این روستا در بخش بلبان آباد شهرستان دهگلان در استان کردستان در غرب ایران قرار دارد
چاغربلاغ٬ ازشرق به روستای سرب شیخ حسن٬ از غرب به روستای کاکو علیا و کاکو سفلا٬ از شمال به کوههای احمد آباد پنجه و از جنوب به کوههای روستاهای بخش سنقر کلیایی(حسین آباد و گرگین دره) قرار دارد.

روستای چاغربلاغ طبق سر شماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰ جمعیت آن ۵۲۲ نفر (۱۳۰خانوار) بوده‌است.

شغل مردم روستا اکثریت کشاورزی و دامداری سنتی و کار در شهرهای بزرگ به صورت فصلی می باشد

روستای چاغربلاغ با دارا بودن منابع آبی سطحی از سفره های زیر زمینی دارای چشمه های زیادی میباشد.

روستای چاغربلاغ از امکانات رفاهی شامل:خانه بهداشت٬مدرسه ابتدایی و راهنمایی٬تلفن،لوله کشی گاز٬دهیاری٬و اجرای چند پروژه شامل:درصد اندکی از طرح هادی روستا و شبکه فاظلاب برای رفاه اهالی روستا اجرا شده است.

آب آشامیدنی روستا از رودخانه ای که در فاصله ای ۱کیلو متری جنوب روستا ودر شمال روستای کاکو علیا قرار دارد تامین می شود٬البته با مشکلات ناشی از توزیع صحیح آب در روستا و همچنین استاندارد نبودن لوله ای اصلی انتقال آب به روستا٬ در ساعات اوج مصرف باعث کاهش و حتی قطع آب برای اهالی که در ارتفاع بالاتر روستا سکونت دارند شده است.اما تا به امروز هیچ اقدامی برای حل این مشکل نشده است.برخی مشکل را گردن پیمانکار می اندازند. شایان ذکر است که آب روستا با آزمایشاتی که از طرف وزارت بهداشت انجام شده نا سالم می باشد و برای حل این مشکل هیچ گونه اقدامی از جانب ادارات زیر ربط مشاهده نشده است.

با توجه به ساختار چرخه حیاطی روستا از لحاظ تامین مایحتاج زندگی اهالی روستا کماکام اکثر مخارج خورد و خوراک خود را از شهرهای نزدیک تامین می کنند.و در محصولات اندکی که به دست کشاورزان و دامداران روستا تهیه می شود٬ فاصله تعادلی زیادی وجود دارد.

یکی از زیبایی‌های این روستا و اطراف کوه مرتفع و منحصر به فرد پنج علی می‌باشد که در فاصله ای ۴ کیلومتری روستای چاغربلاغ و بر بالین روستای مشیر آباد پنجه واقع است. این کوه عمدتا از سنگ‌های آندزیتی و توف‌های آتشفشانی تشکیل شده‌است، در قله کوه که ۲۸۶۳ متر ارتفاع دارد پنج صخره آندزیتی وجود دارد که شکل این کوه مانند پنجه دست انسان دیده می‌شود و دلیل نامگذاری این کوه همین شکل آن می‌باشد.

ارتفاع این روستا از سطح دریا حدود ۱۹۰۰ متر می باشد.

حیات وحش این منطقه در حال حاضر محدود به حیواناتی مانند گرگ، روباه، خرگوش، شغال و پرندگانی مانند عقاب طلایی، عقاب سیاه، کبوتر وحشی و… می باشد اما در گذشته نه چندان دور بسیار غنی بوده و حیواناتی مانند بز کوهی، گراز وحشی، و پرندگانی چون کرکس، مرغ میش(میشه سی) و … در کوهها و رودخانه های اطراف وجود داشته اند که امروزه اثری از آنها نیست. دلایل نابودی قسمت عمده این حیات وحش تخریب زیست گاه ها، کاهش آبهای سطحی، افزایش جمعیت انسان و دام در منطقه و همچنین شکار بی رویه می باشد.