید استفاده کنید و به اندازهی کافی مواظب باشید به احتمال زیاد در امان هستید.
4- اگر یک گوشی هوشمند در خطر باشد شما خواهید فهمید
گوشیهای هوشمند کامپیوترهای کوچکی هستند که در جیب جا میشوند. درحالی که شما هرکاری که با لپتاپ انجام میدهید را نیز میتوانید با گوشیهای هوشمند خود نیز انجام دهید اما وضعیت برای گوشیهای ساده اینطور نیست. در یک گوشی ساده شما نمیتوانید کارهایی که با کامپیوتر میکنید را انجام دهید، برای مثال شما نمیتوانید یک ترمینال باز کنید. درنتیجه شما نمیتوانید بفهمید که گوشی شما به خطر افتاده است. مگر این که گوشی شما خراب شود، بازخوردهای عجیب دهد یا کیفیت آن به شدت کاهش یابد تا شما بفهمید که دچار بدافزار شدهاید.
روی گوشیهای هوشمند شما به ابزارهایی دسترسی دارید که توسط آنها میتوانید بفهید بدافزارها به نرمافزار شما راه یافتهاند یا خیر. شما توسط این ابزارها میتوانید فایلهای مخرب را شناسایی کرده و آنها را حذف کنید. حتی اگر خودتان هم چک نکنید شخصی دیگر در جایی دیگر آنها را یافته و اخبارش منتشر خواهد شد.
5- اجزای فیزیکی جدا هستند
گوشیهای هوشمند از نظر ظاهری پیچیدهتر هستند، به این معنی که اجزای داخلی بیشتری دارند. البته این موضوع به نفع شماست. برای مثال پردازندهی بیسباند را در نظر بگیرید. گوشیهای هوشمند معمولاً پردازندههای رادیویی بیسباند دارند که اتصال شما را به یک شبکهی موبایل که جدا از پردازندهی اصلی است مدیریت میکند. این دو واحد از طریق یک مسیر عبوری ارتباط برقرار میکنند که سیستم ارتباطی است که داده را بین اجزای کامپیوتر منتقل میکند.
کدی که پردازندههای بیسباند را اجرا میکند اختصاصی است و محققان روی بعضی از تراشهها رخنه امنیتی یافتهاند. به همین دلیل جدا بودن این دو قطعه بسیار مفید است. اگر یک هکر بخواهد پردازندهی بیسباند شما را آلوده کند به این معنی نیست که میتواند به پردازندهای که بیشتر دادههای شما را دربر دارد دسترسی داشته باشد.
البته این یک شمشیر دولبه است. اجزای بیشتر به این معنی است که یک هکر به جاهای بیشتری میتواند سرک بکشد. البته این موضوع نیاز به دانش کامپیوتری زیادی دارد. درحالی که این موضوع باعث نمیشود تا بسیاری از حمله به شما صرف نظر کنند اما تازهکارها عملاً نمیتوانند کاری انجام دهند.
البته این به معنی امن بودن گوشی هوشمند شما نیست
سازندگان گوشی، توسعه دهندگان اپلیکیشن، ژورنالیستهای تکنولوژی و مصرف کنندگان همه قابلیت را به امنیت ترجیح میدهند. قابلیتها هستند که باعث فروش یک گوشی میشوند، ما به خاطر آنها اپلیکیشن دانلود میکنیم و به خاطر آنها به جای گوشیهای ساده از گوشی هوشمند استفاده میکنیم.
اما همین قابلیتها باعث شدهاند که گوشیهای هوشمند دستگاههای ناامنی شوند. کد به این معنی است که راههای بیشتری برای دور زدن قابلیتهای امنیتی وجود دارد. اپلیکیشنهای پیام رسان کدگذاری شده خیلی خوب هستند اما اگر بدافزاری دانلود کرده باشید که به یک کامپیوتر دیگر اسکرینشات بفرستد دیگر شما امنیت ندارید. نکته اینجاست که هم اکنون ما به مرحلهای رسیدیم که حتی اپلیکیشنهای مشروع و قانونی نیز ما را ردیابی میکنند.
استفاده از یک گوشی ساده قدیمی ممکن است با حذف اپلیکیشنها روشهای ردیابی امنیت و حریم شخصی ما را حفظ کنند اما اگر شما بتوانید از گوشی هوشمند مانند یک گوشی ساده استفاده کنید امنیت بیشتری خواهید داشت. البته میتوانید هنگام خرید گوشی هوشمند چیزی را انتخاب کنید که اولویت آن امنیت و حریم شخصی شما باشد.
بیشتر بخوانید:
نوتیفیکیشنهای اندروید را دریافت نمیکنید؟ ده راه برای حل این مشکل
هفت اپلیکیشن کاربردی برای مدیریت سیم کارت روی اندروید
ما را در شبکههای اجتماعی مختلف تلگرام، روبیکا، توییتر، اینستاگرام، سروش همراهی کنید.
منبع خبر: makeuseof
ثبت نظر